سید محمدجواد وفایی ثانی، متولد ۱۳۷۵، از ورزشکاران شناختهشده مشهد و قهرمان بوکس آموزشگاههاست. او در اسفند ۱۳۹۸ و در پی اعتراضات سراسری آبان ۹۸ توسط نیروهای سپاه پاسداران بازداشت شد
کانون حقوق بشر ایران، شنبه ۱۵ آذرماه ۱۴۰۴ – گزارشها از زندان وکیلآباد مشهد حکایت از آن دارد که محمدجواد وفایی ثانی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام، به سلول انفرادی منتقل شده و تمامی راههای ارتباطی این زندان نیز قطع شده است. این موضوع نگرانیهای جدی درباره احتمال اجرای قریبالوقوع حکم اعدام این زندانی ۲۹ ساله را افزایش داده است. نزدیکان محمدجواد وفایی ثانی میگویند که «جان او در خطر است» و هیچگونه اطلاع موثقی درباره وضعیت او در دسترس نیست.
سید محمدجواد وفایی ثانی، متولد ۱۳۷۵، از ورزشکاران شناختهشده مشهد و قهرمان بوکس آموزشگاههاست. او در اسفند ۱۳۹۸ و در پی اعتراضات سراسری آبان ۹۸ توسط نیروهای سپاه پاسداران بازداشت شد. به گفته منابع نزدیک به خانوادهاش، او از همان ساعات اولیه بازداشت تا ۶۵ روز در سلول انفرادی نگهداری و تحت شکنجههای شدید جسمی و روانی قرار گرفت.
اتهام وی هواداری از مجاهدین خلق است و بنا بر گزارشها، اعترافات علیه او «تحت فشار، ضرب و شتم و تهدید» گرفته شده است.
پرونده محمدجواد وفایی ثانی در سه مرحله مختلف با صدور حکم اعدام مواجه شده است. نخستینبار در دیماه ۱۴۰۰، قاضی منصوری در شعبه چهارم دادگاه انقلاب مشهد او را به اتهام «افساد فیالارض» از طریق «تحریق و تخریب عمدی اماکن خاص از جمله ساختمان تعزیرات حکومتی» به اعدام محکوم کرد. این حکم در آذر ۱۴۰۱ توسط شعبه نهم دیوان عالی کشور نقض شد و پرونده برای رسیدگی مجدد به شعبه همعرض بازگشت.
اما روند قضایی به همینجا ختم نشد. در مرداد ۱۴۰۲، شعبه دوم دادگاه انقلاب مشهد بار دیگر حکم اعدام صادر کرد. این بار نیز دیوان عالی کشور حکم را نقض و پرونده را جهت بررسی دوباره بازگرداند. با این حال، در ۲۸ شهریور ۱۴۰۳، برای سومین بار حکم اعدام از سوی دادگاه انقلاب مشهد و با امضای دو قاضی به نامهای یزدانخواهر و سعدیماکان صادر شد.
این تکرار صدور حکم اعدام و سپس نقض آن، به گفته نهادهای حقوق بشری، «نشانگر بیقاعدگی کامل روند دادرسی و فشارهای امنیتی بر ساختار قضایی» است.
شکنجه برای اعترافگیری
منابع نزدیک به خانواده محمدجواد وفایی ثانی تأکید کردهاند که او در دو سال نخست بازداشت تحت «شکنجه سیستماتیک» قرار داشته است. گزارشهایی از ضرب و شتم شدید، محرومیت از خواب، تهدید به بازداشت اعضای خانواده و فشارهای روانی منتشر شده که هدف از آنها «وادار کردن او به اعترافات از پیشنوشتهشده» بوده است.
او در تمامی مراحل دادگاه اعلام کرده که اعترافاتش تحت شکنجه بوده و هیچیک از اتهامات امنیتی را نپذیرفته است. این موضوع یکی از دلایل نقضهای مکرر حکم اعدام در دیوان عالی کشور عنوان شده است.
طبق گزارش منابع محلی، روز گذشته تمامی خطوط تماس زندان وکیلآباد به صورت ناگهانی قطع شد و خانوادههای زندانیان امکان هیچگونه تماس یا پیگیری وضعیت عزیزان خود را نداشتند. همزمان خبر رسید که محمدجواد وفایی ثانی از بند عمومی خارج شده و به سلول انفرادی منتقل شده است؛ اقدامی که در بسیاری از موارد مقدمه اجرای حکم اعدام در زندانهای دیکتاتوری حاکم بر ایران بوده است.
نزدیکان او با ابراز نگرانی شدید گفتهاند: «هیچ خبری از او نیست. این انتقال میتواند نشانه آغاز فرآیند اجرای حکم باشد. جان محمدجواد در خطر است.»
گزارشی از حمله نیروهای امنیتی به مراسم بزرگداشت محمد مختاری در امامزاده طاهر کرج
درگذشت خسرو علیکردی، وکیل برجسته حقوق بشری در مشهد
درخواست برای توقف فوری اجرای حکم
همزمان با انتشار خبر انتقال محمدجواد وفایی ثانی به انفرادی، فعالان حقوق بشری خواستار «اقدام فوری» جامعه جهانی و نهادهای بینالمللی برای جلوگیری از اجرای حکم اعدام شدهاند. آنان تأکید میکنند که تضادهای جدی در پرونده، ابهام درباره صحت اتهامات و وجود اعترافات تحت شکنجه، ایجاب میکند که اجرای حکم متوقف و پرونده با رعایت استانداردهای بینالمللی عدالت بررسی شود.
مدافعان حقوق بشر، روند رسیدگی به پرونده او را «نقض آشکار اصول بنیادین دادرسی عادلانه» توصیف کردهاند. به گفته این نهادها، وجود شکنجه در مراحل بازجویی، فقدان حق برخورداری از وکیل مستقل در مراحل حساس، و صدور احکام تکراری اعدام، همگی مصداق بارز «سوءاستفاده قضایی» و «نقض اصل بیطرفی دستگاه قضایی» است.
این فعالان همچنین میگویند که استفاده از سلول انفرادی پیش از اجرای حکم، «ابزاری برای فشار روانی» است و میتواند نوعی شکنجه تلقی شود.
ماده ۶ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی – حق حیات
صدور مکرر حکم اعدام بدون دادرسی عادلانه و خطر اجرای مخفیانه حکم، نقض مستقیم حق حیات است.
ماده ۷ – ممنوعیت شکنجه و رفتارهای غیرانسانی
اعمال شکنجه برای اخذ اعتراف اجباری، نگهداری طولانی در انفرادی و فشار شدید روانی، مصداق روشن شکنجه است.
ماده ۹ – حق آزادی و امنیت فردی
بازداشت خودسرانه، عدم دسترسی به وکیل و نگهداری مخفیانه بدون اطلاعرسانی، نقض این ماده محسوب میشود.
ماده ۱۴ – حق محاکمه عادلانه
سه بار صدور حکم اعدام توسط دادگاههای مختلف بدون رسیدگی بیطرفانه، نقض آشکار اصول دادرسی عادلانه است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر