۱۱ خرداد, ۱۴۰۴دستهبندی اعدام
افزایش همبستگی زندانها علیه ماشین اعدام؛ ضرورت گسترش حمایتهای مردمی و بینالمللی از کارزار «سهشنبههای نه به اعدام»
کانون حقوق بشر ایران، ۱۱ خردادماه ۱۴۰۴ – در ادامه گسترش اعتراضات سازمانیافته علیه موج فزاینده اعدامها در ایران، زندان فیروزآباد استان فارس نیز به کارزار اعتراضی «سهشنبههای نه به اعدام» پیوست. این زندان با تبدیلشدن به چهلوششمین محل اجرای این جنبش اعتراضی، بر گستردگی این حرکت مدنی و لزوم تقویت آن از سوی افکار عمومی داخلی و جامعه جهانی صحه گذاشته است.
بر اساس گزارشهای رسیده، زندانیان زندان فیروزآباد اعلام کردهاند که از روز سهشنبه ۱۳ خرداد ۱۴۰۴، در اعتراض به سیاستهای سرکوبگرانه و اعداممحور حاکم، دست به تحصن و اعتصاب غذا خواهند زد. این اعتراض در قالب کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» انجام میشود؛ کارزاری که از بهمنماه سال ۱۴۰۲ آغاز شده و تاکنون در دهها زندان کشور، از جمله زندانهای فردیس کرج، یاسوج، مهاباد، سنندج، بوکان، زاهدان، بهبهان و ازبرم لاهیجان گسترش یافته است.
نماد مقاومت در برابر سرکوب قضایی
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» بهسرعت به یکی از موثرترین اشکال مقاومت مدنی درون زندانهای ایران تبدیل شده است. این حرکت، نه فقط از سوی زندانیان سیاسی و عقیدتی بلکه حتی از جانب زندانیان جرایم عادی نیز حمایت میشود؛ موضوعی که بیانگر درک عمومی نسبت به استفاده ابزاری از مجازات اعدام برای سرکوب مخالفان است.
زندان مهاباد یکی از نمونههای شاخص این پیوستگی است. در بیانیهای که زندانیان این زندان در روز ۲۸ اردیبهشت منتشر کردند، به صراحت آمده بود که «اعدام به سلاح خاموش کردن صداهای ناراضی و ابزار ارعاب اجتماعی تبدیل شده است.» آنها اعلام کردند که از روز ۳۰ اردیبهشت در اعتراض به موج رو به افزایش اعدامها، دست به اعتصاب غذا خواهند زد.
موج اعدامها؛ تهدیدی مستمر علیه حق حیاتدر ماههای گذشته، موجی از اعدامها در زندانهای ایران به اجرا درآمده که بخش بزرگی از آنها با اتهامات مبهم، روندهای قضایی غیرعادلانه و بدون دسترسی به وکیل مستقل صورت گرفته است. صدور و اجرای حکم اعدام برای نوجوانان، اتباع افغانستان، زندانیان اقلیتهای قومی و مذهبی و حتی زندانیان معترض به شرایط زندان، نشاندهنده بیاعتنایی کامل حکومت به حق حیات و اصول محاکمه عادلانه است.
گزارشهای معتبر حقوق بشری نیز تأکید دارند که بسیاری از این اعدامها پس از بازجوییهای تحت شکنجه، اعترافات اجباری و بدون دسترسی مناسب به روند دادرسی انجام شدهاند؛ شرایطی که صراحتاً ناقض حقوق بینالملل و اسناد بنیادینی مانند میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی است.
گسترش حمایت داخلی و بینالمللی از کارزارهمزمان با گسترش «سهشنبههای نه به اعدام» در زندانها، موجی از حمایت در میان خانوادههای زندانیان، کنشگران حقوق بشر، و سازمانهای مدنی نیز شکل گرفته است. ویدیوها و بیانیههای متعددی از سوی خانواده زندانیان محکومبهاعدام در شبکههای اجتماعی منتشر شده که در آنها با شعار «نه به اعدام» خواستار توقف این مجازات غیرانسانی شدهاند.
در سطح بینالمللی نیز سازمانهای حقوق بشری با انتشار بیانیههایی خواستار توقف فوری اعدامها و حمایت از کارزارهای مردمی شدهاند. این سازمانها، کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» را نمادی از مقاومت زندانیان در برابر سرکوب نهادینهشده توسط سیستم قضایی دیکتاتوری حاکم توصیف کردهاند.
ادامه سرکوب کامیون داران اعتصابی؛ بازداشت عطا عذیری، راننده اعتصابی در دهگلان؛
ضرورت ادامه و گسترش کارزار
با توجه به تداوم روند اعدامها و افزایش بازداشتهای سیاسی و امنیتی، گسترش کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» نه تنها ضروری بلکه حیاتی است. این کارزار میتواند با تداوم و گسترش خود، همبستگی میان زندانیان را تقویت کرده، صدای اعتراض به بیرون از دیوارهای زندان برساند و فشار مضاعفی را بر حکومت برای توقف اجرای احکام مرگآور وارد کند.
همچنین، نقش مردم در خارج از زندان، از جمله حمایت خیابانی، اعتراضات رسانهای، هشتگسازی گسترده در شبکههای اجتماعی و فشار بر نهادهای بینالمللی، برای حفظ جان زندانیان محکومبهاعدام و برچیدن ابزار مرگ بهمثابه سرکوب حیاتی و مؤثر است.
نقض حقوق بشر از منظر حقوق بینالمللبر اساس ماده ۶ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، «حق زندگی، حقی بنیادین است که هیچکس را نمیتوان خودسرانه از آن محروم کرد.» همچنین طبق ماده ۷ همین میثاق، «هیچکس نباید تحت شکنجه یا رفتار یا مجازات غیرانسانی و تحقیرآمیز قرار گیرد.» استفاده گسترده از اعدام، بهویژه بر پایه اعترافات اجباری و بدون محاکمه عادلانه، نقض آشکار این مواد است.
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» تلاشی آشکار برای دفاع از این حقوق بنیادین و مبارزه با ماشین اعدام دیکتاتوری حاکم بر ایران است. ادامه این مقاومت نیازمند حمایت بینالمللی گسترده، پوشش رسانهای مؤثر و ایستادگی جمعی در برابر روند قتلعام تدریجی است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر