بیماری کیست اندومتریوما (Endometrioma) در بدن او عود کرده و خطر پارگی و عفونت داخلی وجود دارد. این در حالی است که پزشک زندان پیش‌تر اعزام فوری او به بیمارستان را ضروری اعلام کرده بود
کانون حقوق بشر ایران، یک‌شنبه ۲۷ مهرماه ۱۴۰۴ – هدی مهرگانفر، مهندس الکترونیک و زندانی سیاسی ۳۸ ساله، با وجود وضعیت وخیم جسمی از درمان محروم مانده است. منابع آگاه می‌گویند ممانعت نهادهای امنیتی از اعزام وی به بیمارستان، جان او را در معرض خطر جدی قرار داده است.
گزارش‌ها از زندان عادل‌آباد شیراز حاکی است که هدی مهرگانفر، زندانی سیاسی، در شرایط جسمی بحرانی به‌سر می‌برد و مقامات امنیتی با وجود هشدارهای پزشکی، از انتقال وی به مراکز درمانی خودداری می‌کنند. بیماری کیست اندومتریوما (Endometrioma) در بدن او عود کرده و خطر پارگی و عفونت داخلی وجود دارد. این در حالی است که پزشک زندان پیش‌تر اعزام فوری او به بیمارستان را ضروری اعلام کرده بود.
محرومیت از درمان؛ تکرار چرخه خطرناک بی‌توجهی پزشکی
بر اساس اطلاعات رسیده، وضعیت جسمی هدی مهرگانفر طی هفته‌های اخیر به شدت وخیم شده است. او با درد مزمن، تب بالا و ضعف عمومی مواجه است و داروهای تجویزی برای کنترل بیماری نیز در اختیارش قرار نگرفته است.
پزشک عمومی زندان پس از معاینه، انجام سونوگرافی فوری و درمان تخصصی در خارج از زندان را تجویز کرده بود، اما مسئولان زندان با استناد به دستور مستقیم نهادهای امنیتی از اجرای این توصیه پزشکی جلوگیری کرده‌اند.
منابع نزدیک به خانواده می‌گویند: «هدی در شرایطی نگهداری می‌شود که حتی امکان استراحت مناسب یا تغذیه کافی ندارد، و هر روز درد و التهاب جسمی او بیشتر می‌شود.»
به گفته منابع مطلع، مأموران امنیتی علاوه بر جلوگیری از درمان هدی مهرگانفر، او را از ملاقات با پدرش محمدعلی مهرگانفر نیز محروم کرده‌اند. این پدر ۶۶ ساله، که در بازداشتگاه اطلاعات شیراز زندانی است، از بیماری‌های قلبی و ضعف بینایی رنج می‌برد و بنا به گزارش‌ها از مراقبت‌های پزشکی مناسب بی‌بهره مانده است.
این محرومیت مضاعف، فشار روانی شدیدی بر هدی مهرگانفر وارد کرده است؛ به‌ویژه آنکه از زمان بازداشت تاکنون بیش از ۱۱ ماه در وضعیت بلاتکلیف و بدون حکم نهایی نگهداری می‌شود.
بازداشت هم‌زمان پدر و دختر؛ پرونده‌ای بدون مستندات
هدی مهرگانفر و پدرش در تاریخ اول آبان ۱۴۰۳ در شهر زرقان استان فارس توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند. آنان پس از ۵۸ روز بازجویی در بازداشتگاه اطلاعات سپاه شیراز، به زندان عادل‌آباد منتقل شدند.
اتهام انتسابی به آن‌ها «ظن ارتباط با سازمان مجاهدین خلق» عنوان شده، اما تاکنون هیچ مدرک حقوقی یا سندی در تأیید این ادعا ارائه نشده است.
پرونده آنان به شعبه یک دادگاه انقلاب شیراز به ریاست قاضی سیدمحمود ساداتی ارجاع داده شده است؛ قاضی‌ای که پیش‌تر به‌دلیل صدور حکم اعدام برای نوید افکاری و احکام سنگین برای معترضان سیاسی، مورد اعتراض گسترده نهادهای بین‌المللی قرار گرفته بود.
فریاد خاموش در زندان قزلحصار؛ لب‌های دوخته، برای فقر برای آزادی!
اعدام ۹ زندانی در زندان‌های اراک، خرم‌آباد، قم، اهواز، شیراز و تبریز
بی‌توجهی مرگبار؛ یادآور پرونده سمیه رشیدی
فعالان حقوق بشر هشدار داده‌اند که تداوم محرومیت درمانی برای هدی مهرگانفر می‌تواند به فاجعه‌ای مشابه مرگ سمیه رشیدی، زندانی سیاسی زندان قرچک ورامین، منجر شود.
در بیانیه‌ای که اخیراً از سوی شماری از ناظران حقوق بشری منتشر شده، آمده است:
«نادیده گرفتن درد و بیماری زندانیان سیاسی، نوعی شکنجه سفید است. مرگ سمیه رشیدی نباید تکرار شود. نجات جان هدی مهرگانفر آزمونی برای وجدان انسانی جامعه است.»
ممانعت از درمان پزشکی و جلوگیری از ملاقات خانوادگی در مورد هدی مهرگانفر مصداق روشن نقض اصول بنیادین حقوق بشر است. ادامه این رفتارها، به‌ویژه با آگاهی از وضعیت بحرانی جسمی او، نشانه‌ای از استفاده سیستماتیک از رنج جسمی و روانی به‌عنوان ابزار فشار محسوب می‌شود.
مواد نقض‌شده:
ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر: حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی.
ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر: ممنوعیت شکنجه و رفتار غیرانسانی.
ماده ۱۰ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: لزوم رفتار انسانی با زندانیان.
ماده ۱۲ میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی: حق برخورداری از بالاترین استاندارد سلامت جسمی و روانی.
تداوم نگهداری هدی مهرگانفر در این شرایط، بدون رسیدگی پزشکی و با منع ارتباط خانوادگی، مصداق بارز شکنجه روانی و تهدید مستقیم علیه حق حیات است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر