۲۶ اردیبهشت, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
یعقوب درخشان از زمان انتقال به زندان لاکان در وضعیت بلاتکلیف به سر می‌برد. هیچ دادگاه رسمی برای رسیدگی به پرونده‌اش تشکیل نشده، و خانواده او نیز از وضعیت و جزئیات روند قضایی بی‌اطلاع هستند
کانون حقوق بشر ایران، جمعه ۲۶ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ – یعقوب درخشان، زندانی سیاسی حدود ۵۰ ساله، پس از انتقال به زندان لاکان رشت در فروردین‌ماه ۱۴۰۴، با اتهام سنگین «بغی» روبه‌رو شده است. این اتهام که در نظام قضایی جمهوری اسلامی از شدیدترین عناوین امنیتی محسوب می‌شود، می‌تواند منجر به احکام سنگین و حتی اعدام شود. بازداشت مجدد این زندانی سیاسی و بلاتکلیفی طولانی‌مدت او در حالی ادامه دارد که پرونده او مملو از ابهام و فاقد روند دادرسی شفاف است.
بازداشت اولیه و آزادی با وثیقه
یعقوب درخشان، ساکن یکی از شهرهای شمالی ایران، در تاریخ ۱۵ تیرماه ۱۴۰۳ به اتهام «تبلیغ علیه نظام» توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از چند هفته بازجویی، با قرار وثیقه آزاد شد. در این مرحله، اتهامات او محدود به فعالیت‌های مدنی و اعتراضی بدون خشونت بود.
با این حال، مدتی پس از آزادی، نیروهای امنیتی مجدداً او را بدون ارائه احضاریه رسمی یا تشکیل پرونده جدید بازداشت کردند. در این مرحله، اتهام «بغی» که از جمله سنگین‌ترین جرایم در نظام قضایی ایران است، به او تفهیم شد.
در فروردین‌ماه ۱۴۰۴، یعقوب درخشان به زندان لاکان رشت منتقل شد. این زندان به‌خاطر شرایط سخت، نگهداری از زندانیان سیاسی در کنار زندانیان با جرائم خطرناک، و کمبود امکانات بهداشتی و درمانی، همواره مورد انتقاد نهادهای حقوق بشری بوده است.
این زندانی سیاسی از زمان انتقال به زندان لاکان در وضعیت بلاتکلیف به سر می‌برد. هیچ دادگاه رسمی برای رسیدگی به پرونده‌اش تشکیل نشده، و خانواده او نیز از وضعیت و جزئیات روند قضایی بی‌اطلاع هستند. بی‌خبری، بلاتکلیفی و عدم شفافیت قضایی، در کنار تهدید همیشگی اتهام بغی، فشار روانی سنگینی را بر او و خانواده‌اش وارد کرده است.
زندان خاش؛ فشار مالی و تهدید امنیتی علیه زندانیان رای‌باز
اعدام دستکم ۸ زندانی شامل ۲کودک مجرم در زندان‌های زابل، ملایر، شیراز، مشهد، خرم‌آباد و اراک
رفتار با یعقوب درخشان، از نظر نهادهای حقوق بشری، مصداق آشکار نقض چند ماده کلیدی از میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی است:
ماده ۹: هیچ‌کس نباید به‌طور خودسرانه بازداشت شود. فرد بازداشت‌شده حق دارد از دلایل بازداشت خود مطلع شود.
ماده ۱۴: هر فرد حق دارد که در یک دادگاه صالح، مستقل و بی‌طرف محاکمه‌ای منصفانه داشته باشد. یعقوب درخشان از حق دفاع و وکیل انتخابی محروم است.
ماده ۷: هیچ‌کس نباید تحت شکنجه یا رفتار غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد. نگهداری در بلاتکلیفی و تهدید به اعدام، مصداق شکنجه روانی است.
اتهام بغی علیه یعقوب درخشان در حالی مطرح شده که نه روند قضایی شفافی برای او فراهم شده و نه مستنداتی از فعالیت‌های مسلحانه یا خشونت‌آمیز او منتشر شده است. این پرونده، نمونه‌ای دیگر از کاربرد سیاسی و ابزاری اتهامات امنیتی برای سرکوب منتقدان است. ادامه بازداشت در شرایط بلاتکلیف و محرومیت از حقوق اولیه، بار دیگر ضرورت نظارت مستقل بین‌المللی بر روندهای قضایی در ایران را یادآور می‌شود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر