https://www.youtube.com/shorts/j37Qen9RYBI?feature=share
https://www.youtube.com/shorts/pCpcUXP0Mjc?feature=share
قبادی، رئیس زندان قزلحصار، صبح امروز با حضور در واحد ۲، کوشیده است با تهدید و وعده، زندانیان را به شکستن اعتصاب وادار کند
کانون حقوق بشر ایران، چهارشنبه ۲۳ مهرماه ۱۴۰۴ – زندانیان واحد ۲ زندان قزلحصار در سومین روز اعتصاب غذای خود، با وجود تهدیدهای شدید مسئولان زندان، از جمله رئیس زندان، همچنان بر ادامه اعتراضشان علیه موج گسترده اعدامها پافشاری میکنند. این حرکت اعتراضی که از روز شنبه ۲۱ مهر آغاز شده، اکنون به یکی از بزرگترین اعتصابات سراسری در سالهای اخیر در زندانهای دیکتاتوری حاکم تبدیل شده است.
تهدید و فشار؛ واکنش رئیس زندان به مقاومت زندانیان
منابع داخلی از زندان قزلحصار گزارش دادهاند که قبادی، رئیس زندان قزلحصار، صبح امروز با حضور در واحد ۲، کوشیده است با تهدید و وعده، زندانیان را به شکستن اعتصاب وادار کند.
به گفته این منابع، قبادی در میان زندانیان اعتصابی حاضر شده و اظهار داشته است:
«عدهای از زندانیانی را که حکم ندارند منتقل میکنیم تا فضا سبکتر شود، شما هم اعتصاب را بشکنید.»
اما زندانیان با قاطعیت این پیشنهاد را رد کردهاند. رئیس زندان در ادامه تهدید کرده است که در صورت ادامه اعتصاب، «همگی را اعدام خواهد کرد».
بهرغم این تهدیدها، زندانیان با مقاومت و اتحاد اعلام کردهاند که تنها در صورت توقف کامل اعدامها به اعتصاب خود پایان خواهند داد.
وخامت حال زندانیان و وضعیت بحرانی در واحد ۲در سومین روز اعتصاب، گزارشها از وخامت حال چند زندانی حکایت دارد. منابع محلی میگویند که هیچگونه رسیدگی پزشکی به زندانیان بیمار صورت نگرفته و برخی از آنان در شرایط بحرانی بهسر میبرند.
چراغخانه زندان بسته شده و دسترسی زندانیان به امکانات اولیه، از جمله آب گرم و تماس تلفنی، بهشدت محدود شده است.
به گفته یکی از زندانیان:
«در واحد ۲، همه زیر حکم اعدام هستند. هیچکس از صبح غذای زندان را تحویل نگرفته است و مسئولان فقط با تهدید پاسخ میدهند.»
آغاز اعتصاب غذا در اعتراض به اعدامهای شبانه
اعتصاب غذای گسترده در زندان قزلحصار از روز شنبه ۲۱ مهر و در اعتراض به افزایش اعدامهای شبانه و انتقال پیاپی زندانیان به سلول انفرادی آغاز شد.
براساس گزارشها، در روزهای اخیر ۱۱ زندانی محکوم به اعدام برای اجرای حکم به انفرادی منتقل شدهاند و تعدادی نیز اعدام شدهاند.
در بیانیهای که از درون زندان منتشر شده، زندانیان نوشتهاند:
«اعدامهای پیاپی و شبانه در زندان قزلحصار، جان انسانها را بیصدا میگیرد و هیچ نهاد مستقلی پاسخگو نیست.»
این بیانیه تأکیدی است بر اعتراض زندانیان به روند فزاینده اعدامها و سکوت نهادهای داخلی و بینالمللی در برابر آن.
حمایت درون و بیرون از زندان؛ فریاد «نه به اعدام»اعتصاب زندانیان واحد ۲ با حمایت گسترده دیگر بخشهای زندان از جمله واحد ۳ قزلحصار و بند ۷ زندان اوین روبهرو شده است.
در بیرون از زندان نیز، خانوادههای زندانیان در تجمعی اعتراضی مقابل در اصلی زندان قزلحصار گرد آمدند و با سر دادن شعارهایی چون «نه به اعدام» و «زندگی حق ماست»، خواستار توقف فوری اعدامها شدند.
به گفته منابع مطلع، شمار شرکتکنندگان در این تجمع رو به افزایش است و فضای اطراف زندان بهشدت امنیتی شده است. مأموران یگان ویژه با استقرار در محوطه بیرونی زندان تلاش دارند از گسترش اعتراض جلوگیری کنند.
۲۲ اعدام از جمله یک زن در زندانهای بروجرد، ایلام، اراک، شیراز، نهاوند، قزلحصار، اصفهان، بیرجند، کرج، اسفراین، قزوین، جیرفت و کرمان
بازداشت حسین میربهاری، فعال حقوق کودکان و پلمب دفتر جمعیت دفاع از حقوق کودکان کار
تلاش حکومت برای بدنام کردن اعتراض زندانیان قزلحصار با سناریوی «مجرمان خطرناک»
تلاش حکومت برای انحراف افکار عمومیدر حالیکه موج همبستگی در داخل و خارج از زندان رو به گسترش است، رسانههای وابسته به حکومت تلاش میکنند اعتصاب زندانیان را به مجرمان خطرناک نسبت دهند تا وجهه اعتراضی و انسانی آن را مخدوش کنند.
اما خانوادههای زندانیان و گروههای مدافع حقوق بشر تأکید دارند که بسیاری از این افراد قربانی محکومیتهای ناعادلانه، فقر و بحرانهای اجتماعی ناشی از سیاستهای حکومتی هستند.
یکی از بستگان زندانیان گفته است:
«اعتراض به اعدام جرم نیست. این زندانیان فقط میخواهند زنده بمانند و حق زندگی برای خود و دیگران بخواهند.»
نقض فاحش حقوق بشر در زندان قزلحصارنقض حقوق بشر در زندان قزلحصار به شکلی آشکار و سازمانیافته جریان دارد. از تهدید به اعدام گرفته تا فشار جسمی و روحی بر زندانیان معترض، همه مصادیق نقض تعهدات بینالمللی است.
ماده ۶ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی: حق حیات را به عنوان بنیادیترین حق انسانی تضمین میکند. تداوم اعدامهای گسترده در قزلحصار نقض آشکار این ماده است.
ماده ۷ همین میثاق: هرگونه شکنجه و رفتار غیرانسانی را ممنوع میداند. تهدید به مرگ و ممانعت از درمان زندانیان، مصداق بارز شکنجه روانی است.
ماده ۱۰: تأکید دارد که با همه زندانیان باید با انسانیت و احترام رفتار شود. بستن چراغخانه، قطع آب گرم و محرومسازی از غذا، نقض آشکار این اصل است.
اعتصاب زندانیان در زندان قزلحصار به نمادی از مقاومت اعتراضی در برابر چرخه خشونت قضایی در کشور تبدیل شده است. فریاد «نه به اعدام» که از پشت دیوارهای این زندان بلند شده، پژواکی است از خواست عمومی برای زندگی، عدالت و کرامت انسانی.
با ادامه این اعتصاب و گسترش حمایتهای مردمی، حکومت بار دیگر در برابر اراده جمعی زندانیان و مردم برای پایان دادن به اعدامها قرار گرفته است — ارادهای که روزبهروز گستردهتر میشود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک


















هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر