۱۹ اردیبهشت, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
به گفته برخی از زندانیان حفیظ الله شه بخش به دستور مأموران زندان به قرنطینه منتقل شده و پس از تزریق دارویی نامشخص دچار ایست قلبی شده است
کانون حقوق بشر ایران، ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۴ – گزارش‌ها از زندان مرکزی زاهدان حاکی از مرگ مشکوک «حفیظ الله شه بخش (رخشانی)» معروف به «یاغی»، زندانی بلوچ ۳۶ ساله‌ای است که در حال سپری کردن دوران محکومیت خود بود. منابع حقوق بشری از ابهام شدید در خصوص علت مرگ این زندانی و وجود روایت‌های متناقض خبر می‌دهند. سکوت مسئولان و امتناع از ارائه اطلاعات دقیق، نگرانی‌ها درباره وقوع یک جنایت پنهان در درون زندان‌های تحت کنترل دیکتاتوری حاکم را افزایش داده است.
روایت‌های متناقض درباره علت فوت
بر اساس گزارش‌هایی که به دست نهادهای مدافع حقوق بشر رسیده، تعدادی از هم‌بندی‌های حفیظ الله شه بخش با خانواده او تماس گرفته و گفته‌اند که وی در نتیجه اصابت ضربات چاقو جان باخته است. در مقابل، برخی دیگر از زندانیان گفته‌اند که او به دستور مأموران زندان به قرنطینه منتقل شده و پس از تزریق دارویی نامشخص دچار ایست قلبی شده است.
این روایات متناقض و عدم شفافیت از سوی مسئولان زندان، باعث افزایش تردیدها درباره چگونگی فوت این زندانی بلوچ شده است. خانواده حفیظ الله شه بخش می‌گویند هیچ توضیح رسمی و شفافی از طرف مقامات زندان به آن‌ها ارائه نشده و همچنان در بی‌خبری مطلق به سر می‌برند.
حفیظ الله شه بخش، فرزند چراغ‌علی، اهل منطقه کریم‌آباد زاهدان بود و حدود چهار سال پیش به اتهام سرقت بازداشت شده بود. او در این مدت در زندان مرکزی زاهدان در حال گذراندن دوران محکومیت خود بود. به گفته منابع نزدیک به خانواده، او هیچ‌گاه مورد عفو یا تخفیف قرار نگرفت و خانواده‌اش نیز بارها درباره وضعیت نگهداری وی ابراز نگرانی کرده بودند.
صبح روز چهارشنبه ۱۸ اردیبهشت‌ماه، خبر فوت این زندانی از طریق تماس تلفنی به خانواده‌اش اطلاع داده شد، اما آن‌ها تاکنون موفق به رؤیت جسد فرزندشان نشده‌اند. پیکر وی هم‌اکنون در سردخانه بیمارستان تأمین اجتماعی زاهدان نگهداری می‌شود و مشخص نیست که کالبدشکافی مستقلی صورت خواهد گرفت یا خیر.
بی‌پاسخ ماندن مطالبه خانواده
اعضای خانواده حفیظ الله شه بخش با تاکید بر اینکه هیچ مقام مسئولی تاکنون پاسخگوی آنان نبوده، خواستار شفاف‌سازی فوری درباره علت مرگ فرزندشان شده‌اند. آنان گفته‌اند که حتی اجازه حضور در زندان یا دیدار با مسئولان برای پیگیری موضوع را نیز نیافته‌اند. این رفتار غیرانسانی، که هم‌راستا با رویکرد سرکوب‌گرانه دیکتاتوری حاکم در برخورد با اقلیت‌ها و خانواده‌های زندانیان سیاسی و عقیدتی است، بار دیگر بر عمق بحران حقوق بشر در ایران تاکید می‌کند.
پانزدهمین سالگرد اعدام فراحقوقی، فرزاد کمانگر، شیرین علم‌هولی، فرهاد وکیلی و علی حیدریان
زندانی سیاسی محمد آشتیانی، ممانعت وزارت اطلاعات و قوه قضاییه از آزادی پس از ۷ سال زندان
مرگ مشکوک حفیظ الله شه بخش در زندان زاهدان مصداقی آشکار از نقض اصول بنیادین حقوق بشر و تعهدات بین‌المللی دیکتاتوری حاکم است. بر اساس میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فرد بازداشت‌شده حق دارد از برخورداری از مراقبت پزشکی کافی، رفتار انسانی و رسیدگی عادلانه بهره‌مند شود. اما در این پرونده، گزارش‌ها از احتمال قتل با ضربات چاقو یا مرگ بر اثر تزریق دارویی ناشناس بدون رضایت و اطلاع خانواده، نقض صریح ماده ۶ (حق حیات)، ماده ۷ (منع شکنجه و رفتارهای غیرانسانی) و ماده ۱۰ (رفتار انسانی با زندانیان) این میثاق را نشان می‌دهد. همچنین خودداری مسئولان زندان از ارائه اطلاعات شفاف به خانواده و امتناع از تحویل جسد برای بررسی مستقل، نقض اصل شفافیت، حق دسترسی خانواده به حقیقت و منع ناپدیدسازی قهری است. این موارد گویای برخورد فراقانونی با زندانیان، به‌ویژه اقلیت‌های قومی، و بی‌توجهی کامل به حداقل استانداردهای حقوق بشری در زندان‌های ایران تحت حاکمیت دیکتاتوری است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر