علاوه بر اخاذی مالی، مسئولان زندان شیبان اهواز، زندانیان را به اجبار و بدون پرداخت هیچ‌گونه دستمزدی، به کار ساختمانی و خدماتی واداشته‌اند
اخاذی و اجبار به کار برای بازسازی زندان
کانون حقوق بشر ایران، چهارشنبه ۷ آبان‌ماه ۱۴۰۴ – در زندان شیبان اهواز، یکی از مخوف‌ترین و شلوغ‌ترین زندان‌های کشور، زندانیان نه تنها از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی خود محروم‌اند، بلکه مجبور شده‌اند هزینه‌های بازسازی و تعمیرات زندان را از جیب خود پرداخت کنند. گزارش‌های رسیده از منابع مطلع نشان می‌دهد که مسئولان این زندان از هر زندانی بین ۵۰۰ هزار تا یک میلیون تومان به‌عنوان «سهم بازسازی زندان» اخاذی کرده‌اند. این اقدام در حالی صورت گرفته که بسیاری از زندانیان از خانواده‌های کم‌درآمد هستند و حتی توان تأمین نیازهای اولیه خود را ندارند.
به گفته یکی از منابع آگاه از درون زندان، مأموران زندان تهدید کرده‌اند در صورت نپرداختن این مبلغ، زندانیان را از امکاناتی مانند تلفن، فروشگاه یا ملاقات خانوادگی محروم خواهند کرد. این رفتارها در عمل، نوعی اخاذی سیستماتیک از افراد بی‌دفاعی است که تحت نظارت مستقیم حکومت قرار دارند.
علاوه بر اخاذی مالی، مسئولان زندان شیبان اهواز، زندانیان را به اجبار و بدون پرداخت هیچ‌گونه دستمزدی، به کار ساختمانی و خدماتی واداشته‌اند. منابع داخلی گزارش داده‌اند که گروهی از زندانیان ناچار شده‌اند دیوارهای فرسوده را رنگ بزنند، کف‌پوش نصب کنند و زباله‌ها و مصالح ساختمانی را حمل کنند.
یکی از زندانیان در پیامی مخفیانه گفته است:
«ما را مجبور کردند در گرمای طاقت‌فرسای اهواز، کار بازسازی انجام دهیم. هیچ ابزار ایمنی نداریم، و اگر مخالفت کنیم، ما را تهدید به انفرادی می‌کنند.»
این اقدامات در حالی انجام می‌شود که طبق قوانین بین‌المللی و حتی آیین‌نامه‌های داخلی زندان‌ها، هیچ فردی نباید بدون رضایت و بدون دریافت مزد، به کار اجباری وادار شود.
زندان شیبان اهواز،
زندان شیبان از مدت‌ها پیش به دلیل وضعیت فاجعه‌بار تغذیه و بهداشت مورد انتقاد فعالان حقوق بشر بوده است. گزارش‌های اخیر نشان می‌دهد که در این زندان حتی یک وعده غذای کافی و باکیفیت به زندانیان داده نمی‌شود.
غذاهای زندان عمدتاً از مواد بی‌کیفیت و فاسد تهیه می‌شود و در بسیاری از موارد بوی تعفن می‌دهد. زندانیان برای زنده ماندن مجبورند مواد خوراکی را از فروشگاه زندان خریداری کنند؛ اما اجناس این فروشگاه با چند برابر قیمت بازار به فروش می‌رسند. بسیاری از زندانیان، به‌ویژه افراد کم‌درآمد یا زندانیان سیاسی که از حمایت خانواده محروم‌اند، توانایی خرید ندارند و در نتیجه از سوء‌تغذیه شدید رنج می‌برند.
منابع موثق گزارش داده‌اند که سوء‌تغذیه موجب کاهش شدید وزن، ضعف جسمانی و ابتلای گسترده به بیماری‌های گوارشی و پوستی شده است. در برخی بندها، سهم هر زندانی از برنج یا نان کمتر از میزان مورد نیاز یک وعده غذایی است.
زندان شیبان اهواز سال‌هاست که در فهرست بدنام‌ترین زندان‌های ایران از نظر وضعیت بهداشتی قرار دارد. بندهای این زندان بسیار شلوغ است و تهویه مناسبی وجود ندارد. در بسیاری از سلول‌ها زندانیان مجبورند به‌صورت فشرده و در فضای کمتر از دو متر مربع برای هر نفر زندگی کنند.
سیستم فاضلاب زندان از کار افتاده و تجمع آب آلوده در حیاط‌های کوچک باعث انتشار بوی تعفن شده است. یکی از زندانیان گفته است:
«بوی فاضلاب همه‌جا را گرفته، حتی غذا را در همان حیاط پخت‌وپز می‌کنند. چند نفر مسموم شدند و کسی رسیدگی نکرد.»
به گفته منابع محلی، نبود دارو و پزشک در زندان، به‌ویژه برای بیماران مزمن، وضعیت را بحرانی‌تر کرده است. حتی داروهای ساده مانند آنتی‌بیوتیک یا مُسکن تنها از طریق واسطه‌ها و با قیمت گزاف قابل تهیه است.
کوروش بزرگ؛ نماد عدالت، آزادی و حقوق بشر
صدور احکام سنگین برای ۴زندانی سیاسی در آبدانان؛ مجموعاً بیش از ۱۳ سال حبس تعزیری
فشار سیستماتیک و نبود نظارت قضایی
فعالان حقوق بشر تأکید دارند که در زندان شیبان اهواز، نظارت قضایی عملاً وجود ندارد. بسیاری از تخلفات و رفتارهای غیرقانونی مسئولان زندان، بدون هیچ‌گونه پیگیری انجام می‌شود. مأموران زندان برای تنبیه زندانیان، آنان را به بند انفرادی منتقل یا از تماس تلفنی با خانواده محروم می‌کنند.
شکنجه روانی، توهین و تحقیر زندانیان، رفتارهای تکراری در این زندان محسوب می‌شود. گزارش‌ها حاکی است که برخی از زندانیان سیاسی به‌صورت هدفمند در کنار زندانیان خطرناک قرار داده می‌شوند تا امنیت آنان تهدید شود.
رفتار مسئولان زندان شیبان اهواز، مصداق بارز نقض حقوق بشر و نقض تعهدات بین‌المللی دیکتاتوری حاکم در قبال زندانیان است. موارد زیر از جمله حقوقی هستند که در این زندان به‌طور سیستماتیک نقض می‌شوند:
نقض ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر: ممنوعیت شکنجه و رفتار غیرانسانی؛ اجبار به بیگاری و تحمیل شرایط غیرایمن کاری آشکارا در تضاد با این اصل است.
نقض ماده ۱۰ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: که بر رفتار انسانی و احترام به کرامت ذاتی همه زندانیان تأکید دارد.
نقض قواعد حداقل استاندارد سازمان ملل برای رفتار با زندانیان (قواعد ماندلا): از جمله حق دریافت غذای کافی، محیط بهداشتی مناسب، مراقبت پزشکی و برخورد انسانی.
نقض اصل ممنوعیت کار اجباری طبق ماده ۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی.
در مجموع، وضعیت زندان شیبان اهواز نمونه‌ای گویا از سیاست‌های سرکوبگرانه و غیربشری در نظام زندانبانی دیکتاتوری حاکم است؛ سیاستی که با هدف تحقیر، فرسایش روحی و نابودی جسمی زندانیان اجرا می‌شود.
فعالان حقوق بشر بار دیگر از جامعه جهانی و نهادهای بین‌المللی می‌خواهند با فشار بر حکومت ایران، خواستار پایان دادن به این رفتارهای غیرانسانی و نظارت فوری بر وضعیت زندان شیبان اهواز شوند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر