۵ تیر, ۱۴۰۴دستهبندی گزارش ویژه
از مجموع ۱۴۰ زندانی اعدامشده، ۱۳۵ نفر مرد و ۵ نفر زن بودند. همچنین، یک زندانی سیاسی و دو نفر به اتهام جاسوسی در میان اعدامشدگان دیده میشوند
کانون حقوق بشر ایران، پنجشنبه ۵ تیرماه ۱۴۰۴ – در خردادماه ۱۴۰۴، ایران شاهد یکی از دورههای پرتراکم اجرای احکام اعدام بود. بر اساس گزارشهای منتشرشده، در طول ۲۱ روز از این ماه، ۱۴۰ نفر در زندانهای مختلف کشور اعدام شدند. این آمار بهویژه با توجه به شروع جنگ از ۲۳ خرداد ۱۴۰۴، نشاندهنده شدت بالای اجرای احکام اعدام در این بازه زمانی است.
آمار کلی اعدامها در خردادماه ۱۴۰۴در طول ۲۱ روز از خردادماه ۱۴۰۴، بهطور متوسط روزانه ۶ تا ۷ نفر اعدام شدند. این تعداد بالا، نگرانیهای جدی را در میان فعالان حقوق بشر و سازمانهای بینالمللی ایجاد کرده است. از مجموع ۱۴۰ زندانی اعدامشده، ۱۳۵ نفر مرد و ۵ نفر زن بودند. همچنین، یک زندانی سیاسی و دو نفر به اتهام جاسوسی در میان اعدامشدگان دیده میشوند. از نظر قومیتی، ۱۸ نفر از اعدامشدگان بلوچ بودند، که نشاندهنده تأثیر نامتناسب این مجازات بر اقلیتهای قومی است.
۲۶ ژوئن؛ یادآوری تعهد جهانی به منع شکنجه و حمایت از قربانیان
نگرانی خانم مای ساتو از انتقال اجباری زندانیان به زندان تهران بزرگ
روزهای اوج اعدامهابر اساس دادههای موجود، روزهای خاصی در این ماه شاهد تعداد بیشتری اعدام بودند:
۵ خرداد: ۱۴ نفر
۷ خرداد: ۲۲ نفر
۱۲ خرداد: ۱۶ نفر
این سه روز به تنهایی نزدیک به نیمی از کل اعـدامهای ماه را به خود اختصاص دادهاند، که نشاندهنده تمرکز اجرای احکام در بازههای زمانی کوتاه است.
اتهامات منجر به اعداماتهامات اصلی مطرحشده علیه اعـدامشدگان شامل موارد زیر بود:
قتل عمد: یکی از شایعترین اتهامات، بهویژه در مواردی که به اعـدام در ملأعام منجر شد.
جرائم مرتبط با مواد مخدر: بخش قابلتوجهی از اعـدامها به دلیل قاچاق یا حمل مواد مخدر انجام شد.
محاربه و بغی: این اتهامات، که اغلب به فعالیتهای سیاسی یا عقیدتی مرتبط هستند، در مورد ۹ نفر اعمال شد.
جاسوسی: دو نفر به اتهام جاسوسی اعـدام شدند.
سرقت مسلحانه منجر به قتل: یک مورد برجسته، اعـدام سجاد پیری ۲۳ساله در شهرستان دلفان بود که در ملأعام اجرا شد.
این اتهامات، بهویژه در مورد جرائم مواد مخدر و اتهامات سیاسی، بارها از سوی سازمانهای حقوق بشری به دلیل نبود دادرسی عادلانه و استفاده از اعترافات اجباری مورد انتقاد قرار گرفتهاند.
زندانیان سیاسی و اعدامهایکی از موارد برجسته در این ماه، اعـدام مجاهد کورکور، زندانی سیاسی اهل ایذه، در ۲۱ خرداد ۱۴۰۴ بود. این اعـدام در روز تولد کیان پیرفلک، کودکی که در جریان اعتراضات کشته شد، انجام گرفت و واکنشهای گستردهای را در شبکههای اجتماعی برانگیخت. خانواده پیرفلک بارها اعلام کرده بودند که اتهامات نسبتدادهشده به کورکور بیاساس بوده و تیراندازی به سوی کیان توسط مأموران حکومتی انجام شده است. این اعـدام بهعنوان نمونهای از “قتل حکومتی” مورد انتقاد قرار گرفت و فعالان حقوق بشر آن را تلاشی برای سرکوب مخالفان سیاسی دانستند.
اعدام زنان
در میان اعدامشدگان، ۵ زن شناسایی شدند که هویت دو نفر از آنها مشخص شده است:
حفیظه بلوچ زهی: یکی از ۹ نفری که به اتهام محاربه از طریق بغی و قیام مسلحانه اعـدام شدند.
معصومه کاربخش: ۳۹ساله، متأهل و مادر چند فرزند، که در زندان مرکزی کرمان اعـدام شد.
هویت سه زن دیگر همچنان نامشخص است. گزارشها حاکی از آن است که در سال ۱۴۰۳، تعداد زنان اعـدامشده به ۳۸ نفر رسیده که نسبت به سالهای گذشته افزایش چشمگیری داشته است.
اعدام یک کودک مجرم
اعـدام کودکان مجرم نیز همچنان یکی از نگرانیهای اصلی سازمانهای حقوق بشری است، در این ماه یک زندانی که در زمان ارتکاب جرم کودک مجرم محسوب میشده اعـدام شده است. وی امیر حسین محمدی، فرزند فرزین، ۲۲ساله بود که هنگام دستگیری ۱۷ ساله بوده و کودک مجرم محسوب میشد. وی ۵سال پیش به اتهام قتل بازداشت و به اعـدام محکوم شده بود.
ویژگیهای جمعیتی اعـدامشدگان
بر اساس اطلاعات ثبتشده، میانگین سنی اعـدامشدگان در این ماه ۳۲ سال بود. این میانگین سنی نشاندهنده جوان بودن بسیاری از افرادی است که با مجازات اعـدام مواجه شدهاند. همچنین، حضور ۱۸ زندانی بلوچ در میان اعـدامشدگان، بار دیگر توجهات را به تبعیض سیستماتیک علیه اقلیتهای قومی در سیستم قضایی دیکتاتوری حاکم جلب کرد.
اعـدامها در زندانهای مختلف کشور اجرا شدند، اما برخی زندانها به دلیل تعداد بالای اعـدامها برجستهتر بودند:زندان قزلحصار: بالاترین تعداد اعـدامها در این زندان ثبت شد.
زندان عادلآباد شیراز
زندان بیرجند
زندان مرکزی قم
زندان دستگرد اصفهان
این زندانها به دلیل ظرفیت بالا و نقش آنها در نگهداری زندانیان با اتهامات سنگین، اغلب محل اجرای احکام اعـدام هستند.
شکنجه و اعترافات اجباری
گزارشهای متعدد حاکی از آن است که بسیاری از اعـدامشدگان، بهویژه زندانیان سیاسی، تحت شکنجههای شدید برای اخذ اعترافات اجباری قرار گرفتهاند. این موضوع در مورد زندانیانی که به اتهامات محاربه یا جاسوسی محکوم شدند، بهطور خاص مطرح شده است. سازمان عفو بینالملل در گزارشهای خود به استفاده از شکنجه و محاکمات ناعادلانه در سیستم قضایی دیکتاتوری حاکم اشاره کرده است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر