آنچه اکنون در قزلحصار میگذرد تنها پرونده چند زندانی نیست؛ تصویر واضحی است از نظامی که به جای پاسخگویی و اصلاح، به حکمرانی از طریق وحشت متوسل شده است
کانون حقوق بشر ایران، شنبه ۲۶ مهرماه ۱۴۰۴ – جمعی از زندانیان سیاسی در حمایت از زندانیان واحد ۲ قزلحصار که در اعتصاب غذا میباشند یک بیانیه حمایت منتشر کردهاند. در این بیانیه با اشاره به اینکه مهرماه امسال، با ثبت بیش از ۲۰۰ حکم اعدام، بیرحمانهترین فصل برای زندانیان محکوم به مرگ بوده است؛ فصلی که دیوارهای زندان قزلحصار را به صحنهای برای اعتراض جمعی بدل کرد.
اعتصاب غذا، خسته از انتظار مرگ
در این رابطه زندانیان واحد ۲، زندان قزلحصار خسته از انتظار برای مرگ، دست به اعتصاب غذا زدند و با امتناع از مصرف هر لقمه، اعتراض خود را بهصورت آشکار اعلام کردند. این اقدام نه تنها واکنشی برانگیخته از درد و فقدان بود، بلکه دعوتی به همراهی عمومی؛ دعوتی به ایستادن در برابر سیاستی که اعدام را ابزار سرکوب و بازدارندگی اجتماعی ساخته است.
پنجمین روز اعتصاب غذای ۱۵۰۰ زندانی در زندان قزلحصار در قسمتی از این بیانیه با اشاره به ماه خونین مهر ۴۰۴ آمده است:
« مهر ماه امسال تا کنون با حدود ۲۰۰ اعدام، خونینترین ماه برای محکومان به اعدام بوده است. بیجهت نیست که زندانیان واحد ۲ قزلحصار در برابر این موج اعدامها دست به اعتراض و اعتصاب غذا زدهاند؛ چرا که روزانه گروهگروه دوستانشان را به مسلخ برده و به چوبهدار میسپارند، و در چنین فضایی هر روز نوبت خود را بیهیچ سخنی انتظار میکشیدند؛ اکنون، بدین انتظار مرگ اعتراض کردند و جهانی را به همراهی خود فرا میخوانند.»آنچه اکنون در قزلحصار میگذرد تنها پرونده چند زندانی نیست؛ تصویر واضحی است از نظامی که به جای پاسخگویی و اصلاح، به حکمرانی از طریق وحشت متوسل شده است. این مقاله کوتاه میکوشد صدای آن اعتصاب را بازتاب دهد و نشان دهد چرا توقف اعدام باید به مطالبهای ملی بدل شود.
متن کامل بیانیه در زیر آمده است .
تلاش برای استیفای حقوق هر ایرانیمهر ماه امسال تا کنون با حدود ۲۰۰ اعدام، خونینترین ماه برای محکومان به اعدام بوده است. بیجهت نیست که زندانیان واحد ۲ قزلحصار در برابر این موج اعدامها دست به اعتراض و اعتصاب غذا زدهاند؛ چرا که روزانه گروهگروه دوستانشان را به مسلخ برده و به چوبهدار میسپارند، و در چنین فضایی هر روز نوبت خود را بیهیچ سخنی انتظار میکشیدند؛ اکنون، بدین انتظار مرگ اعتراض کردند و جهانی را به همراهی خود فرا میخوانند.
حکومت از قضا بیشترین اعدامها را درست در روز جهانی «نه به اعدام» مرتکب شد؛ این امر نشان میدهد که کمترین ارزشی هم برای میثاقهای بینالمللی قائل نبوده و هیچ نگرانی نسبت به واکنشهای مجامع جهانی ندارد. این مهم برای ما زندانیان اهمیت ویژهای دارد، چرا که میدانیم جز چشمانتظاری، امید و یاری از سایر زندانیان و هموطنانمان اتکا دیگری نداریم.
این اعدامها و سرکوبها پس از شکستهای پیدرپی حکومت و از دستدادن «عمق استراتژیک» در منطقه که پیشتر میگفتند در صورت از دستدادن آن باید در شهرها و خیابانهای ایران بجنگیم، اکنون این صفآرایی به داخل زندانها کشانده و به قتلعام زندانیان پرداخته و اینگونه با سرکوب و اعدام در زندانها خط بسته تا به خیابانها کشیده نشود، لذا وقتی راهکار و پاسخی برای اعتراضات بهحق مردم ندارند، تنها راه را در قربانیکردن زندانیان بیگناه میبینند تا آنها را مایهی وحشت و عبرت عامه کنند و به این وسیله مانع هر اعتراض و شورشی در خیابانها شوند.
مردم ایران نیز خوب میدانند که این اعدامها تنها محکومان و زندانیان را هدف نگرفته بلکه کل جامعه ایران را نشانه رفته است؛ بهگونهای که هموطنان در اقشار مختلف — معلم و کارگر، پرستار و بازنشسته — در اعتراضات صنفی خود نیز با شعارها و پلاکاردهای «نه به اعدام» آشکارا اعلام میکنند: «ما را با اعدام زندانیان در برابر چشمانمان نترسانید». این آمار وحشیانهی اعدام بهروشنی نشان میدهد که اعدامها بیانگر ناتوانی حکومت در پاسخ به مطالبات مردم است و همزمان اهرمی برای جلوگیری از گسترش اعتراضات صنفی و دیگر اعتراضات و تبدیلشدن آنها به قیامهای سراسری. بنابراین مخالفت با اعدام باید در صدر خواستههای مردم قرار گیرد.ما جمعی از زندانیان سیاسی زندان قزلحصار، ضمن حمایت و ستایش شجاعت زندانیان اعتصابی قزلحصار و خانوادههای ایشان، چشمامید به مردم و خانوادهها دوختهایم که با هر وسیله ممکن پژواک تظلمخواهی آنها باشند.
جمعی از زندانیان سیاسی در زندان قزلحصار
اعدام ۹ زندانی در زندانهای شاهرود، کرمان، اهواز، تایباد، سمنان و یزد
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک










هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر