۲۹ اردیبهشت, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
نیروهای امنیتی روز جمعه ۲۶ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴، بدون ارائه هیچ‌گونه حکم رسمی وارد محل زندگی آرمین خدامرادی شدند و ضمن بازداشت او، تلفن همراه، کتاب‌ها و سایر وسایل شخصی‌اش را ضبط کرده‌اند
کانون حقوق بشر ایران، دوشنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۴- منابع مطلع محلی از بازداشت خودسرانه آرمین خدامرادی، شهروند اهل سنندج، توسط نیروهای امنیتی و انتقال او به مکانی نامعلوم خبر می‌دهند. این بازداشت در حالی صورت گرفته که تاکنون هیچ حکم قضایی برای آن ارائه نشده و خانواده این شهروند از وضعیت او کاملاً بی‌اطلاع هستند.
به گفته منابع محلی، نیروهای امنیتی روز جمعه ۲۶ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴، بدون ارائه هیچ‌گونه حکم رسمی وارد محل زندگی آرمین خدامرادی شدند و ضمن بازداشت او، تلفن همراه، کتاب‌ها و سایر وسایل شخصی‌اش را ضبط کرده‌اند. این اقدام، موجی از نگرانی را در میان خانواده، دوستان و فعالان مدنی در مناطق کردنشین به راه انداخته است.
مقامات امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی تاکنون از ارائه هرگونه توضیح در رابطه با دلایل بازداشت، محل نگهداری یا وضعیت حقوقی آرمین خدامرادی خودداری کرده‌اند؛ امری که با اعتراض گسترده فعالان حقوق بشر مواجه شده است.
به گفته منابع آگاه، از زمان بازداشت تاکنون، هیچ‌گونه تماس یا اطلاعی از وضعیت جسمی و روانی آرمین خدامرادی در دست نیست. خانواده او با مراجعه به نهادهای امنیتی و قضایی، پاسخی روشن دریافت نکرده‌اند و در نگرانی مطلق به‌سر می‌برند.
بابک علیپور؛ توقیف بسته لباس توسط مقامات زندان اوین؛ زمینه‌سازی برای انتقال اجباری به قزلحصار
زندان بوکان به کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» پیوست، گسترش اعتراض‌ها علیه موج اعدام‌ها در ایران
پرونده آرمین خدامرادی مصداق روشنی از نقض سیستماتیک حقوق بشر توسط دیکتاتوری حاکم بر ایران است. بازداشت بدون حکم قضایی، انتقال به مکان نامعلوم، بی‌اطلاع‌نگه‌داشتن خانواده، ممانعت از دسترسی به وکیل، و ضبط وسایل شخصی همگی در تضاد با اصول بنیادین حقوق بشر هستند و نقض مستقیم چندین ماده از اسناد بین‌المللی به شمار می‌روند:
ماده ۹ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: «هیچ‌کس نباید خودسرانه بازداشت یا زندانی شود.» این ماده تصریح می‌کند که بازداشت افراد باید تنها بر اساس قانون، با حکم رسمی و اطلاع‌رسانی سریع درباره دلایل بازداشت صورت گیرد.
ماده ۱۴ همین میثاق: تأکید دارد که هر متهمی حق دارد به سرعت و به‌طور کامل از اتهامات مطروحه علیه خود مطلع شود و از حق دسترسی به وکیل برخوردار باشد. آرمین خدامرادی تا لحظه تنظیم این گزارش از هیچ‌کدام از این حقوق برخوردار نبوده است.
ماده ۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: ممنوعیت شکنجه و رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز را تضمین می‌کند. بی‌خبری مطلق از وضعیت این زندانی، نگرانی‌ها درباره احتمال اعمال شکنجه یا فشار روحی در دوران بازداشت را افزایش داده است.
ماده 17 همین میثاق نیز از حریم خصوصی، خانه و مکاتبات افراد در برابر دخالت‌های خودسرانه حمایت می‌کند. ضبط وسایل شخصی آرمین خدامرادی بدون حکم قانونی، نقض آشکار این ماده به‌شمار می‌رود.
مجموعه این تخلفات نشان می‌دهد که بازداشت آرمین خدامرادی نه‌تنها از منظر داخلی بلکه بر اساس قوانین بین‌المللی نیز کاملاً غیرقانونی و خودسرانه بوده و نیازمند واکنش جدی نهادهای حقوق بشری بین‌المللی است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر