فریبا خرم آبادی، در مردادماه ۱۴۰۴ توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی‌اش بازداشت شد. در هنگام بازداشت هیچ حکمی ارائه نشده و مأموران امنیتی اقدام به ضبط وسایل شخصی او از جمله لپ‌تاپ و تلفن همراه کرده‌اند
کانون حقوق بشر ایران، جمعه ۲آبان‌ماه ۱۴۰۴ – فریبا خرم آبادی، زندانی سیاسی و استاد الهیات، توسط دادگاه انقلاب کرج به یک سال و نیم زندان تعزیری محکوم شد. حکم او روز اول آبان ۱۴۰۴ در زندان فردیس کرج (کچویی) به وی ابلاغ گردید.
بر اساس این حکم، خانم خرم آبادی به اتهام‌های «تبلیغ علیه نظام» و «عضویت در شبکه‌های معاند» محاکمه و محکوم شده است. جلسه رسیدگی به پرونده وی روز ۱۵ مهرماه ۱۴۰۴ در دادگاه انقلاب کرج برگزار شده بود.
فریبا خرم آبادی، شهروند اهل خرم‌آباد و ساکن کرج، در مردادماه ۱۴۰۴ توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی‌اش بازداشت شد. در هنگام بازداشت هیچ حکمی ارائه نشده و مأموران امنیتی اقدام به ضبط وسایل شخصی او از جمله لپ‌تاپ و تلفن همراه کرده‌اند. وی پس از بازداشت مستقیماً به زندان فردیس کرج منتقل شد.
وضعیت وخیم جسمی در زندان
به گزارش منبع مطلع، خانم خرم آبادی پیش‌تر دچار سکته قلبی بوده و تحت درمان قرار داشت. در زندان فردیس، به او داروی اشتباه داده‌اند که موجب بروز تیک‌های عصبی و تشنج‌های مکرر شده است.
منابع نزدیک به خانواده وی می‌گویند مأموران در حالی که حال او وخیم بوده، برای انتقال به بیمارستان او را با دستبند و پابند بستند. این رفتار باعث شدت گرفتن ناراحتی جسمی او شد و وی در اعتراض به این رفتار تحقیرآمیز از رفتن به بیمارستان خودداری کرد.
مرگ علیار هواسی در زندان قزلحصار به‌دلیل تأخیر در انتقال به بیمارستان
وکیل قلابی، قصاب کهریزک، قاتل خبرنگار، سعید مرتضوی
سابقه و موقعیت خانوادگی
فریبا خرم آبادی استاد الهیات، پژوهشگر دینی و مادر یک فرزند است. او در سال‌های گذشته در زمینه‌های علمی و اجتماعی فعالیت داشته و هیچ‌گونه سابقه کیفری نداشته است. نزدیکان وی نسبت به وضعیت جسمی و شرایط نگهداری‌اش در زندان ابراز نگرانی شدید کرده‌اند.
پرونده فریبا خرم آبادی از منظر حقوق بین‌الملل، حاوی چندین مورد نقض آشکار حقوق بشر است:
ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر: بازداشت خودسرانه و نگهداری بلاتکلیف.
ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر: محرومیت از دادرسی عادلانه و دسترسی به وکیل.
ماده ۵ میثاق حقوق مدنی و سیاسی: رفتار غیرانسانی به‌دلیل شرایط نامناسب جسمی و عدم درمان.
ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر: محدود کردن آزادی اندیشه و بیان به‌دلیل فعالیت‌های علمی و فرهنگی.
نهادهای حقوق بشری با ابراز نگرانی از وضعیت جسمی و روانی فریبا خرم آبادی، خواستار آزادی فوری و بی‌قیدوشرط او شده‌اند. آنان تأکید دارند که ادامه بازداشت او نمونه‌ای روشن از سرکوب سیستماتیک اندیشه، آزادی بیان و فعالیت‌های فرهنگی است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر