۲۱ خرداد, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
صبح روز ۱۸ خرداد ۱۴۰۴، گروهی از مأموران امنیتی با هدایت مقام‌های حفاظت زندان اوین به سالن ۸ بند ۸ یورش بردند؛ این عملیات بدون کشف هیچ‌گونه وسیله‌ای انجام شد و تنها زندانیان را تحت فشار قرار دادند
کانون حقوق بشر ایران، ۲۱ خردادماه ۱۴۰۴ – بر اساس اطلاعات به‌دست‌آمده از منابع مطلع در داخل زندان اوین، صبح روز یک‌شنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۴، ساعت ۱۰ صبح، نیروهای ویژه امنیتی با دستور مستقیم مقام‌های ارشد زندان، به سالن ۸ بند ۸ این زندان یورش بردند. این اقدام که تحت عنوان «بازرسی برای کشف تلفن همراه» انجام شد، با تخریب گسترده وسایل شخصی زندانیان، رفتارهای خشن و اعمال فشار روانی همراه بود.
به گفته شاهدان، رئیس گارد زندان اوین و معاون وی، به همراه دست‌کم ۱۰ نفر از نیروهای تحت امر، بدون ارائه هیچ‌گونه حکم قضایی یا مجوز قانونی، وارد سالن شده و اقدام به تفتیش تمام اتاق‌ها کردند. این عملیات با تخریب وسایل شخصی، پراکندن لباس‌ها، اوراق، کتاب‌ها و بازرسی بدنی همراه بوده است.
یکی از افراد آگاه در تماس با شبکه‌های حقوق بشری تأکید کرده است: «در جریان این عملیات، هیچ وسیله ممنوعه‌ای کشف نشد. با این حال، نیروهای امنیتی با لحنی تهدیدآمیز و برخوردهای خشن، زندانیان را تحت فشار قرار دادند.»
اطلاعات دریافتی حاکی از آن است که این اقدام با دستور مستقیم رئیس زندان اوین، فردی به نام هدایت‌الله فرزادی، و با هدایت محمدی، فرمانده حفاظت، و اکبر مرادی، معاون حفاظت زندان، طراحی و اجرا شده است. منابع داخل زندان تأکید دارند که هدف اصلی از این اقدامات، ایجاد رعب و فرسایش روانی در میان زندانیانی است که از نظر سیاسی با ساختار حاکم زاویه دارند.
بازرسی بدون کشف؛ واکنش اعتراضی زندانیان
زندانیان پس از پایان این عملیات، به شیوه‌ی اجرای آن اعتراض کردند و رفتار مأموران را خلاف قوانین داخلی زندان و اصول حقوق بشری دانستند. گزارش‌ها نشان می‌دهد که برخی از زندانیان پس از این رویداد با محدودیت‌های مضاعف مواجه شده‌اند و دسترسی آن‌ها به تلفن و تماس با خانواده‌ها کاهش یافته است.
الگوی تکرارشونده سرکوب در زندان اوین
زندان اوین که از گذشته محل نگهداری زندانیان سیاسی بوده، بارها شاهد عملیات مشابهی از سوی نیروهای امنیتی بوده است. در موارد متعددی، گزارش‌هایی از یورش به بندها با هدف ایجاد فضای ناامن روانی منتشر شده که در نهایت به آسیب به سلامت جسمی و روحی زندانیان انجامیده است.
ماده ۱۰ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی
هر فردی که از آزادی محروم می‌شود باید با انسانیت و احترام به کرامت ذاتی انسان رفتار شود». تخریب وسایل شخصی، برخوردهای تهدیدآمیز و یورش فیزیکی بدون ارائه مجوز رسمی، مصداق روشن نقض این ماده است.
ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر
هیچ‌کس نباید شکنجه شود یا مورد رفتار یا مجازات بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد». گزارش‌ها از حمله گارد به سالن ۸ بند ۸ با اعمال تهدید، تحقیر و ارعاب زندانیان، حاکی از نقض آشکار این اصل است.
در پی انتشار این گزارش، بار دیگر نیاز فوری به نظارت مستقل بین‌المللی بر وضعیت بازداشتگاه‌ها و زندان‌های کشور احساس می‌شود. منابع حقوق بشری خواستار دخالت فوری نهادهای ناظر بر حقوق بشر، از جمله کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل، برای بررسی شرایط داخل زندان اوین شده‌اند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر