زندانی سیاسی میریوسف یونسی اعتصاب غذا در اعتراض به انتقال اجباری و شرایط غیرانسانی در زندان اوین

۲۳ اردیبهشت, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر

میریوسف یونسی، از امروز در اعتراض به فشارهای جدید و انتقال غیرقانونی‌اش به بند ۷ و شرایط غیرانسانی این بند، دست به اعتصاب غذا زده است

کانون حقوق بشر ایران، سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ – میریوسف یونسی، زندانی سیاسی و پدر علی یونسی، دانشجوی نخبه دانشگاه صنعتی شریف، از روز سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۴، در اعتراض به انتقال اجباری به بند ۷ زندان اوین و شرایط غیرانسانی حاکم بر آن، دست به اعتصاب غذا زده است.

زندانی سیاسی میریوسف یونسی، ۷۰ ساله هفته گذشته روز ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۴، در جریان ملاقات هفتگی، با خشونت از بند ۴ به بند ۷ منتقل شد؛ بندی که به گفته مسئولان خود زندان، برای زندانیان مسن و بیمار مانند میریوسف یونسی مناسب نیست. از زمان انتقال، وی با محدودیت شدید در دسترسی به هواخوری، تلفن عمومی و تغذیه مواجه شده است.

آیدا یونسی، دختر این زندانی، در واکنش به شرایط پدرش نوشت:

«پدرم، میریوسف یونسی، از امروز در اعتراض به فشارهای جدید و انتقال غیرقانونی‌اش به بند ۷ و شرایط غیرانسانی این بند، دست به اعتصاب غذا زده است. آخرین ابزار یک زندانی برای فریاد.»

او در ادامه تاکید کرد که با وجود اعتراض‌های پدرش، وکلا و وعده‌های مسئولان برای بازگرداندن او به بند قبلی، همچنان تغییری در وضعیتش ایجاد نشده است.

بازداشت‌ بر پایه اتهامات واهی

میریوسف یونسی، پیش از این نیز سابقه بیش از ۱۴ سال زندان در دوران پیش و پس از انقلاب را داشته و در دی‌ماه ۱۴۰۱ مجدداً بازداشت شد. وزارت اطلاعات در آن زمان مدعی شده بود که وی عضو «شبکه تأمین مالی و تجهیزات» مجاهدین خلق است؛ ادعایی که خانواده او آن را رد کرده‌اند.

تحمل شکنجه و فشارهای روحی در بند ۲۰۹ و ۲۴۰

میریوسف یونسی پس از ماه‌ها بازجویی در بندهای ۲۰۹ و ۲۴۰ زندان اوین و تحمل شکنجه و فشار، در شرایطی بدون رسیدگی پزشکی مناسب و با محرومیت از دارو، نهایتاً توسط قاضی ایمان افشاری از شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ۵ سال زندان محکوم شد. او اکنون بیش از یک سال است که بدون امکان درمان، در وضعیت بلاتکلیف در زندان به‌سر می‌برد.

بازداشت پدر و پسر در زندان اوین

میریوسف یونسی به ۵ سال زندان محکوم شدپسر او، علی یونسی، دانشجوی برگزیده المپیاد نجوم، نیز از فروردین ۱۳۹۹ تاکنون در بازداشت است. وی ابتدا به ۱۶ سال زندان محکوم شده بود که بعداً به ۶ سال و ۸ ماه کاهش یافت. علی یونسی و امیرحسین مرادی، دیگر دانشجوی نخبه دانشگاه شریف، در شرایطی مشابه و تحت ضرب و شتم بازداشت شدند و مدت طولانی را در سلول انفرادی سپری کرده‌اند.

در حالی که پدر و پسر هر دو در زندان اوین نگهداری می‌شوند، فشارهای مضاعف بر میریوسف یونسی و آغاز اعتصاب غذای او بار دیگر نگرانی‌ها درباره وضعیت سلامت و حقوق زندانیان سیاسی را افزایش داده است.

بدرفتاری با میریوسف یونسی، نقض قوانین حقوق بشری

بدرفتاری با میریوسف یونسی توسط مأموران زندان با اصول اساسی حقوق بشر و مقررات بین‌المللی متعددی مغایرت دارد. این اعمال نقض حقوق ذاتی و کرامت انسانی زندانیان است و در چندین سند مهم بین‌المللی و منطقه‌ای مورد محکومیت قرار گرفته است. در زیر به برخی از قوانین و اصول حقوق بشری مرتبط اشاره می‌کنم:

اعلامیه جهانی حقوق بشر (UDHR)

ماده 5: “هیچ‌کس نباید تحت شکنجه یا مجازات‌ها یا رفتارهای غیرانسانی، ظالمانه یا تحقیرآمیز قرار گیرد.” ضرب و شتم زندانیان نقض آشکار این ماده است که بر کرامت انسانی تأکید دارد.

 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR)

ماده 7: “هیچ‌کس نباید تحت شکنجه یا رفتارها و مجازات‌های ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد.”

ماده 10(1): “همه زندانیان باید با انسانیت و احترام به کرامت ذاتی انسانی رفتار شوند.” این ماده تأکید ویژه‌ای بر رفتار انسانی با زندانیان دارد و رفتار خشونت‌آمیز ناقض آن است.

کنوانسیون علیه شکنجه و دیگر رفتارها یا مجازات‌های ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز (CAT)

این کنوانسیون هر نوع شکنجه، آزار جسمی و روانی، و رفتار تحقیرآمیز علیه زندانیان را ممنوع می‌کند.

ماده 2: دولت‌ها موظف‌اند اقدامات قانونی و اداری لازم برای جلوگیری از شکنجه را اجرا کنند.

ماده 16: اعمال غیرانسانی حتی اگر به سطح “شکنجه” نرسد، نیز ممنوع است.

مجموعه اصول حمایت از همه اشخاص تحت هر نوع بازداشت یا زندان (۱۹۸۸)

اصل 1: “با همه افراد محروم از آزادی باید به انسانی‌ترین شکل ممکن و با احترام به کرامت انسانی رفتار شود.”

اصل 6: “هیچ‌کس نباید در بازداشت یا زندان مورد شکنجه یا رفتارها و مجازات‌های ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد.”

قوانین نلسون ماندلا (قوانین استاندارد حداقل برای رفتار با زندانیان)

این قوانین توسط سازمان ملل برای تضمین رفتار انسانی با زندانیان تدوین شده‌اند.

قانون 1: “همه زندانیان باید با احترام به کرامت و ارزش ذاتی انسانی‌شان رفتار شوند.”

قانون 43: “هیچ زندانی نباید تحت شکنجه یا رفتارها و مجازات‌های بدنی، روانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد.”

 قوانین منطقه‌ای حقوق بشر

کنوانسیون اروپایی حقوق بشر (ECHR):

ماده 3: “هیچ‌کس نباید تحت شکنجه یا رفتارها و مجازات‌های غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد.”

کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک

اشتراک: