مهدی وفایی ثانی در شرایط سخت جسمی و روانی به‌سر می‌برد. او از بیماری‌های گوارشی رنج می‌برد و در دوران بازداشت از دریافت داروهای ضروری محروم مانده است
کانون حقوق بشر ایران، شنبه ۲۶ مهرماه ۱۴۰۴ – مهدی وفایی ثانی، زندانی سیاسی ۳۷ ساله و تکنسین فنی که به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین چهارمین سال حبس خود را می‌گذراند، سه هفته است در سلول انفرادی و در محلی نامعلوم در بازداشتگاه اطلاعات نگهداری می‌شود. وضعیت جسمی او وخیم گزارش شده و خانواده‌اش از بی‌خبری و قطع دسترسی کامل به وی ابراز نگرانی شدید کرده‌اند.
روز هشتم مهرماه ۱۴۰۴، مأموران اطلاعات مهدی وفایی ثانی را از بند ۷ زندان اوین برای ملاقات فراخوانده‌اند، اما او پیش از ملاقات ربوده و با خودروی امنیتی به محل نامعلومی منتقل شده است. از آن زمان تاکنون، او تنها دو تماس کوتاه با خانواده‌اش داشته و اعلام کرده است که در وضعیت بلاتکلیف به‌سر می‌برد.
گفته می‌شود مهدی وفایی ثانی در شرایط سخت جسمی و روانی به‌سر می‌برد. او از بیماری‌های گوارشی رنج می‌برد و در دوران بازداشت از دریافت داروهای ضروری محروم مانده است. منابع نزدیک به خانواده می‌گویند مأموران زندان هیچ توضیحی درباره وضعیت فعلی یا محل دقیق نگهداری او ارائه نکرده‌اند.
خانواده مهدی وفایی ثانی طی دو سال گذشته تحت فشارهای شدید امنیتی قرار داشته‌اند. مادر او، شیوا اسماعیلی، در اسفند ۱۴۰۱ بازداشت و پس از بازجویی‌های فشرده به ده سال زندان محکوم شد. پسرعموی او، محمدجواد وفایی ثانی، قهرمان و مربی بوکس باشگاه‌های مشهد، هم‌اکنون در زندان وکیل‌آباد مشهد محبوس و زیر حکم اعدام قرار دارد.
به گفته نزدیکان خانواده، فشارها بر اعضای خانواده وفایی ثانی با هدف ایجاد رعب و جلوگیری از اطلاع‌رسانی درباره وضعیت این زندانیان صورت می‌گیرد. سکوت اجباری و تهدید مداوم، بخشی از سیاست اعمال فشار بر خانواده‌های زندانیان سیاسی است.
ضرب‌وشتم شدید امید فتحی توسط ماموران حفاظت در زندان وکیل‌آباد؛ خانواده همچنان در بی‌خبری
ششمین روز اعتصاب غذای گسترده بیش از ۱۵۰۰ زندانی در زندان قزلحصار علیه موج اعدام‌ها + کلیپ
مهدی وفایی ثانی، متولد سال ۱۳۶۳ در تهران، در ۱۸ خرداد ۱۴۰۱ توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. او پس از بازداشت در شعبه‌های امنیتی دادسرای انقلاب تهران به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی» به دلیل ارتباط با سازمان مجاهدین خلق محاکمه و به شش سال حبس تعزیری محکوم گردید.
این زندانی سیاسی پیش از انتقال، در بند ۷ زندان اوین نگهداری می‌شد و خانواده وی بارها از فشارهای امنیتی و قضایی شکایت کرده‌اند. مادر او، شیوا اسماعیلی، پس از بازداشت در اسفند ۱۴۰۱ و تحمل بازجویی‌های شدید، به ده سال زندان محکوم شده است. پسر عمویش، محمدجواد وفایی ثانی، در زندان وکیل‌آباد مشهد با حکم اعدام روبه‌رو است.
طی مدت حبس، او بارها از تهدید، بازجویی مجدد و محدودیت‌های ارتباطی رنج برده و از حق دسترسی به وکیل و درمان مناسب محروم بوده است. خانواده وی نیز بارها نسبت به رفتارهای غیرقانونی و نقض حقوق انسانی در قبال او اعتراض کرده‌اند.
بی‌خبری از سرنوشت و نگرانی از سلامت جسمی
سه هفته پس از انتقال مهدی وفایی ثانی، هیچ اطلاع دقیقی از وضعیت سلامت یا مکان نگهداری او وجود ندارد. دو تماس تلفنی کوتاه با خانواده تنها نشانه حیات او بوده است. به گفته منابع آگاه، مأموران به خانواده هشدار داده‌اند درباره وضعیت وی اطلاع‌رسانی نکنند. این روند، مصداق بارز ناپدیدسازی اجباری است که نقض آشکار اصول حقوق بشر و قوانین بین‌المللی محسوب می‌شود.
شرایط مهدی وفایی ثانی، نمونه آشکار نقض حقوق انسانی و اصول بنیادین عدالت است:
حق آزادی و امنیت شخصی (ماده 9 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی): بازداشت بدون اطلاع از محل نگهداری و ناپدیدسازی اجباری، نقض مستقیم این ماده است.
حق دادرسی عادلانه (ماده 14 میثاق): عدم دسترسی به وکیل، بلاتکلیفی قضایی و برگزاری دادگاه غیرعلنی نشان‌دهنده نقض این ماده می‌باشد.
ممنوعیت شکنجه و رفتار غیرانسانی (ماده 7 و 10 میثاق): نگهداری در سلول انفرادی، ضرب‌وشتم و ممانعت از درمان، مصداق رفتار غیرانسانی است.
حق حیات و سلامت جسمی (ماده 6 و 7 میثاق): عدم ارائه دارو و محرومیت از مراقبت پزشکی نقض جدی این ماده‌هاست.
این موارد در مجموع، بیانگر رفتار سیستماتیک غیرقانونی علیه زندانیان سیاسی و نقض مستمر تعهدات بین‌المللی از سوی حاکمیت است
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر