خسرو علیکردی از شناختهشدهترین چهرههای حقوق بشری مشهد بود و سالها در پروندههای سنگین و حساس، وکالت بسیاری از بازداشتشدگان اعتراضات ۱۴۰۱، و خانوادههای دادخواه را بهعهده داشت
کانون حقوق بشر ایران، شنبه ۱۵ آذرماه ۱۴۰۴ – درگذشت خسرو علیکردی، وکیل برجسته و حقوق بشری ساکن مشهد، بهعنوان خبری تلخ و تکاندهنده جامعه حقوقی و مدنی ایران را در اندوه فرو برد. این وکیل متعهد و عضو کانون وکلای دادگستری خراسان، شامگاه جمعه ۱۴ آذر ۱۴۰۴ در اثر ایست قلبی درگذشت؛ خبری که نه تنها برای خانواده و عزیزانش، بلکه برای تمامی فعالان حقوق بشر و وکلای آزادیخواه، ضربهای سنگین تلقی میشود
خسرو علیکردی از شناختهشدهترین چهرههای حقوق بشری مشهد بود و سالها در پروندههای سنگین و حساس، وکالت بسیاری از بازداشتشدگان اعتراضات ۱۴۰۱، و خانوادههای دادخواه را بهعهده داشت. او از معدود وکلایی بود که در برابر فشارهای امنیتی و محدودیتهای گسترده، همچنان بر تعهد حرفهای و انسانی خود پای میفشرد و با شجاعت، دفاع از حقوق شهروندان را وظیفهای غیرقابل چشمپوشی میدانست.
فشارهای قضایی و امنیتی علیه یک وکیل متعهد
بهسبب همین فعالیتها، دستگاه قضایی بارها خسرو علیکردی را تحت فشار، بازجویی و تعقیب قرار داد. دادگاه انقلاب مشهد و دادگاه انتظامی کانون وکلای دادگستری خراسان در دیماه ۱۴۰۴ او را به دلیل دفاع از حقوق موکلانش، مجموعاً به یک سال زندان، دو سال محرومیت از اشتغال به وکالت، دو سال ممنوعیت خروج از کشور و دو سال ممنوعیت از فعالیت در فضای مجازی محکوم کردند. محکومیتی سنگین که نشاندهنده محدودیت روزافزون نقش وکلای مستقل و هشداردهنده برای سایر وکلایی بود که همچنان بر اصول حرفهای و اخلاقی استوار ماندهاند.
خسرو علیکردی از حامیان کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» نیز بود و در پیام خود به این کارزار، بار دیگر بر موضع اصولی و اخلاقیاش تأکید کرده بود. او با استناد به کرامت ذاتی انسان و آموزههای اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، حق حیات را «بنیادیترین حق انسانی» میدانست و با صراحت گفته بود:
«اعدام نه عدالت برقرار میکند و نه امنیت؛ بلکه چرخه خشونت را تداوم میبخشد.»
این جمله، بازتاب باور عمیق او به عدالت، انسانمحوری و نفی خشونت بود؛ باوری که در تمامی سالهای فعالیتش بهوضوح دیده میشد.
مرگ خسرو علیکردی تنها خاموششدن یک صدا نیست؛ بلکه از دسترفتن یکی از ستونهای مهم دفاع از حقوق شهروندی و قانونی در خراسان و ایران است. او تکیهگاهی بود برای خانوادههای داغدار، مادران دادخواه، جوانان بازداشتشده و معترضانی که امیدشان به وکیلانی چون او بسته بود. اکنون جای خالی او نهتنها در جلسات دادگاه و پروندههای حقوقی، که در قلب تمامی کسانی که به آزادی، عدالت و کرامت انسان باور دارند، حس میشود.
در شرایطی که فشارها علیه وکلای مستقل هر روز بیشتر میشود، یاد خسرو علیکردی و مسیر شجاعانهای که پیمود، یادآور بهایی است که مدافعان حقیقت در این سرزمین میپردازند؛ بهایی که گاه تاوان آن محرومیت، سرکوب و حتی جان است.
زندان لاکان رشت، وخامت وضعیت جسمی سه زندانی سیاسی؛ محرومیت از درمان و تداوم «شکنجه سفید»
داوم محرومیت نایب حاجی زاده از مرخصی؛ نگرانی خانواده همزمان با بیماری و جراحی دخترش
تسلیت به خانواده و جامعه حقوقی ایران
درگذشت این وکیل آزادیخواه را به خانواده محترم علیکردی، دوستان و همکارانش و همچنین تمامی وکلای آزاده و مدافعان حقوق بشر در سراسر کشور تسلیت میگوییم. یاد و راه او زنده خواهد ماند و نامش بهعنوان نمادی از استقامت، اخلاقمداری و دفاع بیامان از کرامت انسانی ثبت خواهد شد.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر