۲۲ خرداد, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
اکبر باقری پیش از این نیز به دلیل همین بیماری مورد عمل جراحی قرار گرفته بود. به گفته منابع مطلع، وضعیت فعلی وی به حدی وخیم شده که تحمل شرایط زندان برای او ممکن نیست و نیاز به رسیدگی پزشکی فوری دارد
کانون حقوق بشر ایران، ۲۲ خردادماه ۱۴۰۴ – براساس اطلاعات دریافتی از منابع موثق، وضعیت جسمانی زندانی سیاسی اکبر باقری که در زندان قزلحصار زندانی ا ست، وخیم گزارش شده است. وی از بیماری «تحریک‌پذیری شدید روده» رنج می‌برد که توان جسمی او را به شدت کاهش داده و منجر به دردهای مداوم و ناتوانی جسمی شده است. علی‌رغم درخواست رسمی بهداری زندان قزلحصار برای اعزام این زندانی به بیمارستان خارج از زندان، دادیار امنیتی «نیری» تاکنون با این درخواست مخالفت کرده و نسبت به وضعیت بحرانی سلامت باقری بی‌تفاوتی نشان داده است.
درخواست رسمی بهداری زندان بی‌پاسخ ماند
در تاریخ ۶ اردیبهشت ۱۴۰۴، بهداری زندان قزلحصار طی نامه‌ای رسمی به دادیار ناظر امنیتی، به نام نیری، درخواست اعزام فوری اکبر باقری به مراکز درمانی تخصصی خارج از زندان را مطرح کرد. این نامه به‌وضوح به وخامت حال این زندانی سیاسی اشاره کرده و یادآور شده بود که بیماری وی نیازمند مراقبت‌های تخصصی در محیطی خارج از زندان است.
با وجود گذشت چندین روز از ارسال این نامه، دادیار ناظر امنیتی هیچ‌گونه پاسخی ارائه نکرده است. به دنبال عدم پاسخ‌گویی، بهداری زندان مجدداً طی تماس تلفنی با آقای نیری، بر ضرورت اعزام اکبر باقری به بیمارستان تأکید کرده، اما این تماس نیز بی‌پاسخ مانده است.
اکبر باقری پیش از این نیز به دلیل همین بیماری مورد عمل جراحی قرار گرفته بود. به گفته منابع مطلع، وضعیت فعلی وی به حدی وخیم شده که تحمل شرایط زندان برای او ممکن نیست و نیاز به رسیدگی پزشکی فوری دارد. علائم شدید بیماری از جمله دردهای مزمن، ضعف جسمی، کاهش وزن و ناتوانی در هضم مواد غذایی، سلامت و جان او را در معرض تهدید قرار داده است.
عدم اعزام این زندانی به بیمارستان در شرایطی صورت می‌گیرد که خود بهداری زندان نیز بارها نسبت به وضعیت او هشدار داده است. امتناع دادیار امنیتی از صدور مجوز درمان، مصداق آشکار سهل‌انگاری عمدی در امور پزشکی و بی‌توجهی به حق حیات یک انسان است.
فراخوان برای شناسایی عاملان اعدام مجاهد کورکور در اهواز
روز جهانی منع کار کودکان و پرونده سیاه حاکمان ایران
بر اساس «کنوانسیون استانداردهای حداقلی رفتار با زندانیان» که ایران نیز یکی از امضاکنندگان آن است، زندانیان باید از دسترسی کامل به مراقبت‌های پزشکی، تغذیه مناسب، و خدمات بهداشتی بهره‌مند شوند. در ماده ۲۵ این کنوانسیون تأکید شده که مراقبت‌های درمانی برای زندانیان باید هم‌سطح با خدمات پزشکی در خارج از زندان باشد.
همچنین ماده ۱۲ از «میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی» سازمان ملل متحد به صراحت بیان می‌دارد که همه انسان‌ها حق برخورداری از بالاترین استاندارد سلامت جسمی و روانی را دارند. بنابراین، ممانعت از اعزام اکبر باقری به بیمارستان، نه تنها بی‌توجهی به نیاز درمانی فوری اوست، بلکه نقض آشکار ماده‌به‌ماده اصول بین‌المللی حقوق بشر تلقی می‌شود.
سکوت و مسئولیت قضایی
سکوت دستگاه قضایی و ادامه حبس در چنین شرایطی می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری برای سلامت زندانی داشته باشد. سابقه فشارهای جسمی و روانی واردشده بر زندانیان سیاسی، اکنون در مورد اکبر باقری نیز تکرار می‌شود. این بی‌تفاوتی نه تنها از جنبه انسانی غیرقابل پذیرش است، بلکه از منظر حقوقی نیز مسئولیت کیفری برای مقاماتی همچون دادیار امنیتی ایجاد می‌کند.
زندانی سیاسی اکبر باقری؛ صدای خاموش در زندان قزلحصار
اکبر باقری یکی از زندانیان سیاسی شناخته‌شده است که در سال‌های گذشته به دلیل فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی‌اش مورد پیگرد نهادهای امنیتی قرار گرفته است. باقری بارها از وضعیت نامناسب بهداشت، تغذیه، و رسیدگی پزشکی در زندان انتقاد کرده و در شرایط کنونی با نادیده‌انگاری آشکار، جان او در معرض خطر جدی قرار دارد.
براساس اصول بین‌المللی حقوق بشر، اقدامات مقامات قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی در قبال وضعیت جسمانی اکبر باقری مصداق نقض موارد زیر از اسناد حقوق بشری بین‌المللی است:
ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر: «هر انسانی حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی دارد.»
ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر: «هیچ‌کس نباید تحت شکنجه یا مجازات بی‌رحمانه، غیر انسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد.»
ماده ۱۰ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: «با تمام اشخاصی که از آزادی محروم شده‌اند، باید با انسانیت و احترام به حیثیت ذاتی انسان رفتار شود.»
ماده ۱۲ میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی: «دولت‌ها موظفند شرایطی فراهم آورند که در آن، هر فردی از بالاترین استاندارد قابل دستیابی سلامت جسمی و روانی برخوردار باشد.»
با توجه به این موارد، وضعیت اکبر باقری نماد آشکار نقض سیستماتیک حقوق بشر در زندان‌های جمهوری اسلامی ایران است. مسئولیت مستقیم این وضعیت برعهده مقاماتی است که آگاهانه از ارائه خدمات درمانی جلوگیری کرده‌اند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر