۲۱ خرداد, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
انتقال سمیه رشیدی از بند زنان اوین به بند ۲۰۹ با بهانه اعزام به بیمارستان انجام شده است. مقامات امنیتی با فریب خانواده و خود سمیه، اعلام کرده بودند که این جابجایی صرفاً به منظور پیگیری وضعیت درمانی او صورت می‌گیرد، اما به محض خروج از بند، وی به سلول‌های انفرادی بند ۲۰۹ تحت کنترل دستگاه‌های امنیتی منتقل شد
کانون حقوق بشر ایران، چهارشنبه ۲۱ خردادماه ۱۴۰۴ – در ادامه‌ی روند سرکوب و فشار سیستماتیک بر زندانیان سیاسی، سمیه رشیدی، زندانی سیاسی، روز دوشنبه ۱۹ خرداد ۱۴۰۴ به بند امنیتی ۲۰۹ اوین منتقل شد. این انتقال در حالی صورت گرفته که وضعیت جسمی و روانی او بسیار نگران‌کننده گزارش شده است و نگهداری وی در این شرایط می‌تواند مصداق روشنی از شکنجه روانی و جسمی باشد.
براساس اطلاعات منابع مطلع، انتقال سمیه رشیدی از بند زنان اوین به بند ۲۰۹ با بهانه اعزام به بیمارستان انجام شده است. مقامات امنیتی با فریب خانواده و خود سمیه، اعلام کرده بودند که این جابجایی صرفاً به منظور پیگیری وضعیت درمانی او صورت می‌گیرد، اما به محض خروج از بند، وی به سلول‌های انفرادی بند ۲۰۹ تحت کنترل دستگاه‌های امنیتی منتقل شد.
بند ۲۰۹ یکی از مراکز شناخته‌شده اعمال فشارهای روانی و جسمی بر زندانیان سیاسی و محلی است که بسیاری از گزارش‌های مربوط به شکنجه و اعتراف‌گیری اجباری از آنجا سرچشمه می‌گیرد. نگرانی‌ها در مورد سلامت سمیه رشیدی پس از انتقال به این بند به شدت افزایش یافته است.
بازداشت سمیه رشیدی در جریان شعارنویسی
سمیه رشیدی در تاریخ ۴ اردیبهشت ۱۴۰۴ در جریان شعارنویسی اعتراضی در محله جوادیه تهران بازداشت شد. نیروهای امنیتی با اعمال خشونت شدید، وی را بازداشت و ابتدا به بازداشتگاه آگاهی ۱۵ خرداد منتقل کردند. پس از دو روز، او را به بند زنان زندان اوین انتقال دادند.
اتهام رسمی که به خانم رشیدی وارد شده، «تبلیغ علیه حاکمیت» عنوان شده است؛ اما روند قضایی پرونده او به شکل عمدی در بلاتکلیفی نگه داشته شده و تاکنون هیچ جلسه دادگاهی برای رسیدگی به اتهامات او برگزار نشده است.
مرگ سامان میردورقی در زیر شکنجه ماموران اطلاعات اندیمشک
قتل آیدین شریعتمدار زندانی محکوم به اعدام و اعتراض و شعار دادن زندانیان واحد ۳ زندان قزلحصار
خشونت وحشیانه مأموران در زمان بازداشت
گزارش‌های مستند از رفتار خشونت‌آمیز مأموران امنیتی در لحظه بازداشت، نگرانی‌ها را دوچندان کرده است. براساس اطلاعات موثق، مأموران به هنگام بازداشت، سمیه رشیدی را به شدت مورد ضرب‌وشتم قرار داده‌اند. طبق روایت یک منبع نزدیک، مأموران سر او را به دیوار کوبیده و با فشار بدنی روی سینه‌اش نشسته و به صورت، پاها و شکم او ضربه زده‌اند.
این رفتار خشن باعث شده که سمیه رشیدی به صورت رسمی از مأموران امنیتی شکایت کند. با این حال، در فضای کاملاً امنیتی و با نفوذ دستگاه‌های سرکوبگر، امکان پیگیری مؤثر این شکایت تاکنون فراهم نشده است.
وخامت وضعیت جسمی و روانی سمیه رشیدی
وضعیت جسمی و روانی خانم رشیدی پس از هفته‌ها تحمل فشار و بی‌خبری، وخیم گزارش شده است. منابع نزدیک به خانواده او اعلام کرده‌اند که وی دچار اختلالات شدید در تمرکز، حرکات و حتی توانایی راه رفتن شده و گاهی کاملاً بی‌حرکت و بی‌واکنش می‌ماند.
لازم به ذکر است که سمیه رشیدی پیش از بازداشت نیز دارای سابقه بیماری و پرونده پزشکی بوده است و ادامه بازداشت وی در این شرایط، نقض جدی حق دسترسی به خدمات درمانی به شمار می‌رود.
کانون حقوق بشر ایران خواستار آزادی فوری سمیه رشیدی، رسیدگی پزشکی، برخورداری از وکیل و برگزاری دادگاه علنی و عادلانه برای او هستند و از نهادهای بین‌المللی می‌خواهند که نسبت به این پرونده حساسیت نشان دهند.
پرونده سمیه رشیدی نمونه آشکاری از نقض سازمان‌یافته حقوق بشر توسط ساختارهای امنیتی حاکم است. در این پرونده، موارد متعددی از نقض حقوق اولیه بشر مشاهده می‌شود که بر اساس اسناد بین‌المللی شامل موارد زیر است:
ممنوعیت شکنجه – ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیون منع شکنجه:
رفتار خشونت‌آمیز مأموران در زمان بازداشت و انتقال به بند ۲۰۹ که محل شناخته‌شده اعمال شکنجه‌های جسمی و روانی است، مصداق بارز نقض این اصل جهانی است.
حق دادرسی عادلانه – ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
سمیه رشیدی بدون دسترسی به وکیل و بدون برگزاری دادگاه، ماه‌ها در بازداشت بلاتکلیف نگهداری شده است.
حق اطلاع‌رسانی به خانواده – ماده ۹ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی:
خانواده سمیه رشیدی از وضعیت او بی‌اطلاع نگه داشته شده‌اند و هیچ شفافیتی در روند پرونده وجود ندارد.
حق آزادی از بازداشت خودسرانه – ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
بازداشت سمیه رشیدی صرفاً به دلیل شعارنویسی و اعتراض مسالمت‌آمیز، نقض آشکار این ماده و مصداق بازداشت خودسرانه است.
حق سلامت و درمان – ماده ۱۲ میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی:
سمیه رشیدی با وجود بیماری و شرایط جسمی وخیم، از دسترسی به خدمات درمانی محروم شده است که تهدیدی مستقیم برای جان او به شمار می‌رود.
این موارد بار دیگر ساختار سرکوبگر حاکمیت را در نقض سیستماتیک حقوق بشر آشکار می‌کند. خانواده سمیه رشیدی و افکار عمومی خواستار آزادی فوری و بی‌قید و شرط او و پاسخگویی مسئولان امنیتی و قضایی در این پرونده هستند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر