۲۵ اردیبهشت, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
بازداشت ایمان خدری در تاریخ ۱۴ اسفند ۱۴۰۳ با استفاده از شوکر برقی و توسل به خشونت توسط نیروهای اطلاعات سپاه در منزل شخصی‌اش در مسجدسلیمان صورت گرفت
کانون حقوق بشر ایران، پنج‌شنبه ۲۵ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ – ایمان خدری، شهروند اهل مسجدسلیمان، به مدت بیش از ۷۰ روز در شرایط غیرانسانی در زندان آبادان به‌سر می‌برد. این زندانی سیاسی که در تاریخ ۱۴ اسفند ۱۴۰۳ توسط نیروهای اطلاعات سپاه پاسداران بازداشت شد، تاکنون با اتهامی مشخص مواجه نشده و از هرگونه امکان تودیع وثیقه محروم است.
بازداشت ایمان خدری در تاریخ ۱۴ اسفند ۱۴۰۳ با استفاده از شوکر برقی و توسل به خشونت توسط نیروهای اطلاعات سپاه در منزل شخصی‌اش در مسجدسلیمان صورت گرفت. وی ابتدا به بازداشتگاه اطلاعات سپاه اهواز منتقل شد، اما در تاریخ ۲۹ اسفند، انتقال او به زندان آبادان صورت گرفت. در حال حاضر، خدری همچنان در زندانی در آبادان به‌سر می‌برد، بدون آنکه اتهامی علیه او مطرح شده باشد.
طبق گزارش‌های رسیده از منابع نزدیک به خانواده خدری، وی در زمان بازداشت مورد ضرب‌وشتم قرار گرفته و آسیب‌هایی به دندان‌هایش وارد شده است. علیرغم وضعیت نامساعد جسمی، وی تاکنون از دریافت درمان‌های پزشکی محروم مانده است. این محرومیت از درمان، به‌ویژه در شرایطی که او نیاز به رسیدگی فوری پزشکی دارد، به‌عنوان شکنجه تلقی می‌شود و سلامت او را تهدید می‌کند.
ناپدیدسازی قهری و بی‌خبری از وضعیت وی
فرشته تابانیان، وکیل ایمان خدری، در روزهای اول پس از بازداشت از ناپدید شدن موکل خود خبر داد. طبق گزارش‌ها، پس از بازداشت، برای مدت ۱۴ روز هیچ‌گونه اطلاع‌رسانی از سوی مقامات امنیتی یا قضایی درباره محل نگهداری او صورت نگرفت. این وضعیت به وضوح نقض حقوق بشر و مصداق ناپدیدسازی قهری است. طبق ماده ۴۹ قانون آیین دادرسی کیفری، مقامات قضایی موظف‌اند محل نگهداری، دلیل بازداشت و اتهامات فرد بازداشتی را به اطلاع خانواده وی برسانند، اما این امر در مورد ایمان خدری رعایت نشد.
عدم تشکیل پرونده و بی‌اطلاعی مقامات قضایی
وکیل ایمان خدری همچنین اعلام کرده است که پس از بازداشت موکلش، هیچ پرونده‌ای در دستگاه قضایی اهواز علیه وی تشکیل نشد. وی برای پیگیری وضعیت موکلش به ایذه رفت و در شعبه دوم بازپرسی پرونده قبلی خدری را بررسی کرد، اما مقامات آن شعبه از صدور دستور بازداشت بی‌اطلاع بودند. این امر نشان‌دهنده عدم همکاری نهادهای قضایی و امنیتی در پیگیری حقوق قانونی خدری است.
انتقال به زندان آبادان به‌منظور تشدید فشار
انتقال ایمان خدری به زندان آبادان، که فاصله زیادی از محل سکونت خانواده وی در اهواز دارد، به‌عنوان یک اقدام تنبیهی تلقی می‌شود. این انتقال نه‌تنها ارتباط خانوادگی او را قطع کرده است، بلکه فشار روانی و اجتماعی زیادی را بر وی وارد کرده است. بسیاری از تحلیل‌گران معتقدند که این انتقال ممکن است به‌دلیل حمایت‌های قبلی خدری از زندانیان در زندان شیبان اهواز صورت گرفته باشد.
بیژن کاظمی؛ قربانی یک پروژه امنیتی و اعتراف اجباری
https://youtu.be/FD9OZIRayIY
یکی از مسائل حائز اهمیت در مورد وضعیت زندانیان، اصل تفکیک جرائم است. طبق قوانین داخلی و الزامات حقوق بشر، باید زندانیان بر اساس نوع جرم ارتکابی در بندهای جداگانه نگهداری شوند. با این حال، ایمان خدری در حالی در زندان آبادان در بند جرائم عمومی به‌سر می‌برد که این امر به‌طور جدی سلامت روانی و فیزیکی او را به‌خطر انداخته است. بی‌توجهی به این اصل قانونی نه‌تنها شرایط زندانیان را دشوارتر می‌کند بلکه نقض صریح حقوق بشر نیز محسوب می‌شود.
با گذشت بیش از ۷۰ روز از بازداشت ایمان خدری، او هنوز در بلاتکلیفی به‌سر می‌برد و در شرایطی غیرانسانی در زندان آبادان نگهداری می‌شود. از سوی دیگر، عدم تشکیل پرونده رسمی، ناپدیدسازی قهری و محرومیت از درمان، همگی مواردی هستند که به‌طور جدی حقوق این زندانی را نقض می‌کنند. پیگیری‌های حقوقی و رسانه‌ای در خصوص وضعیت ایمان خدری و سایر زندانیان سیاسی می‌تواند فشارهای لازم برای آزادی و رعایت حقوق آنها را افزایش دهد.
در نهایت، باید توجه داشت که چنین مواردی نه‌تنها برای زندانیان فردی بلکه برای تمامی حقوق بشر و اصول قانونی کشورها تهدیدی جدی محسوب می‌شود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر