۱۳ خرداد, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
پرونده سعدالله آیینی نمونه‌ای آشکار از نقض سیستماتیک حقوق بشر و بی‌اعتنایی به اصول اولیه دادرسی منصفانه از سوی دستگاه‌های قضایی و امنیتی دیکتاتوری حاکم است
کانون حقوق بشر ایران، سه‌شنبه ۱۳ خردادماه ۱۴۰۴ – سعدالله آیینی، زندانی سیاسی اهل شهرستان دهلران و از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، در زندان مرکزی ایلام در شرایطی نگهداری می‌شود که از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی و قانونی خود محروم مانده است. گزارش‌های رسیده از وضعیت وی حاکی از آن است که این زندانی سیاسی از حق درمان مناسب، ملاقات حضوری با خانواده و تماس منظم تلفنی محروم شده و تحت فشار مضاعف قرار دارد.
بر اساس اطلاعات موثق، سعدالله آیینی شامگاه ۲۵ بهمن ۱۴۰۱، پس از تظاهرات ضد حکومتی مردم دهلران، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و در تاریخ ۲۶ بهمن‌ماه به زندان مرکزی ایلام منتقل شد. او پس از ماه‌ها بلاتکلیفی، سرانجام از سوی مراجع قضایی رژیم ایران به اتهام «معاونت در محاربه» به ۱۲ سال و یک روز حبس تعزیری محکوم شد. حکمی که به‌گفته منابع حقوق بشری، بدون دسترسی به وکیل مستقل، و در روندی غیرعلنی و فراقانونی صادر شده است.
این زندانی سیاسی در اعتراض به بلاتکلیفی، عدم دسترسی به وکیل و فشارهای اعمال‌شده در زندان، پیش‌تر دست به اعتصاب غذا زده بود. با وجود آن‌که اعتصاب غذا می‌تواند تبعات خطرناکی برای سلامتی داشته باشد، مسئولان زندان نه تنها پاسخی به مطالبات او ندادند، بلکه فشارهای بیشتری بر وی اعمال کردند.
سعدالله آیینی تنها یک نمونه از ده‌ها زندانی سیاسی در استان‌های مرزی و محروم مانند ایلام، کرمانشاه، کردستان و خوزستان است که به‌دلیل مشارکت در اعتراضات مردمی و فعالیت‌های مدنی، با احکام سنگین و رفتارهای غیرانسانی مواجه شده‌اند. برخوردهای امنیتی و سرکوب‌گرانه با مردم مناطق مرزی، به‌ویژه در استان ایلام، بخشی از سیاست سازمان‌یافته حکومت برای خاموش کردن صدای اعتراضات است.
مرگ خمینی؛ بنیانگذار برپایی چوبه‌های دار در خیابان‌ها
پرونده سعدالله آیینی نمونه‌ای آشکار از نقض سیستماتیک حقوق بشر و بی‌اعتنایی به اصول اولیه دادرسی منصفانه از سوی دستگاه‌های قضایی و امنیتی دیکتاتوری حاکم است. نهادهای مسئول با اعمال محرومیت‌های متعدد بر این زندانی سیاسی، چندین ماده از میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی را به‌طور جدی نقض کرده‌اند:
ماده ۹ – حق آزادی و امنیت شخصی:
بازداشت خودسرانه و بدون ارائه دلایل روشن، همراه با عدم اطلاع‌رسانی فوری درباره علت بازداشت و دسترسی نداشتن به وکیل در مراحل اولیه، از مصادیق صریح نقض ماده ۹ این میثاق است. این ماده تأکید دارد که هیچ‌کس نباید به شکل خودسرانه بازداشت یا زندانی شود و در صورت بازداشت باید فوراً از دلایل آن مطلع گردد و حق اعتراض به بازداشت نزد مرجع قضایی مستقل را داشته باشد.
ماده ۱۰ – رفتار انسانی با زندانیان:
رفتار تحقیرآمیز با سعدالله آیینی، از جمله محروم‌کردن او از حق درمان، تماس منظم تلفنی و ملاقات حضوری با خانواده، آشکارا ناقض ماده ۱۰ این میثاق است. بر اساس این ماده، همه افراد محروم از آزادی باید با انسانیت و احترام به کرامت ذاتی انسان رفتار شوند، و زندانیان سیاسی به‌ویژه باید در شرایطی مطابق با شأن و موقعیت خود نگهداری شوند.
ماده ۱۴ – حق دادرسی عادلانه:
صدور حکم سنگین ۱۲ سال و یک روز حبس تعزیری تحت عنوان «معاونت در محاربه» بدون دسترسی به وکیل مستقل و در روندی که فاقد علنی بودن و عدالت قضایی بوده، ناقض صریح ماده ۱۴ است. این ماده تأکید می‌کند هر فرد حق دارد در دادگاهی مستقل، بی‌طرف و علنی با حضور وکیل منتخب، از خود دفاع کند. همچنین، متهم باید از زمان و امکانات کافی برای آمادگی دفاع و برگزاری دادرسی عادلانه برخوردار باشد. نقض این اصول در پرونده سعدالله آیینی به‌وضوح نشان می‌دهد که عدالت تنها ابزاری برای سرکوب در ساختار سرکوبگر فعلی است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر