۲۴ اردیبهشت, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
حجت علیزادگان نیاز فوری به دستگاه تنفس و داروهای تخصصی دارد. نادیده گرفتن این نیاز، مصداق شکنجه روانی و تهدیدی جدی برای جان اوست
کانون حقوق بشر ایران، چهارشنبه ۲۴ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ – حجت علیزادگان، زندانی سیاسی ۵۸ ساله، که از سال ۱۴۰۳ به اتهام هواداری از مجاهدین خلق در زندان مرکزی یزد محبوس است، با وضعیت وخیم جسمی مواجه شده و در شرایط بحرانی به دستور مقامات زندان از دسترسی به درمان پزشکی محروم مانده است.
براساس گزارش‌های دریافتی از منابع مطلع، حجت علیزادگان به بیماری شدید ریوی مبتلا است و نیاز فوری به مراقبت‌های پزشکی تخصصی دارد. اما مسئولان زندان مرکزی یزد با هماهنگی وزارت اطلاعات از اعزام او به مراکز درمانی جلوگیری کرده‌اند. این اقدام، جان این زندانی سیاسی را به خطر انداخته و باعث تشدید وضعیت جسمانی او شده است.
نقض اصل تفکیک جرائم
یکی دیگر از موارد نقض حقوق این زندانی، انتقال او به بند زندانیان جرائم عمومی و اجتماعی است. آقای علیزادگان، بیش از هفت ماه است که بدون رعایت اصل «تفکیک جرائم» در بند غیرسیاسی زندان یزد نگهداری می‌شود. این اقدام که بر خلاف استانداردهای شناخته‌شده بین‌المللی و حتی آیین‌نامه داخلی سازمان زندان‌های ایران است، فشارهای روحی و جسمی زیادی را بر او تحمیل کرده است.
اصل تفکیک جرائم یکی از اصول بنیادین حقوق بشر در خصوص رفتار با زندانیان است که هدف آن پیشگیری از خشونت، حفظ کرامت انسانی و جلوگیری از آزار روانی و جسمی افراد بازداشت‌شده است. عدم رعایت این اصل، از مصادیق رفتارهای غیرانسانی محسوب می‌شود.
بی‌توجهی به وضعیت درمانی
با وجود وخامت حال جسمانی این زندانی، نه‌تنها خدمات درمانی مؤثر ارائه نشده، بلکه حتی اجازه دسترسی به بهداری زندان یا پزشک متخصص نیز صادر نشده است. طبق اظهارات خانواده و منابع نزدیک به او، حجت علیزادگان نیاز فوری به دستگاه تنفس و داروهای تخصصی دارد و نادیده گرفتن این نیاز، مصداق شکنجه روانی و تهدیدی جدی برای جان اوست.
پیشینه بازداشت
حجت علیزادگان در سال ۱۴۰۳، به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین خلق ایران، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد و بدون دادرسی منصفانه به زندان مرکزی یزد منتقل گردید. وی از ابتدا تاکنون بدون دسترسی به وکیل انتخابی و بدون پیگیری پزشکی در بازداشت به‌سر می‌برد.
کاوه امیری احضار و بازجویی در اداره اطلاعات شهریار
بی‌خبری از وضعیت یوسف زین الدینی؛ بازداشت بدون حکم در نیکشهر
شرایطی که حجت علیزادگان در آن نگهداری می‌شود، ناقض چند اصل بنیادین حقوق بشری و ضوابط آیین‌نامه زندان‌هاست. نگهداری یک زندانی بیمار بدون درمان مناسب، نگرفتن مشاوره پزشکی، و نادیده گرفتن اصل تفکیک جرائم، از مصادیق بدرفتاری با زندانیان به‌شمار می‌آید. به‌علاوه، بازداشت در شرایطی که امکان استفاده از وکیل، تماس با خانواده و رسیدگی پزشکی سلب شود، در تضاد آشکار با اصول دادرسی منصفانه قرار دارد.
رفتار با حجت علیزادگان، نمونه‌ای واضح از نقض تعهدات بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران در حوزه حقوق بشر است:
ماده ۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: هیچ‌کس نباید تحت شکنجه یا رفتار غیرانسانی و تحقیرآمیز قرار گیرد. خودداری از درمان یک زندانی بیمار، مصداق شکنجه روانی و بی‌رحمی سیستماتیک است.
ماده ۱۰ همین میثاق: با تمام اشخاصی که از آزادی محروم شده‌اند باید با کرامت انسانی رفتار شود؛ امری که با نگهداری در شرایط غیربهداشتی و همراه با تبعیض در تضاد است.
ماده ۹: تضمین می‌کند که هیچ‌کس به‌طور خودسرانه بازداشت نشود و در صورت بازداشت، باید روند قانونی و دسترسی به وکیل برای او فراهم باشد.
ماده ۱۴: به حق هر فرد برای دادرسی منصفانه در دادگاهی بی‌طرف و مستقل اشاره دارد. حجت علیزادگان از چنین روندی محروم بوده است.
شرایط بحرانی جسمی و روانی زندانی سیاسی حجت علیزادگان، نشان از تداوم روند سرکوب و نقض فاحش حقوق اولیه شهروندان دارد. نادیده‌گرفتن نیازهای درمانی، نگهداری در بند غیرمرتبط، و خودداری از انتقال به مراکز پزشکی، همگی در تضاد کامل با موازین حقوق بشر بین‌المللی و اصول انسانی هستند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر