۲۷ اردیبهشت, ۱۴۰۴دسته‌بندی اعدام
اعدام حفیظه بلوچ زهی ، بدون اطلاع خانواده، بدون دادرسی شفاف، و با ابهامات متعدد، بار دیگر ماهیت غیرشفاف و غیرانسانی سیاست قضایی در ایران را به نمایش گذاشت
کانون حقوق بشر ایران، شنبه ۲۷ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ – بامداد پنج‌شنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۴، حکم اعدام حفیظه بلوچ زهی، زن ۲۴ ساله بلوچ، در سکوت کامل خبری و بدون اطلاع خانواده‌اش در تهران اجرا شد. حفیظه بلوچ زهی اهل سراوان و متولد ۱۳۷۹ بود. گزارش‌ها حاکی از آن است که خانواده وی تا لحظه اجرای حکم از آن بی‌اطلاع بوده‌اند و حتی پس از اعدام نیز از محل دفن پیکر او خبری به دست نیاورده‌اند.
به گفته توران حمل‌زهی، فعال حقوق بشر، این حکم در ساعت ۵ صبح روز پنج‌شنبه و بدون تشریفات معمول قانونی اجرا شده است. نه اطلاع قبلی داده شده، نه امکان آخرین ملاقات برای خانواده فراهم شده و نه رسانه‌های رسمی اشاره‌ای به این اقدام کرده‌اند. بر اساس شماره ملی وی به شماره ۳۷۵۰۲۱۲۴۶۳ صادره از نیکشهر، حفیظه بلوچ زهی در زمان اعدام تنها ۲۴ سال داشت.
حفیظه بلوچ زهی در سال ۱۴۰۱ به دلیل اتهام همکاری با برادرش که گفته می‌شود با گروه‌های مخالف حکومت در خارج از کشور در ارتباط بوده، بازداشت شده بود. با وجود اینکه چنین اتهامی نیاز به اثبات در دادگاه صالح با روند دادرسی منصفانه دارد، اطلاعاتی درباره جزئیات جلسات محاکمه یا دفاعیات او در دسترس نیست.
بی‌خبری مطلق، حذف کامل شفافیت
بر خلاف موازین قانونی، نه تنها حکم اعدام با اطلاع قبلی همراه نبوده، بلکه اطلاع‌رسانی عمومی نیز صورت نگرفته است. خانواده حفیظه بلوچ زهی هیچ‌گونه تماس یا پیامی از دادگاه یا مسئولان زندان دریافت نکرده‌اند. این در حالی است که طبق قوانین، خانواده زندانی باید از اجرای قریب‌الوقوع حکم اعدام مطلع شوند و حق دیدار آخر برای آنان محفوظ باشد.
زن بودن، بلوچ بودن، جرم‌های نانوشته
اعدام حفیظه بلوچ زهی را نمی‌توان جدا از شرایط ساختاری تبعیض آمیز علیه زنان، اقلیت‌های قومی و مناطق محروم تحلیل کرد. در سال‌های اخیر، موارد متعددی از بازداشت و اعدام شهروندان بلوچ گزارش شده که بسیاری از آن‌ها به اتهامات امنیتی و با ادله ناکافی یا بدون دسترسی به وکیل مستقل صورت گرفته‌اند. فعالان بلوچ بارها نسبت به تبعیض سیستماتیک هشدار داده‌اند.
کریم اسماعیل زاده، بازداشت و بلاتکلیفی بیش از ۲ماهه در زندان تبریز
اتهام بغی یعقوب درخشان؛ بلاتکلیفی در زندان لاکان رشت
اعدام حفیظه بلوچ زهی ، بدون اطلاع خانواده، بدون دادرسی شفاف، و با ابهامات متعدد، بار دیگر ماهیت غیرشفاف و غیرانسانی سیاست قضایی در ایران را به نمایش گذاشت. موارد نقض شده قوانین حقوق بشری عبارتند از:
ماده ۶ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: حق زندگی را تضمین می‌کند و اعدام فقط در شرایطی بسیار محدود، بر اساس دادرسی عادلانه مجاز است. اجرای حکم بدون اطلاع، نقض صریح این اصل است.
ماده ۷: شکنجه و رفتار غیر انسانی یا تحقیرآمیز را ممنوع می‌کند. اعدام بدون امکان دیدار آخر، محرومیت از اطلاع و انتقال مخفیانه پیکر، مصداق شکنجه روانی برای خانواده و زندانی است.
ماده ۱۴: تضمین می‌کند که هر متهمی حق دارد از محاکمه‌ای منصفانه، علنی، با حضور وکیل و امکان دفاع برخوردار باشد. حفیظه بلوچ زهی از هیچ‌کدام از این حقوق بهره‌مند نشد.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر