خانواده ایمان خدری نیز از وضعیت او در رنج و نگرانی شدید به‌سر می‌برند. در روزهای نخست بازداشت، هیچ اطلاعی از سرنوشت این زندانی در دست نبود و همین موضوع موجب بروز حمله قلبی برای مادرش شد
کانون حقوق بشر ایران، سه‌شنبه ۲۲ مهرماه ۱۴۰۴ – ایمان خدری، زندانی سیاسی محبوس در زندان آبادان، در پیامی صوتی از درون زندان از شرایط دشوار خود و فشارهای مداوم بر خانواده‌اش سخن گفته است. او اعلام کرده که با گذشت بیش از هشت ماه از زمان بازداشت، همچنان در وضعیت بلاتکلیف به‌سر می‌برد و هیچ نهادی پاسخ‌گو نیست.
به گفته این زندانی سیاسی، نهادهای امنیتی او را با هدف «شکنجه روحی و روانی» به زندان آبادان تبعید کرده‌اند؛ محلی که برای زندانیان جرائم خطرناک طراحی شده و فاقد بند امنیتی است. ایمان خدری پیش‌تر در زندان اهواز نگهداری می‌شد اما بدون هیچ توضیحی به این زندان منتقل شد. او می‌گوید شرایط زندان آبادان به‌گونه‌ای است که امنیت جانی و روحی‌اش به‌شدت تهدید می‌شود.
فشار بر خانواده و محرومیت از ملاقات
خدری در پیام صوتی خود توضیح داده است که علیرغم درخواست‌های مکرر برای انتقال به زندان اهواز یا اجازه ملاقات با خانواده، نهادهای امنیتی همواره مخالفت کرده‌اند. او می‌گوید فشارها تا جایی ادامه یافته که برادرش نیز تنها به‌دلیل حمایت از او به حبس محکوم شده است.
خانواده ایمان خدری نیز از وضعیت او در رنج و نگرانی شدید به‌سر می‌برند. در روزهای نخست بازداشت، هیچ اطلاعی از سرنوشت این زندانی در دست نبود و همین موضوع موجب بروز حمله قلبی برای مادرش شد. اکنون نیز خانواده در فشار روحی و اقتصادی شدید قرار دارند و از بی‌خبری نسبت به آینده او رنج می‌برند.
متاسفانه با این که نزدیک ۸ ماه از بازداشت و دستگیری‌ام می گذاره، همچنان بلاتکلیفم. نهادهای امنیتی از روز بازداشتم، از هر رایی که تونستن استفاده کردن، که من و خانواده‌ام را شکنجه روحی روانی بدن. با دستور دادستانی و نهاد امنیتی، من را به زندان آبادان تبعید کردند.
زندان آبادانی که محل نگهداری زندانیان جرائم خطرناک و فاقد بند امنیتی است. توی تموم این مدت با ممنوع ملاقات کردن هم به من و خانواده‌ام فشار آوردن. با این که بارها از طریق زندان و یا از طرف خانواده‌ام برای انتقال به زندان اهواز یا باز شدن ملاقاتم درخواست دادم، همیشه با مخالفت نهاد امنیتی مواجه شدم.
برای برادرم پرونده سازی کردند، اون را به حبس و زندان محکوم کردند. به چه جرمی؟ فقط بخاطر این که در فضای مجازی از من حمایت کرده بود. در زمان بازداشتم، موقعی که توی انفرادی های اطلاعات سپاه بودم، بارها ازشون خواهش کردم بذارید با خانواده‌ام تماس بگیرم.
اجازه این کار رو بهم ندادن، کسی حتی از زنده بودن من هم مطمئن نبود. بخاطر همین بی‌خبری، فشار روحی و استرس شدیدی به مادرم وارد شد که باعث شد مادرم دچار حمله قلبی بشه.
امید دارم که صدای من شنیده بشه، بلکه این فشار از من و خانواده‌ام برداشته بشه و به امید روزی که هیچ انسانی بخاطر آزادی بیان و انتقاد کردن اینطوری مورد ظلم قرار نگیره. زنده و پاینده باد ایران.
درخواست برای شنیده شدن صدا
این زندانی سیاسی در پایان پیام خود ابراز امیدواری کرده است که صدایش از درون زندان آبادان شنیده شود و جامعه مدنی، نهادهای حقوق بشری و رسانه‌ها به وضعیت او و دیگر زندانیان سیاسی در زندان‌های کشور توجه نشان دهند. او گفته است: «تمام خواسته‌ام این است که این فشارها بر من و خانواده‌ام پایان یابد.»
رفتار صورت‌گرفته با ایمان خدری مصداق آشکار نقض حقوق بشر و اصول دادرسی عادلانه است.
ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر: ممنوعیت شکنجه و رفتار غیرانسانی.
ماده ۹ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: حق آزادی فردی و ممنوعیت بازداشت خودسرانه.
ماده ۱۰ همان میثاق: الزام به رفتار انسانی و محترمانه با تمام بازداشت‌شدگان.
دومین روز اعتصاب غذای زندانیان در زندان قزلحصار؛ اعتراض به موج گسترده اعدام‌ها + کلیپ
در باره ایمان خدری
ایمان خدری، شهروند اهل مسجدسلیمان، در تاریخ ۱۴ اسفند ۱۴۰۳ توسط نیروهای اطلاعات سپاه پاسداران بازداشت شد. وی تاکنون با اتهامی مشخص مواجه نشده و از هرگونه امکان تودیع وثیقه محروم است.
بازداشت ایمان خدری در تاریخ ۱۴ اسفند ۱۴۰۳ با استفاده از شوکر برقی و توسل به خشونت توسط نیروهای اطلاعات سپاه در منزل شخصی‌اش در مسجدسلیمان صورت گرفت. وی ابتدا به بازداشتگاه اطلاعات سپاه اهواز منتقل شد، اما در تاریخ ۲۹ اسفند، انتقال او به زندان آبادان صورت گرفت. در حال حاضر، خدری همچنان در زندانی در آبادان به‌سر می‌برد، بدون آنکه اتهامی علیه او مطرح شده باشد.
محرومیت از درمان و وضعیت جسمی نامناسب
طبق گزارش‌های رسیده از منابع نزدیک به خانواده خدری، وی در زمان بازداشت مورد ضرب‌وشتم قرار گرفته و آسیب‌هایی به دندان‌هایش وارد شده است. علیرغم وضعیت نامساعد جسمی، وی تاکنون از دریافت درمان‌های پزشکی محروم مانده است. این محرومیت از درمان، به‌ویژه در شرایطی که او نیاز به رسیدگی فوری پزشکی دارد، به‌عنوان شکنجه تلقی می‌شود و سلامت او را تهدید می‌کند.
انتقال به زندان آبادان به‌منظور تشدید فشار
انتقال ایمان خدری به زندان آبادان، که فاصله زیادی از محل سکونت خانواده وی دارد، به‌عنوان یک اقدام تنبیهی تلقی می‌شود. این انتقال نه‌تنها ارتباط خانوادگی او را قطع کرده است، بلکه فشار روانی و اجتماعی زیادی را بر وی وارد کرده است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر