به دستور هدایت فرزادی رئیس زندان اوین و محمودی رئیس بند ۷، فشار بر زندانیان با ایجاد محدودیت‌ها افزایش یافته است
کانون حقوق بشر ایران، دوشنبه ۲۱ مهرماه ۱۴۰۴ – خبرهای رسیده به این کانون از درون زندان اوین حاکی از افزایش محدودیت‌ها و فشارهای بی‌سابقه بر زندانیان، به‌ویژه در بند ۷ این زندان است. بنا بر گزارش‌های موثق، طی هفته‌های اخیر به دستور هدایت فرزادی، رئیس زندان اوین، و محمودی، رئیس بند ۷، مجموعه‌ای از اقدامات سرکوبگرانه و غیرانسانی علیه زندانیان این بند اعمال شده است.
بر اساس این گزارش، از حدود دو هفته پیش، هر شب از ساعت ۱۰:۳۰ شب درب حمام و چراغ‌خانه بند ۷ بسته می‌شود. این اقدام موجب شده است که زندانیان، به‌ویژه افراد بیمار یا کسانی که برای نوشیدن آب گرم یا استفاده از حمام به دلایل درمانی نیاز دارند، از دسترسی به آب گرم محروم شوند. این تصمیم که هیچ توجیه اداری یا بهداشتی ندارد، به گفته زندانیان، تنها با هدف آزار و تحت فشار قرار دادن آنان اتخاذ شده است.
بسیاری از زندانیان اعلام کرده‌اند که با بسته شدن این مکان‌ها در طول شب، حتی امکان شست‌وشوی دست یا استفاده از آب گرم برای تهیه داروهای ساده نیز وجود ندارد. این شرایط برای زندانیان بیمار، به‌ویژه افراد مبتلا به بیماری‌های کلیوی و گوارشی، خطرناک و غیرقابل‌تحمل است.
اعتصاب غذای امیرحسین کشوری فر در بند امن زندان مرکزی خرم‌آباد
اعتصاب غذای زندانیان قزلحصار در اعتراض به افزایش اجرای حکم اعدام
خرابی سرویس‌های بهداشتی و اخاذی برای تعمیر
در گزارش‌های تازه همچنین آمده است که در پی انتقال تعدادی از زندانیان از زندان فشافویه به بند ۷ اوین، خرابی‌های گسترده‌ای در سرویس‌های بهداشتی این بند ایجاد شده است. با این وجود، هیچ اقدامی از سوی مسئولان برای تعمیر این بخش‌ها انجام نشده است.
زندانیان بند ۷ زندان اوین، تأیید کرده‌اند که محمودی، رئیس بند ۷، و هدایت فرزادی، رئیس زندان اوین، از زندانیان مبالغی پول طلب کرده‌اند تا اجازه تعمیر سرویس‌ها را صادر کنند. این اقدام آشکارا مصداق اخاذی از زندانیان و سوءاستفاده از موقعیت اداری است؛ رفتاری که نشانگر فساد ساختاری و بی‌قانونی حاکم بر مدیریت زندان اوین است.
منابع آگاه به کانون حقوق بشر ایران گزارش داده‌اند که تحت نظارت مستقیم هدایت فرزادی، شبکه‌ای از دلالان و واسطه‌ها در زندان اوین فعالیت دارند که اقدام به توزیع مواد مخدر و قرص‌های روانگردان میان زندانیان می‌کنند. گفته می‌شود این تجارت پرسود با هماهنگی برخی از مسئولان زندان انجام می‌شود و سود آن به جیب افراد نزدیک به مدیریت زندان می‌رود.
این وضعیت نه تنها تهدیدی جدی برای سلامت زندانیان است، بلکه عملاً به ابزار کنترل و وابسته‌سازی آنان توسط مسئولان زندان تبدیل شده است.
حبس درون حبس؛ سیاست فشار روانی بر زندانیان
زندانیان بند ۷ اوین از وضعیت خود با عنوان «حبس درون حبس» یاد می‌کنند. در این بند، درب سالن‌ها تقریباً همیشه بسته است و زندانیان اجازه خروج آزادانه حتی برای قدم‌زدن کوتاه در راهروها را ندارند. این محدودیت‌های شدید، از سوی زندانیان و خانواده‌های آنان به‌عنوان نوعی شکنجه سفید و فشار روانی سیستماتیک توصیف شده است.
رفتار مسئولان زندان اوین در بستن درب حمام و محروم کردن زندانیان از آب گرم، خرابی عمدی سرویس‌های بهداشتی، اخاذی مالی و فشارهای روانی مداوم، نمونه‌های آشکار نقض فاحش حقوق بشر و قوانین بین‌المللی است.
ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر
هیچ‌کس نباید مورد شکنجه یا رفتار یا مجازات ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد.
بستن حمام و قطع آب گرم برای زندانیان بیمار مصداق شکنجه غیرمستقیم است.
ماده ۱۰ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی
با همه افرادی که از آزادی محروم شده‌اند باید با انسانیت و احترام به کرامت ذاتی انسان رفتار شود.
محدودیت رفت‌وآمد، خرابی سرویس‌ها و شرایط غیربهداشتی نقض صریح این ماده است.
ماده ۱۲ قواعد حداقل رفتار با زندانیان سازمان ملل (قواعد نلسون ماندلا)
محیط زندان باید تمیز، دارای امکانات بهداشتی و دسترسی به آب گرم برای نظافت شخصی باشد.
مسدود کردن حمام و استفاده ابزاری از خدمات بهداشتی خلاف این اصل است.
ماده ۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی
هیچ‌کس نباید مورد شکنجه یا رفتار بی‌رحمانه و غیرانسانی قرار گیرد.
تحمیل فشار روانی از طریق حبس درون حبس و کنترل شدید، از مصادیق شکنجه سفید است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر