۲۱ خرداد, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
سامان میردورقی روز دوشنبه ۱۲ خرداد ۱۴۰۴، حوالی ساعت ۱۲ شب، توسط نیروهای اطلاعات به شدت سرکوبگر بازداشت شد. نیروهای امنیتی با بسیج تعداد زیادی از خودروهای یگان ویژه و نیروهای امنیتی به مغازه سامان یورش برده و او را با خشونت بازداشت و به بازداشتگاه اداره اطلاعات اندیمشک منتقل کردند
کانون حقوق بشر ایران، چهارشنبه ۲۱ خردادماه ۱۴۰۴ – براساس اطلاعات موثق دریافتی، سامان میردورقی، جوان مغازه‌دار و ورزشکار اهل اندیمشک، یکشنبه شب ۱۸ خرداد ۱۴۰۴ در بازداشتگاه اداره اطلاعات اندیمشک بر اثر شکنجه‌های شدید جان باخت. این جوان اندیمشکی که به اتهام حمله مسلحانه به منزل یکی از فرماندهان نیروهای سرکوبگر بازداشت شده بود، تحت شکنجه‌های سنگین و بدون طی مراحل قضایی منصفانه، جان خود را از دست داد.
یورش نیروهای سرکوبگر و بازداشت سامان میردورقی
بر اساس گزارش‌های موثق، سامان میردورقی روز دوشنبه ۱۲ خرداد ۱۴۰۴، حوالی ساعت ۱۲ شب، توسط نیروهای اطلاعات به شدت سرکوبگر بازداشت شد. نیروهای امنیتی با بسیج تعداد زیادی از خودروهای یگان ویژه و نیروهای امنیتی به مغازه سامان یورش برده و او را با خشونت بازداشت و به بازداشتگاه اداره اطلاعات اندیمشک منتقل کردند.
از همان لحظه بازداشت، سامان تحت فشار و شکنجه‌های سنگین قرار گرفت تا به اتهام مطرح شده علیه خود اعتراف کند. نیروهای امنیتی مدعی شده بودند که سامان میردورقی در حمله‌ای که طی آن ۱۶ گلوله کلاشینکف به سمت منزل مهران امیرپور، رئیس پاسگاه حسینیه اندیمشک، شلیک شده بود، نقش داشته است.
شواهد و اطلاعات نزدیکان سامان میردورقی نشان می‌دهد که او هیچگونه اختلاف شخصی یا سابقه درگیری با مهران امیرپور نداشته است. منابع محلی تاکید می‌کنند که اتهام سامان بدون ارائه هیچگونه مدرک معتبر مطرح شده و تنها بر پایه ظن و گمان، او تحت شکنجه برای اخذ اعتراف اجباری قرار گرفته است.
براساس اطلاعات دریافتی، شکنجه سامان میردورقی مستقیماً توسط همان فرد شاکی یعنی مهران امیرپور انجام شده و سایر عوامل اداره اطلاعات نیز در این شکنجه دخالت داشته‌اند. همچنین به گفته منابع مطلع، دادستان اندیمشک فردی به نام سپهوند با تمام توان از روند بازداشت، شکنجه و اعتراف‌گیری ساختگی حمایت کرده و حتی با محدود کردن دسترسی خانواده به وکیل، ملاقات و پیگیری قانونی، نقش مهمی در سرکوب این پرونده ایفا کرده است.
بی‌خبری خانواده و ممنوعیت پیگیری قانونی
در طول روزهای بازداشت سامان، خانواده‌اش در بی‌خبری مطلق به سر بردند. مقامات امنیتی نه تنها اطلاعاتی درباره وضعیت او ارائه ندادند بلکه با ایجاد موانع قضایی اجازه پیگیری حقوقی و حتی ردیابی تلفن همراه سامان را نیز به خانواده‌اش ندادند.
این نقض فاحش حقوق انسانی سامان و خانواده‌اش در حالی صورت گرفت که حق دسترسی به وکیل، اطلاع‌رسانی به خانواده و دادرسی عادلانه جزء حقوق اولیه هر بازداشت‌شده در قوانین بین‌المللی است.
یکشنبه شب ۱۸ خرداد ۱۴۰۴، خبر جان‌باختن سامان میردورقی در بازداشتگاه اداره اطلاعات اندیمشک اعلام شد. گزارش‌ها حاکی است که شدت شکنجه‌ها و جراحات وارده به او به حدی بوده که منجر به مرگ او شده است.
مرگ سامان میردورقی، که یک ورزشکار، جودوکار و بدنساز شناخته‌شده در اندیمشک بود، موجی از خشم و ناراحتی را در میان مردم منطقه ایجاد کرده است. به گفته منابع محلی، خانواده مهران امیرپور در روزهای اخیر به دلیل ترس از واکنش‌های مردمی به مکانی نامشخص منتقل شده‌اند.
قتل آیدین شریعتمدار زندانی محکوم به اعدام و اعتراض و شعار دادن زندانیان واحد ۳ زندان قزلحصار
زندان اوین؛ یورش نیروهای امنیتی به سالن ۸ بند ۸، گزارش از تخریب اموال و اعمال فشار بر زندانیان
سامان میردورقی: چهره‌ای محبوب و جوانی همیشه خندان
سامان میردورقی، جوانی پرانرژی، خوش‌رو و فعال در عرصه ورزش بود. آشنایان و نزدیکان او می‌گویند که سامان همواره با مردم خوش‌رفتار و مهربان بوده و سابقه‌ای از درگیری یا فعالیت‌های خشونت‌آمیز نداشته است.
بسیاری از اهالی اندیمشک، او را به عنوان یک جودوکار و ورزشکار حرفه‌ای می‌شناختند که علاقه‌مند به رشد و پیشرفت در عرصه ورزشی و اجتماعی بود. این ویژگی‌ها، مرگ او را برای مردم منطقه به یک فاجعه تلخ و غیرقابل پذیرش تبدیل کرده است.
این پرونده بار دیگر نشان می‌دهد که سیستم امنیتی حاکمیت مذهبی چگونه با اتهام‌سازی، شکنجه و سلب حقوق اولیه انسانی، جوانان بی‌دفاع را به کام مرگ می‌کشاند. در حالی که موج اعتراضات علیه اعدام و شکنجه در کشور گسترده‌تر می‌شود، چنین مواردی نه‌تنها اعتماد عمومی را نابود می‌کند بلکه خشم اجتماعی را تشدید خواهد کرد.
در ماجرای سامان میردورقی موارد متعدد نقض حقوق بشر به چشم می‌خورد که بر اساس قوانین بین‌المللی شامل موارد زیر است:
ممنوعیت شکنجه – ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیون منع شکنجه:
هرگونه شکنجه و رفتار بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز به‌طور مطلق ممنوع است. سامان میردورقی تحت شکنجه‌های فیزیکی منجر به مرگ قرار گرفت که نقض آشکار این اصل جهانی است.
حق دادرسی عادلانه – ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
هر فردی حق دارد از یک دادگاه مستقل و بی‌طرف برای رسیدگی به اتهام خود بهره‌مند شود. در این پرونده، سامان بدون دسترسی به وکیل، بدون امکان دفاع و در فضای کاملاً امنیتی بازجویی و شکنجه شد.
حق اطلاع‌رسانی به خانواده – ماده ۹ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی:
بازداشت‌شدگان باید فوراً به خانواده خود معرفی و از حقوقشان مطلع شوند. عدم اطلاع‌رسانی به خانواده و ممانعت از پیگیری حقوقی، نقض آشکار این ماده است.
حق آزادی از بازداشت خودسرانه – ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
سامان میردورقی بدون ارائه سند معتبر و صرفاً بر اساس ظن، بازداشت شده که مصداق بازداشت خودسرانه و غیرقانونی است.
حق حیات – ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
هر انسان دارای حق زندگی است و سلب این حق از طریق شکنجه و بازداشت غیرقانونی جنایتی غیرقابل توجیه است.
این موارد، بار دیگر ماهیت سرکوبگر حاکمیت و بی‌اعتنایی سیستماتیک به تعهدات بین‌المللی را نشان می‌دهد. خانواده سامان و افکار عمومی اکنون خواهان پاسخگویی و پیگیری قضایی عوامل این جنایت هستند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر