فریاد «نه به اعدام» در دل زندان قزلحصار؛ جایی که مرگ، به ابزار اعتراض بدل شده است
کانون حقوق بشر ایران، جمعه ۲۵ مهرماه ۱۴۰۴ – در حالی‌که ده‌ها حکم اعدام در زندان قزلحصار در آستانه اجرا قرار دارد، بیش از ۱۵۰۰ زندانی واحد ۲ این زندان برای پنجمین روز متوالی در اعتراض به موج گسترده اعدام‌ها، دست به اعتصاب غذا زده‌اند.
به‌رغم تهدیدها و فشارهای شدید مأموران و مقامات قضایی، زندانیان اعلام کرده‌اند تا زمانی که احکام اعدامشان لغو یا به حبس تبدیل نشود، از اعتصاب دست نخواهند کشید. این اعتصاب اکنون به یکی از گسترده‌ترین اعتراضات جمعی در تاریخ زندان قزلحصار تبدیل شده است.
آغاز اعتصاب و گسترش آن به بندهای دیگر
بیشتر زندانیان شرکت‌کننده در این حرکت، محکومان به اعدام در پرونده‌های مرتبط با مواد مخدر یا اتهامات سیاسی هستند. برخی از آنان در اقدامی نمادین لبهای خود را دوخته‌اند تا نشان دهند که حتی در سکوت نیز صدای اعتراضشان خاموش نخواهد شد.
به گفته یکی از زندانیان ماموران برای بردن چند زندانی که لبهایشان را دوخته بودند به داخل بند آمدند اما با ممانعت سایر زندانیان مجبور به ترک بند شدند. تلاش حکومت این است که ارتباط زندانیان با خارج زندان را قطع کند تا در ادامه آنها را سرکوب کنند. این زندانیان از مردم خواستار حمایت و پشتیبانی شده‌اند.
یکی از منابع داخل زندان می‌گوید:
«پنج روز است هیچ جیره غذایی وارد سالن‌ها نشده و هیچ‌کس حاضر نیست حتی یک لیوان آب بخورد. تعدادی از زندانیان را هم به سلول انفرادی منتقل کرده‌اند و هنوز به بند بازنگردانده‌اند.»
به گفته همین منبع، بسیاری از زندانیان محکوم به اعدام نه مجرم حرفه‌ای، بلکه قربانی فقر و نابرابری اجتماعی هستند. او می‌گوید:
«بیشتر کسانی که به اتهام حمل مواد بازداشت شده‌اند، خودشان از فقر به این کار کشیده شدند. بعضی حتی نمی‌دانستند در بارشان مواد وجود دارد.»
پیام یک زندانی از داخل بند ۲ زندان قزلحصار
مردم شریف ایران امروز جمعه ۲۵ مهرماه ۱۴۰۴ قتلگاه قزلحصار وارد روز پنجم اعتصابات در زندان قزلحصار شدیم صبح امروز مأموران امنیتی زندان برای بردن چند زندانی که به دلیل اعتصابات لبهای خود را دوخته بودند.
و در شبکه های مجازی تصویر شان منتشر شده بود داخل بند آمدند اما با مقاومت زندانی ها مواجه شدند و مانع از بردن اعتصاب‌‌گران شدیم.
ما در سکوت به اعتصاب خود ادامه میدهیم و هیچ کس را تسلیم مأمورین امنیتی نمی کنیم.
هدف مسئولین این است که ارتباط زندانی ها را با فضای بیرون از زندان قطع کنند و هر بلایی دلشان خواست سر ما بیاورند. هموطنان عزیز امروز به فریاد مظلومانه مادر بند قزلحصار برسید. شاید فردایی نباشد هر ساعت و هر لحظه عرصه را به ما زندانیان با توافق های شان تنگ تر می کنند. ما به امید شماها در اعتصاب مانده ایم. لطفا حمایت کنید.
روز چهارشنبه، حسین‌زاده، معاون دادستان تهران و مسئول اجرای احکام اعدام، وارد زندان قزلحصار شد و در جلسه‌ای با نمایندگان زندانیان آنان را تهدید کرد. او گفت اگر اعتصاب پایان یابد، اجرای اعدام‌ها برای سه ماه متوقف خواهد شد،
اما در غیر این صورت «هر ماه دو سری اعدام، با هر سری شامل ۳۰ نفر» انجام خواهد گرفت.
او همچنین با لحن خشونت‌آمیزی هشدار داد که زندانیان «رهبر اعتصاب» را مجازات خواهد کرد و گفت:
«کاری می‌کنم از ادامه اعتصاب پشیمان شوید.»
هم‌زمان، نیروهای نوپو (یگان ویژه ضدشورش) و گارد زندان در محوطه مستقر شده‌اند. اگرچه تاکنون به بندها یورش نبرده‌اند، اما زندانیان می‌گویند هر لحظه احتمال حمله وجود دارد و فضای زندان به‌شدت متشنج و ملتهب است.
اعدام ۹ زندانی در زندان‌های شاهرود، کرمان، اهواز، تایباد، سمنان و یزد
اعتصاب غذای زندانیان در قزلحصار؛ آنجا که مرگ ابزار اعتراض می‌شود
وضعیت وخیم جسمانی زندانیان
در پنجمین روز اعتصاب، بسیاری از زندانیان دچار افت فشار، بی‌هوشی و ضعف شدید شده‌اند. برخی از آنان به بهداری زندان منتقل شده‌اند، اما بدون دریافت درمان مناسب دوباره به بند بازگردانده می‌شوند.
منابع می‌گویند مسئولان زندان از توزیع آب و مواد غذایی میان زندانیان خودداری کرده‌اند تا اعتصاب را بشکنند. با این حال، هیچ نشانه‌ای از عقب‌نشینی در میان معترضان دیده نمی‌شود.
«ما هم فرزندان ایرانیم، لطفاً حمایت کنید»،
«نه به اعدام»،
«اینجا زندان نیست، قتلگاه است»
و
«هر مسلمان که شاهد ظلمی باشد و ساکت بماند، گناهش از ظالم سنگین‌تر است»
نقش بسته است — تصاویری از اعتراض درون سلول‌هایی که مرگ هر روز در آن تکرار می‌شود.
هم‌زمان با ادامه اعتصاب، شماری از خانواده‌های زندانیان در برابر زندان قزلحصار تجمع کردند و خواستار توقف فوری اعدام‌ها شدند.
در این میان، خانواده بابک شهبازی، یکی از زندانیان اعدام‌شده، با حضور بر مزار او از اعتصاب‌کنندگان حمایت کردند و در پیامی ویدئویی گفتند:
«اعتصاب زندانیان قزلحصار صدای دفاع از حق حیات است — حقی که اعدام از انسان می‌گیرد. اعدام نه بازدارنده است، نه عدالت؛ فقط تکرار درد و رنج است.»
در شبکه‌های اجتماعی نیز موجی از همبستگی شکل گرفته و کاربران با هشتگ‌هایی چون #نه_به_اعدام و #قزلحصار، از زندانیان حمایت کرده‌اند. بسیاری از فعالان حقوق بشر خواستار اقدام فوری جامعه جهانی برای توقف موج اعدام‌ها در ایران شده‌اند.
اعتصاب، اعتراض بدن علیه مرگ
اعتصاب غذای زندانیان قزلحصار را نمی‌توان صرفاً حرکتی فردی یا ناامیدانه دانست؛ این اقدام، شکل سازمان‌یافته‌ای از مقاومت در برابر سیاست سیستماتیک مرگ است.
یکی از بیانیه‌های غیررسمی زندانیان درون بند چنین می‌گوید:
«اعتصاب غذا خودکشی نیست، بلکه مبارزه‌ای است که در آن، انسان با تمام دارایی‌اش — یعنی جانش — در برابر ستم می‌ایستد.»
در واقع، زندانیان با امتناع از خوردن و نوشیدن، به جهانی بیرون از دیوارها پیام می‌فرستند:
مرگ، تنها سلاح حکومت است، اما زندگی در مقاومت معنا می‌یابد.
نقض حقوق بشر در زندان قزلحصار ابعاد گسترده‌ای دارد؛ از شکنجه و رفتارهای غیرانسانی تا اجرای پنهانی اعدام‌ها.
اعتصاب گسترده اخیر نشان‌دهنده فقدان شفافیت قضایی، نقض حق حیات و محرومیت از دادرسی عادلانه است.
مطابق ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر، هر فردی حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی دارد. همچنین ماده ۵ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هرگونه شکنجه یا رفتار ظالمانه را ممنوع کرده است.
اما در قزلحصار، این مواد به‌صورت سیستماتیک زیر پا گذاشته می‌شوند و زندان به «نماد مرگ سازمان‌یافته» بدل شده است.
اعتصاب زندانیان قزلحصار، پژواکی است از فریاد انسان‌هایی که میان مرگ و کرامت، دومی را برگزیده‌اند.
آنها بدن‌های خود را به سنگر مقاومت تبدیل کرده‌اند تا جهانیان را از جنایتی که هر روز در زندان‌های ایران تکرار می‌شود، آگاه کنند.
در حالی‌که حکومت می‌کوشد با اعدام، ترس را بازتولید کند، زندانیان با گرسنگیِ آگاهانه خود ثابت می‌کنند که حتی در قلب تاریکی، هنوز می‌توان چراغ اعتراض را روشن نگه داشت.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر