۱۶ آذر, ۱۴۰۳دسته‌بندی زنان زندانی
در حال حاضر ۴زندانی زن از جمله فرزانه قره‌حسنلو در بند ۶ زندان زندان وکیل آباد مشهد نگهداری می‌شوند
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، جمعه ۱۶آذر ۱۴۰۳، زندانیان سیاسی زن در بند ۶ وکیل آباد مشهد، در اعتراض به محرومیت و فشارهای بی‌رحمانه دست به اعتصاب غذا زده‌اند. زندانیان سیاسی زن در بند ۶ زندان وکیل آباد مشهد از روز پنجشنبه ۱۵ آذرماه با محدودیت‌های شدید مواجه شده‌اند. درب این بند بدون هیچ توضیحی بسته شده و دسترسی زندانیان به امکانات ابتدایی زندان، مانند بهداری، فروشگاه، آشپزخانه، سالن ورزشی و کارگاه‌های آموزشی، به‌طور کامل قطع گردیده است.
در حال حاضر ۴زندانی زن از جمله فرزانه قره‌حسنلو در بند ۶ زندان وکیل آباد مشهد نگهداری می‌شوند. این زندانیان تا کنون از حمایت رسانه‌ای یا گروه‌های حقوق بشری برخوردار نبوده‌اند. این زندانیان به دلیل بی‌توجهی مسئولان زندان به درخواست‌هایشان، دست به اعتصاب غذا زده‌اند.
گزارش‌ها حاکی از آن است که این زندانیان تحت فشارهای روانی مستمر از سوی مسئولان امنیتی زندان وکیل آباد قرار دارند. این فشارها شامل ایجاد تنش‌های روانی، تلاش برای تفرقه میان زندانیان، وعده‌های دروغین درباره عفو و بخشش، و حتی پرونده‌سازی‌های جدید در داخل زندان می‌باشد.
شرایط سخت بند ۶ در زندان وکیل آباد مشهد، که فضای تنگ و محدودی دارد، باعث تشدید آسیب‌های جسمی و روانی زندانیان شده است. محرومیت از حداقل امکانات نه تنها به‌عنوان شکنجه روحی بلکه به‌عنوان شکنجه جسمی نیز در نظر گرفته می‌شود.
هومن الماسی، تشدید بیماری و بازداشت و بلاتکلیفی ۶۳۰ روزه
۱۶ آذر؛ نماد ایستادگی دانشجویان در برابر استبداد
نقض حقوق زندانیان با محرومیت از دسترسی به امکانات اولیه
ماده 10 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) –
در این ماده بر لزوم رفتار انسانی و احترام به کرامت ذاتی افراد بازداشت‌شده تأکید شده است. محرومیت از امکانات اولیه به‌عنوان یکی از اجزای مهم برای حفظ سلامت جسمی و روانی، با این ماده مغایر است، چرا که محروم‌سازی افراد از امکانات اساسی بهداشتی و رفاهی می‌تواند مصداق رفتار غیراخلاقی و غیرانسانی باشد.
قوانین نلسون ماندلا (اصول حداقل استاندارد سازمان ملل برای رفتار با زندانیان)
این سند تأکید دارد که زندانیان باید به‌صورت منظم از فضای باز بهره‌مند شوند و دسترسی به امکانات زندگی، ورزش و حرکت بدنی نباید به‌صورت غیرقانونی محدود شود. طبق قوانین نلسون ماندلا، زندانیان باید حداقل یک ساعت در روز از فضای باز بهره‌مند باشند.
کنوانسیون منع شکنجه و سایر مجازات‌ها یا رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز (CAT)
هرگونه اقدام برای محدود کردن بی‌دلیل دسترسی به هواخوری یا شرایطی که سلامت زندانی را به‌خطر می‌اندازد، می‌تواند به‌عنوان رفتار تحقیرآمیز یا غیرانسانی در نظر گرفته شود، که با اهداف این کنوانسیون در تضاد است.
ماده 25 اعلامیه جهانی حقوق بشر – این ماده به حق همه افراد به داشتن سطح زندگی مناسب، از جمله سلامتی و رفاه، اشاره دارد که در آن دسترسی به امکانات بهداشتی، غذایی و فضای باز برای حفظ سلامت جسمی و روانی تضمین شده است.
محرومیت زندانیان از دسترسی به امکانات اولیه زندگی و فضای باز، برخلاف قوانین حقوق بشری، سلامت جسمی و روانی آنان را به‌خطر می‌اندازد و به دلیل ایجاد شرایط غیرانسانی می‌تواند به‌عنوان نوعی مجازات یا رفتار ظالمانه تلقی شود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر