۲۵ اردیبهشت, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
شهناز خسروی، مادر بیژن کاظمی، با انتشار پیامی در اینستاگرام، از آنچه «پرونده‌سازی ساختگی و پروژه اعتراف‌گیری» علیه فرزندش نامید، پرده برداشت و نوشت:
«بی‌خبری از بیژن امروز وارد صدوشانزدهمین روز شد. با پیگیری مستمر پرونده، این باور که بیژن قربانی یک پروژه‌ی پرونده‌سازی و اعتراف اجباری است، نه تنها تقویت شده، بلکه به یقین رسیده‌ام.»
کانون حقوق بشر ایران، پنج‌شنبه ۲۵ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ – سه ماه و نیم بی‌خیری از بیژن کاظمی نگرانی‌ها را درباره یک سناریوی امنیتی دیگر با هدف اعتراف‌گیری اجباری افزایش داده است.
شهناز خسروی، مادر بیژن کاظمی، با انتشار پیامی در اینستاگرام، از آنچه «پرونده‌سازی ساختگی و پروژه اعتراف‌گیری» علیه فرزندش نامید، پرده برداشت و نوشت:
«بی‌خبری از بیژن امروز وارد صدوشانزدهمین روز شد. با پیگیری مستمر پرونده، این باور که بیژن قربانی یک پروژه‌ی پرونده‌سازی و اعتراف اجباری است، نه تنها تقویت شده، بلکه به یقین رسیده‌ام.»
بیژن کاظمی در تاریخ ۳۰ دی ۱۴۰۳ در کوهدشت بدون ابلاغ قبلی توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد و به سلول انفرادی زندان خرم‌آباد منتقل گردید. بنا بر گفته ضابطان، او اکنون در بند ۲۰۹ اوین، تحت اختیار وزارت اطلاعات قرار دارد.
او پیش از این نیز تجربه بازداشت را داشته و در سال‌های گذشته نیز مدتی را در زندان سپری کرده است.
خانواده کاظمی در طول این مدت هیچ‌گونه تماس، ملاقات یا دسترسی به اطلاعات دقیق از وضعیت او نداشته‌اند. به گفته مادرش، ضابطین برخورداری بیژن از حقوق اولیه را مشروط به همکاری کرده‌اند؛ عبارتی که در رویه‌های امنیتی، معمولاً به اعترافات اجباری تحت فشار و شکنجه تعبیر می‌شود.
بیژن پیش‌تر نیز تجربه بازداشت و حبس را داشته، اما این بار، سکوت و بی‌اطلاعی طولانی‌مدت، نشانه‌ای از یک سناریوی امنیتی پیچیده‌تر است.
فعالان حقوق بشر خواستار پایان دادن به روند اعتراف‌گیری‌های تحمیلی، روشن‌شدن وضعیت این زندانی و دسترسی فوری او به وکیل و تماس با خانواده هستند.
بازداشت‌های پیش از این بیژن کاظمی
بیژن کاظمی پیش از این نیز تجربه بازداشت را داشته و در سال‌های گذشته نیز مدتی را در زندان سپری کرده است. اکنون با گذشت ۷۴ روز از بازداشت اخیر، همچنان خبری از او در دست نیست و خانواده‌اش در انتظار روشن‌شدن وضعیت وی هستند.
خانم شهناز خسروی مادر بیژن کاظمی، پیش از این گفته بود که ضابطین پرونده، برخورداری او از حقوق شهروندی را مشروط به همکاری دانسته‌اند که جز اعتراف اجباری معنایی نمی‌تواند داشته باشد.
بیژن کاظمی روز ۳۰ دی ماه ۱۴۰۳، بدون هیچ احضار و یا ابلاغیه ای در کوهدشت بازداشت و به سلول انفرادی زندان خرم آباد منتقل شد. به گفته ضابطین او به ۲۰۹ اوین منتقل شده است.
وی طی این مدت از حق تماس و ملاقات با خانواده محروم بوده و خانواده اش در بی خبری و نگرانی از وضعیت وی به سر می برند.
اعدام ۸ زندانی از جمله یک زن در زندان‌های قزلحصار، ارومیه، شیراز و گناباد
بازداشت‌های خودسرانه یا بازداشت‌هایی که بدون حکم قضایی معتبر، دلایل قانونی، یا رعایت حقوق متهم صورت می‌گیرند، با چندین قانون و اصول حقوق بشری مغایرت دارند. این اصول به صورت جهانی به رسمیت شناخته شده‌اند و در اسناد مختلف بین‌المللی منعکس شده‌اند:
اعلامیه جهانی حقوق بشر (UDHR):
ماده 9: «هیچ‌کس نباید در معرض دستگیری، بازداشت یا تبعید خودسرانه قرار گیرد.» این ماده به‌وضوح بازداشت‌های بدون دلیل قانونی را محکوم می‌کند.
میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR):
ماده 9: «هر فردی حق دارد از آزادی و امنیت شخصی برخوردار باشد. هیچ‌کس نباید خودسرانه دستگیر یا بازداشت شود.» همچنین، این ماده تأکید دارد که در صورت بازداشت، فرد باید بدون تأخیر به دلایل بازداشت آگاه شود و به دادگاه ارائه گردد تا حق اعتراض به قانونی بودن بازداشت را داشته باشد.
کنوانسیون منع شکنجه و سایر رفتارها یا مجازات‌های ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز (CAT):
بازداشت‌های خودسرانه، به‌ویژه اگر همراه با شکنجه یا رفتارهای غیرانسانی باشد، به وضوح با این کنوانسیون مغایرت دارد.
قواعد حداقل استاندارد سازمان ملل برای رفتار با زندانیان (قواعد نلسون ماندلا):
این قواعد بر اصول رفتار انسانی با بازداشت‌شدگان و احترام به کرامت انسانی آن‌ها تأکید دارد و بازداشت‌های غیرقانونی با این اصول در تضاد است.
بازداشت‌های خودسرانه به‌طور مکرر توسط نهادهای حقوق بشری جهانی مانند سازمان ملل متحد و سازمان‌های غیردولتی محکوم شده و بسیاری از این نهادها از دولت‌ها خواسته‌اند تا از چنین اقداماتی اجتناب کنند و به حقوق اولیه افراد احترام بگذارند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر