--> زندان اوین؛ ضرب و شتم و اجرای حکم شلاق رضا رضایی، نقض حقوق انسانی و اجرای حکم شلاق در شرایط غیرانسانی ~ کانون حقوق بشر ایران

کانون حقوق بشر ایران، بازتاب خبرها و صدای کلیه زندانیان با هر عقیده و مرام و مسلک از ترک و لر و بلوچ و عرب و کرد و فارس

زندان اوین؛ ضرب و شتم و اجرای حکم شلاق رضا رضایی، نقض حقوق انسانی و اجرای حکم شلاق در شرایط غیرانسانی

۲۵ اردیبهشت, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر


رضا رضایی، زندانی بیمار، در زندان اوین تحت شکنجه و ضرب و شتم قرار گرفت؛ گزارش‌ها از نقض شدید حقوق بشر حکایت دارند

کانون حقوق بشر ایران، پنج‌شنبه ۲۵ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ – رضا رضایی، زندانی بیمار محبوس در بند ۴ زندان اوین، به طور ناگهانی و بدون اطلاع قبلی به قرنطینه منتقل شده و مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفت. منابع مطلع اعلام کرده‌اند که وی تحت عنوان اجرای “۸۰ ضربه شلاق حدی” شکنجه شده است. این حادثه نه تنها نقض آشکار حقوق انسانی است، بلکه به‌طور مستقیم اصول پایه‌ای حقوق بشر را نقض می‌کند.

وضعیت جسمی بحرانی رضا رضایی

رضا رضایی که به بیماری صرع مبتلا است، از مشکلات شدید حرکتی و آسیب‌دیدگی در تاندون‌های هر دو پا رنج می‌برد. این مشکلات جسمی باعث شده است که او در وضعیت بسیار ضعیفی به سر ببرد و نیازمند مراقبت‌های پزشکی ویژه باشد. باوجود این، مقامات زندان نه تنها به وضعیت او رسیدگی نکرده‌اند بلکه او را به شکلی وحشیانه و غیرانسانی مورد ضرب و شتم قرار داده‌اند. پس از انتقال به قرنطینه، هیچ‌گونه امکان تماس با خانواده یا وکیل برای این زندانی فراهم نشده و او در شرایطی مبهم و پر از فشارهای روحی نگهداری می‌شود.

گزارش‌ها حاکی از آن است که مقامات زندان اوین در حال حاضر رضا رضایی را در قرنطینه نگه داشته‌اند تا آثار کبودی‌های ناشی از ضربات شلاق محو شود، پیش از آنکه او را به مکان نامعلومی منتقل کنند. مقامات زندان اوین به‌طور عمدی از رسیدگی به وضعیت جسمی او خودداری کرده‌اند و او حتی اجازه پیدا نکرده است تا تحت درمان پزشکی قرار گیرد.

به گفته سایر زندانیان، رضا رضایی را در قرنطینه زندان اوین با بدن شلاق خورده نگه داشته اند و نمی گذارند کسی به او رسیدگی کند خودشان هم به او رسیدگی نکرده اند. قاسمی رییس بند ۴ مانع ورود او به بند شده که وضعیتش باعث اعتراض سایرین نشود. به او ۸۰ ضربه شلاق زده اند و بدنش زخمی شده است.

لزوم اقدام فوری جامعه جهانی

این حادثه بار دیگر وضعیت بحرانی حقوق بشر در ایران و نقض‌های سیستماتیک حقوق زندانیان را به نمایش می‌گذارد. مقامات زندان اوین نه تنها به‌طور مستقیم از رسیدگی به وضعیت جسمی و روانی این زندانی خودداری کرده‌اند، بلکه به‌طور غیرقانونی او را تحت شکنجه و مجازات قرار داده‌اند. در این شرایط، جامعه جهانی باید واکنش نشان دهد و اقدامات فوری برای جلوگیری از ادامه چنین رفتارهایی صورت گیرد. هرگونه کوتاهی در این زمینه می‌تواند به معنای تداوم نقض حقوق زندانیان و سایر افراد باشد.

اعدام ۸ زندانی از جمله یک زن در زندان‌های قزلحصار، ارومیه، شیراز و گناباد

کریم خجسته؛ بازداشت و بلاتکلیفی ۲ماهه، اتهام بغی بدون بازجویی جدید

https://www.youtube.com/shorts/9JAeVScHq-w?feature=share

نقض آشکار حقوق بشر در زندان‌ اوین

این اقدام شکنجه‌آمیز و غیرقانونی، نمونه‌ای از رفتارهای غیرانسانی و نقض گسترده حقوق بشر در زندان‌های ایران است که بارها توسط سازمان‌های حقوق بشری بین‌المللی محکوم شده است. اعمال شکنجه و رفتارهای بی‌رحمانه با زندانیان، به ویژه آن‌هایی که از بیماری‌های خاص رنج می‌برند، نه تنها مغایر با اصول حقوق بشر است بلکه از نظر قوانین بین‌المللی و داخلی نیز غیرقانونی به شمار می‌رود.

این حادثه نشان می‌دهد که مقامات زندان اوین و سایر زندان‌ها در ایران به راحتی می‌توانند زندانیان را تحت شکنجه‌های شدید قرار دهند، آن‌ها را از حقوق ابتدایی خود مانند دسترسی به درمان پزشکی محروم کنند و حتی مانع از برقراری ارتباط با خانواده و وکیل شوند. چنین رفتارهایی نه تنها با حقوق بشری که ایران به موجب پیمان‌ها و معاهدات بین‌المللی متعهد به رعایت آن‌ها است، در تضاد است بلکه به ایجاد جو وحشت و بی‌اعتمادی در میان زندانیان می‌انجامد.

نقض حقوق بشر و ضرورت پاسخگویی

این اقدامات از سوی مقامات زندان اوین به‌طور واضح نقض حقوق بشر است و باید مسئولین مربوطه تحت پیگرد قانونی قرار گیرند. طبق ماده 5 اعلامیه جهانی حقوق بشر، “هیچ‌کس نباید تحت شکنجه، رفتار یا مجازات‌های بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد.” شکنجه و رفتارهای خشونت‌آمیز مانند آنچه که در مورد رضا رضایی صورت گرفته است، به‌طور آشکار این ماده از اعلامیه جهانی حقوق بشر را نقض می‌کند.

همچنین طبق ماده 9 این اعلامیه، “هر فرد حق آزادی و امنیت شخصی دارد و هیچ‌کس نباید به طور خودسرانه بازداشت شود.” اقدام به انتقال این زندانی به قرنطینه و عدم دسترسی به خدمات پزشکی و وکیل، نقض این حق بنیادی است. علاوه بر این، طبق ماده 12 اعلامیه جهانی حقوق بشر، “هر فرد حق دسترسی به درمان‌های پزشکی و مراقبت‌های بهداشتی را دارد.” در این مورد، زندانی که به بیماری صرع مبتلا است و از مشکلات حرکتی رنج می‌برد، به وضوح از این حق محروم شده است.

کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک


اشتراک:

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نوشته‌های پر بیننده

بایگانی وبلاگ

بازدید وبلاگ