۹ تیر, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
ارغوان فلاحی که از زمان بازداشتش با محرومیت از درمان و فقدان دسترسی به دارو مواجه بوده، در حال حاضر با خطرات جدی جسمی روبه‌روست
کانون حقوق بشر ایران، دوشنبه ۹ تیرماه ۱۴۰۴ – با گذشت چند روز از انتقال زندانی سیاسی ارغوان فلاحی، از بند ۲۰۹ زندان اوین به مکانی نامعلوم، همچنان خبری از وضعیت دقیق او در دست نیست. منابع مطلع گزارش داده‌اند که وی پس از انتقال از بند اطلاعات سپاه، به‌صورت محرمانه و بدون اطلاع خانواده یا وکیل، در سلول انفرادی نگهداری می‌شود. او در یک تماس کوتاه تلفنی در روز هشتم تیر ۱۴۰۴، به خانواده‌اش اطلاع داده که در انفرادی به سر می‌برد اما از محل دقیق نگهداری‌اش بی‌خبر است؛ او حدس زده که ممکن است در زندان قرچک ورامین باشد.
نگرانی‌های جدی درباره وضعیت سلامت و حقوق انسانی
ارغوان فلاحی که از زمان بازداشتش با محرومیت از درمان و فقدان دسترسی به دارو مواجه بوده، در حال حاضر با خطرات جدی جسمی روبه‌روست. یکی از منابع نزدیک به خانواده او تأیید کرده که وی با یک بیماری مزمن زندگی می‌کند و بی‌توجهی مقامات امنیتی به وضعیت جسمی‌اش می‌تواند پیامدهای غیرقابل‌جبرانی داشته باشد. در قوانین بین‌المللی، به‌ویژه ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و اصول بنیادین رفتار با زندانیان سازمان ملل (قوانین نلسون ماندلا)، تأکید شده که محروم‌سازی زندانیان از مراقبت‌های درمانی مصداق شکنجه غیرمستقیم و رفتار غیرانسانی است.
از زمان بازداشت ارغوان فلاحی در تاریخ ۶ بهمن ۱۴۰۳، هیچ‌گونه اطلاع‌رسانی رسمی درباره اتهامات، روند دادرسی، یا محل نگهداری او از سوی نهادهای قضایی و امنیتی انجام نشده است. در این مدت، خانواده فلاحی با انواع فشارها و محدودیت‌ها مواجه بوده‌اند و تلاش‌های آنان برای دریافت پاسخ از مقامات قضایی بی‌نتیجه مانده است. این روند، بخشی از سیاست گسترده‌تری است که در آن، محرمانه‌سازی محل نگهداری زندانیان سیاسی، ابزار فشار روانی علیه خانواده‌ها و جامعه مدنی است.
واکنش شبکه‌های اجتماعی و نگرانی از سرنوشت ارغوان
پس از بمباران اخیر زندان اوین، وضعیت شمار زیادی از زندانیان، به‌ویژه در بند ۲۰۹، برای مدتی نامشخص بود. ارغوان فلاحی یکی از چهره‌هایی بود که به‌طور ویژه مورد توجه کاربران شبکه اجتماعی ایکس (توییتر سابق) قرار گرفت. هشتگ‌هایی با نام او در حمایت از حقوق اولیه‌اش و مطالبه شفاف‌سازی وضعیت او، در میان کاربران ایرانی و فعالان حقوق بشر داغ شد. با این حال، مقامات مسئول هیچ‌گونه واکنش شفافی به این مطالبه عمومی نشان ندادند.
خانواده‌ای در زنجیر؛ زندان برای پدر و دختر
یکی از جنبه‌های دردناک این پرونده، وضعیت نصرالله فلاحی، پدر ارغوان است که هم‌اکنون دوران محکومیت خود را در زندان اوین می‌گذراند. او نیز هیچ اطلاعی از محل نگهداری دخترش ندارد. وی در بمباران زندان اوین زخمی شده بود. رنج مضاعفی که این خانواده تحمل می‌کند، بازتابی از فشار ساختاری است که نظام حاکم بر ایران بر خانواده‌های معترضان و زندانیان سیاسی تحمیل می‌کند. شرایطی که نه‌تنها خود زندانیان، بلکه نزدیکان آنان را نیز در معرض آسیب‌های روانی، اجتماعی و حتی اقتصادی قرار می‌دهد.
زندان اوین؛ تخریب بند ۲۰۹ و سکوت حکومت – فیلم از گروه راستی آزمایی کانون حقوق بشر ایران
زندان های ایران؛ بازپروری یا انهدام کرامت انسانی
بازداشت ارغوان فلاحی، بی‌سابقه نیست. خانواده فلاحی پیش از این نیز در آبان‌ماه سال ۱۴۰۱ مورد هدف دستگاه‌های امنیتی قرار گرفته بودند. در آن زمان، ارغوان، پدرش نصرالله، برادرش اردوان و یکی از دوستان خانوادگی‌شان، پروین میرآسان، در شیراز دستگیر شده و به تهران منتقل شدند. آنان در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب، تحت ریاست قاضی ایمان افشاری، محاکمه و با احکام سنگین حبس روبه‌رو شدند. در این پرونده، نصرالله فلاحی به چهار سال، ارغوان به دو سال، اردوان به یک سال، و پروین میرآسان به چهار سال زندان محکوم شدند.
نقض اصول دادرسی عادلانه؛ ادامه روندی نگران‌کننده
پرونده ارغوان فلاحی یکی از نمونه‌های بارز نقض دادرسی عادلانه و حقوق متهمان در نظام قضایی دیکتاتوری حاکم است. عدم دسترسی به وکیل، انفرادی طولانی‌مدت، بلاتکلیفی محل نگهداری، و فشارهای روانی و جسمی، همگی در مغایر با مواد ۹ و ۱۴ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی است که سران این حکومت نیز آن را امضا کرده‌اند.
نتیجه‌گیری: صدای زندانیان را خاموش نکنیم
پرونده ارغوان فلاحی، تنها یک نمونه از هزاران زن و مرد شجاعی است که در مسیر مطالبه آزادی، عدالت و کرامت انسانی، با سرکوب عریان مواجه شده‌اند. بی‌خبری از محل نگهداری او، سکوت رسانه‌های رسمی، و برخوردهای غیرانسانی با خانواده‌اش، یادآور ساختار سرکوب‌گر دستگاه قضایی و امنیتی دیکتاتوری حاکم است.
تا زمانی که وضعیت این زندانی سیاسی شفاف نشود و تضمین‌های لازم برای حفظ سلامت و جان او ارائه نگردد، مسئولیت کامل هرگونه آسیبی که به او وارد شود، مستقیماً متوجه نهادهای امنیتی و قضایی کشور خواهد بود.
بازداشت خودسرانه، نگهداری طولانی‌مدت در سلول انفرادی، عدم دسترسی به وکیل، بی‌اطلاعی خانواده از محل نگهداری، و محرومیت از درمان پزشکی از جمله مصادیق آشکار نقض حقوق بشر در پرونده ارغوان فلاحی است.
مواد نقض‌شده حقوق بشر در پرونده ارغوان فلاحی:
ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
بازداشت خودسرانه و نگهداری در مکان نامعلوم، ناقض حق آزادی و امنیت فردی است.
ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
نگهداری در انفرادی طولانی‌مدت و محرومیت از درمان، مصداق رفتار غیرانسانی و تحقیرآمیز محسوب می‌شود.
ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
عدم دسترسی به وکیل و محرومیت از دادرسی علنی و منصفانه، نقض حق محاکمه عادلانه است.
ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
محرومیت از دارو و مراقبت‌های پزشکی، نقض حق بهره‌مندی از سطح زندگی مناسب برای سلامت و رفاه است.
ماده ۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR):
منع شکنجه و رفتار غیرانسانی، که با حبس در انفرادی و قطع ارتباط با جهان خارج زیر پا گذاشته می‌شود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر