مقامات زندان قزلحصار در واکنش به این حرکت اعتراضی، تلاش کردند با وعده تعلیق موقت اجرای احکام اعدام، زندانیان را به شکستن اعتصاب ترغیب کنند. اما زندانیان با آگاهی از فریبکاری و سابقه دروغ‌های تکراری مقامات زندان، از پذیرش این وعده‌ها خودداری کردند و بر ادامه اعتصاب پافشاری نمودند
کانون حقوق بشر ایران، سه‌شنبه ۲۲ مهرماه ۱۴۰۴ – از صبح روز دوشنبه ۲۱ مهر، زندانیان واحد ۲ زندان قزلحصار در اعتراض به انتقال ۱۱ نفر از هم‌بندیانشان برای اجرای حکم اعدام، اعتصاب غذا را آغاز کردند.
روز سه‌شنبه ۲۲ مهر، با پیوستن زندانیان واحد ۳، ابعاد این اعتراض گسترده‌تر شد و به یکی از بزرگ‌ترین اعتصاب‌های دسته‌جمعی در سال‌های اخیر تبدیل گردید.
زندانیان در زندان قزلحصار با تحصن در سالن‌ها و سردادن شعار «نه به اعدام»، خواستار توقف کامل اجرای احکام اعدام شدند. آن‌ها در بیانیه‌ای کوتاه از داخل زندان نوشتند:
«ما هم فرزندان این میهن هستیم. طناب دار بر گردن ماست، اما هنوز صدایمان زنده است. از مردم میخواهیم صدای ما باشند و سکوت نکنند.»
مقامات زندان قزلحصار در واکنش به این حرکت اعتراضی، تلاش کردند با وعده تعلیق موقت اجرای احکام اعدام، زندانیان را به شکستن اعتصاب ترغیب کنند. اما زندانیان با آگاهی از فریبکاری و سابقه دروغ‌های تکراری مقامات زندان، از پذیرش این وعده‌ها خودداری کردند و بر ادامه اعتصاب پافشاری نمودند.
یکی از زندانیان در پیامی صوتی گفته است:
«ما سال‌ها شاهد بوده‌ایم که هر بار گفتند اعدام‌ها متوقف می‌شود، اما شب بعد دوستان‌مان را بردند و برنگشتند. دیگر فریب نمی‌خوریم. اگر قرار است بمیریم، با اعتصاب و اعتراض می‌میریم، نه با طناب دار.»
روز سه شنبه ۲۲ مهر ۱۴۰۴، در دومین روز اعتصاب غذای زندانیان محکوم به اعدام در ۴ سالن واحد ۲ و واحد ۳ قزلحصار، زندانیان بیانیه ای رو به هموطنان منتشر شده و خواهان حمایت مردم شدند.
بنام خدا
مردم عزیز ایران
در حالی نزدیک به ۱۵۰۰ نفر از زندانیان محکوم به اعدام در سالنهای ۱ و ۲ و ۳ و ۴ واحد ۲ زندان قزلحصار در اعتراض به تشدید اعدام همبندیان خود، از روز گذشته (دوشنبه ۲۱مهر) دست به اعتصاب غذا زده ایم که دیگر صبرمان از این همه ستم و گرفتن جان زندانیان و جوانان لبریز شده، هر روز و هر هفته شاهد هستیم که عده ای از هم بندیهایمان به چوبه‌های دار سپرده میشوند و تعدادی نیز شب را با کابوس مرگ و چوبه دار سپری می کنیم و این زجرآورترین لحظات زندگی ما و خانواده‌هایمان است. درد و رنجی که سالیان است ادامه دارد. این وضعیت دیگر برای ما قابل تحمل نیست.
پناه ما زندانیان شما مردم عزیز ایران هستید. حق ما اعدام و جایمان در زندان نیست. علیه اعدام ها در ایران کاری کنید. صدایتان را بلند کنید. در برابر زندانها تجمع کنید و نگذارید زندانیان را اعدام کنند.
زندانیان واحد ۲ زندان قزلحصار- ۲۲ مهر ۱۴۰۴
اعدام ۱۴زندانی در زندان‌های کرمانشاه، یاسوج، گچساران، سیرجان، خرم‌آباد و رشت
ما فرزندان این میهن هستیم به یاری ما بشتابید؛ استمداد زندانیان زیر اعدام زندان قزلحصار
وضعیت فعلی زندانیان در قزلحصار، نمونه‌ای آشکار از نقض سیستماتیک حقوق بشر در ایران است. برخورد غیرانسانی با زندانیان، بی‌توجهی به اصول دادرسی عادلانه و تهدید جان انسانها از مصادیق بارز این نقض‌هاست.
ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
حق زندگی، آزادی و امنیت فردی.
اجرای گسترده احکام اعدام و تهدید مداوم زندانیان، نقض مستقیم این ماده است.
ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
منع شکنجه و رفتارهای ظالمانه یا تحقیرآمیز.
تهدید زندانیان به قطع امکانات حیاتی و نگهداری آنان در شرایط غیرانسانی، مصداق شکنجه سفید است.
ماده ۱۰ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی:
الزام به رفتار انسانی با تمامی زندانیان.
بی‌توجهی به وضعیت جسمی و روانی زندانیان و استفاده از گرسنگی و محرومیت به‌عنوان ابزار فشار، نقض آشکار این ماده محسوب می‌شود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر