انتقال ناظم بریهی به سلول انفرادی و محرومیت او از مراقبت‌های درمانی، مصداق روشن شکنجه و رفتار غیرانسانی است
بی‌توجهی مسئولان زندان شیبان به وضعیت بحرانی او
کانون حقوق بشر ایران، پنج‌شنبه ۸ آبان‌ماه ۱۴۰۴ – ناظم بریهی، زندانی سیاسی عرب، در هفتمین روز اعتصاب غذای خود در زندان شیبان اهواز در شرایط بحرانی به‌سر می‌برد. وضعیت جسمی او به دلیل کاهش شدید فشار خون، ضعف عمومی و بی‌حسی بدن، وخیم گزارش شده و چندین بار به بهداری زندان منتقل شده است.
این فعال مدنی که از روز جمعه ۲ آبان دست به اعتصاب غذای خشک زده بود، پس از پنج روز اعتصاب خود را به اعتصاب غذای تر تغییر داد، اما حال او همچنان رو به وخامت گذاشته است. با وجود هشدارهای متعدد هم‌بندیان و فعالان حقوق بشری، مسئولان زندان نه‌تنها اقدامی برای درمان او نکرده‌اند بلکه وی را به سلول انفرادی منتقل کرده‌اند.
اعتصاب غذای ناظم بریهی در پی پیامی اعتراضی در ۲۹ مهرماه آغاز شد. در این پیام، او نسبت به نادیده‌گرفتن زندانیان سیاسی در طرح‌های کاهش محکومیت اعتراض کرده و از نهادهای حقوق بشری خواسته بود برای دفاع از آنان اقدام فوری انجام دهند.
بر اساس این گزارش، مقامات زندان با فشار بر سایر زندانیان سیاسی تلاش کرده‌اند بریهی را وادار به شکستن اعتصابش کنند، اما او همچنان بر خواسته خود مبنی بر اجرای عدالت و رسیدگی به وضعیت زندانیان سیاسی عرب تأکید دارد.
مسئولیت مستقیم مقام‌های زندان در خطر جانی این زندانی
خسرو طرفی، رئیس زندان شیبان اهواز، و فردی به نام «حواسی»، رئیس حفاظت اطلاعات اداره کل زندان‌های خوزستان، مستقیماً مسئول جان ناظم بریهی هستند.
به گفته منابع مطلع، این دو مقام با اعمال فشار و دستور انتقال زندانیان معترض به سلول‌های انفرادی، عملاً جان آنان را در خطر قرار می‌دهند. این اقدام‌ها، بخشی از سیاست سیستماتیک سرکوب زندانیان سیاسی در زندان شیبان است که پیش‌تر نیز بارها مورد انتقاد نهادهای حقوق بشری قرار گرفته است.
ناظم بریهی، فعال مدنی اهل حمیدیه و متولد ۱۳۶۵، در ۱۹ شهریور ۱۳۸۴ به همراه شش فعال عرب دیگر بازداشت شد. پس از هفت ماه بازجویی و شکنجه در بازداشتگاه‌های امنیتی، او در دادگاه انقلاب اسلامی به اتهام‌های «اقدام علیه امنیت ملی»، «افساد فی‌الارض» و «محاربه» در ابتدا به اعدام محکوم شد. این حکم بعدها در دیوان عالی کشور نقض و به حبس ابد کاهش یافت.
با وجود گذشت بیش از بیست سال از دوران محکومیت، بریهی هرگز از حق مرخصی یا رسیدگی درمانی برخوردار نبوده است. او بارها به دلیل وضعیت جسمی وخیم خود، از جمله بیماری کلیوی، التهاب مفاصل، قارچ پوستی و ضعف عمومی، درخواست درمان داده اما هر بار با بی‌توجهی مقام‌های زندان مواجه شده است.
بحران سوءتغذیه در ایران؛ حاصل فقر، فساد و بی‌عدالتی ساختاری
تداوم بازداشت و بلاتکلیفی محمدعلی و امیرحسن اکبری منفرد + کلیپ صوتی
منابع نزدیک به زندانیان زندان شیبان از شرایط غیرانسانی سلول‌های انفرادی این زندان خبر داده‌اند. یکی از این منابع می‌گوید:
«انفرادی شیبان در واقع تبعیدگاه است، سلول‌هایی کوچک و آلوده که زندانیان جرایم خطرناک در آن نگهداری می‌شوند. تنها یک دستشویی و یک شیر آب برای چند نفر وجود دارد. زندانی سیاسی را عمداً به چنین مکانی می‌فرستند تا او را بشکنند.»
این منبع تأکید می‌کند که خسرو طرفی و حواسی، دو مقام ارشد زندان، مستقیماً در این شکنجه‌های روانی و جسمی نقش دارند و با هدف درهم‌شکستن مقاومت زندانیان سیاسی، آنان را به سخت‌ترین بندها منتقل می‌کنند.
زندانیان شیبان اهواز محروم از ابتدایی‌ترین حقوق قانونی
ناظم بریهی تنها یکی از ده‌ها زندانی زندان شیبان است که سال‌هاست بدون برخورداری از ابتدایی‌ترین حقوق قانونی خود در زندان شیبان به‌سر می‌برند. از جمله زندانیان دیگر می‌توان به عبدالامام زایری، یحیی ناصری، زهیر هلیچی، جابر و مختار آلبوشوکه، محمدعلی عموری و غلامحسین کلبی اشاره کرد که همگی به حبس ابد محکوم شده‌اند.
این زندانیان، که بیش از دو دهه در حبس به‌سر می‌برند، همواره شامل محرومیت ازطرح‌های کاهش مجازات می‌باشند. حمزه سواری، دیگر زندانی عرب که اکنون در زندان قزلحصار نگهداری می‌شود، از جمله کسانی است که دو دهه است از حق بررسی پرونده خود محروم مانده است.
رفتار و شرایط تحمیل‌شده بر ناظم بریهی و سایر زندانیان سیاسی در زندان شیبان، مصداق بارز نقض اصول بنیادین حقوق بشر و استانداردهای بین‌المللی در رفتار با زندانیان است.
ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
هیچ‌کس نباید مورد شکنجه یا رفتار ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد.
انتقال ناظم بریهی به سلول انفرادی و محرومیت او از مراقبت‌های درمانی، مصداق روشن شکنجه و رفتار غیرانسانی است.
ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
هیچ‌کس نباید خودسرانه بازداشت، حبس یا تبعید شود.
بازداشت و نگهداری طولانی‌مدت بریهی بدون دسترسی مؤثر به وکیل و دادرسی عادلانه، نقض صریح این ماده است.
ماده ۱۰ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی:
تمامی افرادی که از آزادی محروم شده‌اند باید با انسانیت و احترام به شأن ذاتی انسان رفتار شوند.
شرایط غیرانسانی حاکم بر سلول‌های انفرادی زندان شیبان و رفتار تحقیرآمیز مأموران، مغایر با این اصل جهانی است.
ماده ۱۲ میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی:
هر فردی حق برخورداری از بالاترین استاندارد ممکن سلامت جسمی و روانی را دارد.
محرومیت ناظم بریهی از درمان مناسب و رسیدگی پزشکی، نقض جدی این حق بنیادی است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر