با توجه به وضعیت وخیم جسمی محمدعلی اکبری منفرد، پزشکان رأی به “عدم تحمل کیفر” دادهاند اما وزارت اطلاعات مانع آزادی مشروط وی شدهاند
کانون حقوق بشر ایران، شنبه ۱۹ مهرماه ۱۴۰۴ – در حالی که پزشکان قانونی و متخصصان بیمارستان تجریش وضعیت جسمی محمدعلی اکبری منفرد را «غیرقابل تحمل برای ادامه حبس» اعلام کردهاند، وزارت اطلاعات با آزادی او مخالفت کرده و مانع اجرای رأی پزشکی قانونی شده است. منابع نزدیک به خانواده هشدار میدهند که جان این زندانی سیاسی در خطر فوری قرار دارد.
وخامت وضعیت جسمی؛ فلج دوپا و عفونت گستردهمحمدعلی اکبری منفرد، زندانی سیاسی محبوس در زندان فشافویه، از فلج کامل در هر دو پا و دیابت پیشرفته رنج میبرد. او تنها با واکر یا ویلچر قادر به حرکت است. در هفتههای اخیر به دلیل لخته خون و عفونت شدید در ناحیه پا تحت عمل جراحی قرار گرفته است.
پزشکان صراحتاً اعلام کردهاند که او قادر به تحمل شرایط زندان نیست و ادامه حبس میتواند به مرگ او منجر شود. با این حال، مأموران وزارت اطلاعات با صدور مجوز آزادی او مخالفت کردهاند و حتی دستور دادهاند که در بیمارستان نیز تحت مراقبتهای امنیتی شدید نگهداری شود.
اجرای حکم قطع چهار انگشت محسن عاشیری در زندان اصفهان
اعتصاب غذای حسین شاهوزهی در اعتراض به تایید حکم اعدام وی
مخالفت وزارت اطلاعات با اجرای نظر پزشکی قانونی
منبعی نزدیک به خانواده اکبری منفرد میگوید: «پزشکی قانونی حکم آزادی فوری او را صادر کرده است، اما وزارت اطلاعات با استناد به دلایل امنیتی از اجرای آن جلوگیری کرده.»
در نتیجه این تصمیم، اکبری منفرد هماکنون در بیمارستان تجریش تهران بستری است و حتی اجازه ملاقات آزاد با خانواده را ندارد. پزشکان هشدار دادهاند که تأخیر بیشتر در درمان ممکن است منجر به از کارافتادگی دائمی یا مرگ او شود.
اعتراض خانواده و اعتصاب پسرش در حمایت از پدردر شهریور ۱۴۰۴، امیرحسن اکبری منفرد، فرزند این زندانی سیاسی، در اعتراض به وضعیت وخیم پدرش دست به اعتصاب غذا زد. او در بیانیهای نوشت که «بیتوجهی عامدانه به وضعیت درمانی پدرم، تلاشی سازمانیافته برای حذف تدریجی اوست.»
منابع نزدیک به این خانواده گفتهاند وضعیت محمدعلی اکبری منفرد شباهت زیادی به مورد سمیه رشیدی، زندانی سیاسی جانباخته در اثر محرومیت درمانی دارد. خانواده هشدار دادهاند که مسئولیت هرگونه آسیب یا مرگ او مستقیماً بر عهده علی خامنهای و نهادهای امنیتی است.
پیشینه بازداشت و فشارهای امنیتی
محمدعلی اکبری منفرد در تاریخ ۲ بهمن ۱۴۰۳، تنها دو روز پس از بازداشت پسرش امیرحسن، توسط نیروهای وزارت اطلاعات بازداشت شد. مأموران بدون حکم قضایی به منزلش یورش برده، وسایل شخصی و تلفنهای همراه خانواده را ضبط کردند.
او و فرزندش ابتدا در سلولهای انفرادی بند ۲۰۹ اوین بازجویی و شکنجه شدند و سپس به زندان فشافویه منتقل گردیدند. با وجود ماهیت سیاسی پرونده، امیرحسن اکبری منفرد نیز برخلاف قوانین زندانها، به بندهای غیرسیاسی فشافویه فرستاده شده است.
نقض حقوق بشر و مسئولیت نهادهای امنیتیرفتار با محمدعلی اکبری منفرد مصداق آشکار نقض تعهدات در حوزه حقوق بشر است. ممانعت از درمان پزشکی و تداوم بازداشت در شرایط خطرناک، مصداق شکنجه و رفتار غیرانسانی است.
ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
حق هر انسان به زندگی، آزادی و امنیت شخصی. — محرومیت از درمان حیاتی، تهدید مستقیم علیه حق حیات محسوب میشود.
ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
هیچکس نباید تحت شکنجه یا رفتار ظالمانه و تحقیرآمیز قرار گیرد. — محروم کردن بیمار از درمان ضروری، مصداق شکنجه خاموش است.
ماده ۱۰ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی:
رفتار انسانی و احترام به شأن ذاتی تمام زندانیان الزامی است. — نگهداری فرد فلج و بیمار در زندان، نقض فاحش این ماده است.
پرونده محمدعلی اکبری منفرد بار دیگر نشان میدهد که نهادهای امنیتی دیکتاتوری حاکم از «حذف فیزیکی تدریجی» زندانیان سیاسی از طریق محرومیت درمانی به عنوان ابزار سرکوب استفاده میکنند. در حالیکه وضعیت جسمی او بحرانی است، مقاومت وزارت اطلاعات در برابر آزادیاش، خطر تکرار تراژدیهای انسانی مشابه را افزایش داده است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک










هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر