--> انتقال زندانیان زندان ارومیه به مکان نامعلوم؛ زنگ خطر جدی برای جان زندانیان ~ کانون حقوق بشر ایران

کانون حقوق بشر ایران، بازتاب خبرها و صدای کلیه زندانیان با هر عقیده و مرام و مسلک از ترک و لر و بلوچ و عرب و کرد و فارس

انتقال زندانیان زندان ارومیه به مکان نامعلوم؛ زنگ خطر جدی برای جان زندانیان

۲۷ خرداد, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر


سکوت مقامات زندان ارومیه در برابر سوالات و نگرانی‌های خانواده‌ها، به نگرانی‌ها درباره سرنوشت زندانیان و احتمال وقوع فجایع پشت درهای بسته دامن زده است

کانون حقوق بشر ایران، ۲۷ خردادماه ۱۴۰۴ – به گزارش منابع موثق، صبح روز یکشنبه ۲۵ خردادماه ۱۴۰۴، مقامات زندان ارومیه اقدام به انتقال گروهی از زندانیان به مکانی نامعلوم کرده‌اند. طبق اطلاعات دریافتی، این انتقال‌ها بدون اطلاع خانواده‌ها و بدون ارائه هیچ توضیحی صورت گرفته است. خانواده‌هایی که برای ملاقات زندانیان خود به زندان ارومیه مراجعه کرده‌اند، با پاسخ مبهم و نگران‌کننده “اینجا نیستند” از سوی مقامات زندان مواجه شده‌اند. این وضعیت، نگرانی عمیقی را در میان خانواده‌ها و نهادهای حقوق بشری ایجاد کرده است.

به گفته منابع نزدیک به خانواده زندانیان، مسئولان زندان ارومیه از پاسخگویی به اصرار و اعتراض خانواده‌ها خودداری کرده و در مقابل مطالبه قانونی آنان سکوت پیشه کرده‌اند. بر اساس همین گزارش‌ها، زندانیان در گروه‌های کوچک ۵ تا ۶ نفره به مقصد نامعلومی منتقل شده‌اند؛ مقصدی که تاکنون هیچ اطلاعات رسمی درباره آن منتشر نشده است.

زنگ خطری جدی برای امنیت جانی زندانیان

این روند، زنگ خطری جدی برای امنیت جانی زندانیان در زندان ارومیه محسوب می‌شود. انتقال مخفیانه زندانیان بدون شفاف‌سازی، زمینه را برای وقوع نقض گسترده حقوق بشر و حتی ارتکاب جنایات احتمالی علیه آنان فراهم می‌کند. نهادهای نظارتی و حقوق بشری بارها تاکید کرده‌اند که محرمانه نگه‌داشتن محل نگهداری زندانیان نقض صریح حقوق بنیادین آنان است و می‌تواند به شکنجه، ناپدید شدن اجباری و سرکوب‌های سیستماتیک منجر شود.

انتقال مخفیانه زندانیان؛ نقض جدی حقوق بشر

مطابق اصول اولیه حقوق بشر، هر زندانی حق دارد که محل نگهداری‌اش مشخص باشد و خانواده‌اش بتوانند از سلامت او باخبر شوند. انتقال زندانیان بدون اطلاع‌رسانی، ناقض قوانین داخلی، استانداردهای بین‌المللی و معاهدات حقوق بشری است. سکوت مقامات زندان ارومیه در برابر سوالات و نگرانی‌های خانواده‌ها، به نگرانی‌ها درباره سرنوشت زندانیان و احتمال وقوع فجایع پشت درهای بسته دامن زده است.

شورش خونین در زندان دیزل‌آباد کرمانشاه

در تحولی دیگر، همزمان با وقوع حملات موشکی به یک انبار مهمات در نزدیکی زندان دیزل‌آباد کرمانشاه در بامداد دوشنبه ۲۶ خردادماه ۱۴۰۴، ناآرامی گسترده‌ای در این زندان رخ داد. بر اساس گزارش‌های دریافتی از منابع محلی و خانواده زندانیان، صدای انفجارهای مهیب موجب وحشت گسترده در میان زندانیان شده و برخی تلاش کردند خود را به نقاط امن‌تر برسانند.

به دنبال این ناآرامی‌ها، گارد ویژه زندان با استفاده از سلاح گرم به شدت زندانیان را سرکوب کرده است. منابع مطلع اعلام کرده‌اند که در این حادثه، دست‌کم ۹ زندانی جان خود را از دست داده‌اند و تعدادی نیز مجروح شده‌اند. با این حال، آمار دقیق مجروحان و کشته‌شدگان از سوی مراجع رسمی اعلام نشده و نگرانی‌ها از پنهان‌کاری مسئولان در این خصوص افزایش یافته است.

لزوم توجه به حقوق زندانیان و توقف سرکوب خشونت‌آمیز

استفاده از سلاح گرم علیه زندانیان، به ویژه در شرایطی که زندانیان در فضای متشنج و هراس‌انگیز ناشی از انفجارهای بیرونی قرار داشته‌اند، نقض آشکار حقوق انسانی آنان محسوب می‌شود. طبق کنوانسیون‌های بین‌المللی، زندانیان تحت هر شرایطی باید از امنیت جانی و حقوق انسانی برخوردار باشند.

نهادهای حقوق بشری بارها هشدار داده‌اند که زندان‌ها نباید به محل سرکوب و انتقام‌جویی بدل شوند. حوادث رخ‌داده در زندان ارومیه و دیزل‌آباد کرمانشاه نمونه‌ای آشکار از وضعیت بحرانی زندان‌های ایران و فقدان نظارت کافی بر عملکرد مقامات زندان است. حفاظت از جان زندانیان یک مسئولیت حقوقی و انسانی است که بر عهده حاکمیت و نهادهای ذی‌ربط قرار دارد.

تاکید بر حقوق زندانیان در چارچوب قوانین بین‌المللی

با توجه به جابجایی زندانیان در زندان ارومیه، یادآوری مفاد صریح اسناد بین‌المللی حقوق بشر اهمیت ویژه‌ای دارد:

ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر: هر انسانی حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی دارد. انتقال مخفیانه و سرکوب خشونت‌آمیز زندانیان نقض این حق بنیادی است.

ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر: هیچ‌کس نباید خودسرانه بازداشت، حبس یا تبعید شود. انتقال بدون اطلاع‌رسانی مصداق بازداشت خودسرانه و نقض این ماده است.

ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر: هر فردی در هنگام رسیدگی قضایی باید از دادرسی عادلانه و علنی بهره‌مند باشد. سرنوشت نامعلوم زندانیان خلاف این اصل است.

ماده ۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: هیچ‌کس نباید تحت شکنجه یا مجازات غیرانسانی قرار گیرد. استفاده از سلاح گرم علیه زندانیان نقض مستقیم این ماده است.

ماده ۳ کنوانسیون ژنو: با افراد غیرنظامی و زندانیان باید رفتار انسانی صورت گیرد. انتقال پنهانی و سرکوب خونین زندانیان مغایر این اصل است.

کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک


اشتراک:

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نوشته‌های پر بیننده

بایگانی وبلاگ

بازدید وبلاگ