۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
تداوم بی‌خبری از ارغوان فلاحی؛ نگرانی‌ها درباره وضعیت سلامت این زندانی سیاسی افزایش یافته است
کانون حقوق بشر ایران، یک‌شنبه ۱۴ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ – با گذشت نزدیک به ۴۰ روز از بازداشت مجدد ارغوان فلاحی، دختر ۲۵ ساله ساکن پرند، خانواده او همچنان در بی‌خبری مطلق از وضعیت و محل نگهداری وی به‌سر می‌برند.
ارغوان فلاحی در تاریخ ۶ بهمن ۱۴۰۳، توسط نیروهای امنیتی در منزل مسکونی‌اش بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. از آن زمان تاکنون، نه خبری از او در رسانه‌های رسمی منتشر شده و نه خانواده‌اش موفق به تماس یا ملاقات با وی شده‌اند.
طبق گزارش یک منبع آگاه، ارغوان فلاحی از بیماری جسمی رنج می‌برد و از زمان بازداشت از دسترسی به داروهای ضروری و درمان مناسب محروم مانده است؛ موضوعی که می‌تواند سلامت او را به‌شدت تهدید کند. سازمان‌های حقوق بشری بارها محروم‌سازی زندانیان از درمان را نقض فاحش حقوق بشر خوانده‌اند.
پدر و دختر، هر دو زندانی
پدر ارغوان، نصرالله فلاحی نیز هم‌اکنون در زندان اوین دوران محکومیت خود را سپری می‌کند و از وضعیت دخترش بی‌اطلاع است؛ مسئله‌ای که فشار روانی مضاعفی بر خانواده وارد کرده است.
خانواده فلاحی پیش‌تر در آبان ۱۴۰۱ نیز هدف بازداشت جمعی قرار گرفتند. ارغوان، پدرش نصرالله، برادرش اردوان و یکی از دوستان خانوادگی‌شان، پروین میرآسان، در شیراز دستگیر و پس از انتقال به تهران، در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی ایمان افشاری محاکمه شدند.
در این پرونده نصرالله فلاحی به ۴ سال حبس، ارغوان فلاحی به ۲ سال زندان، برادرش اردوان فلاحی به ۱ سال حبس و خانم پروین میرآسان به ۴ سال زندان محکوم شدند.
ارغوان پس از تحمل بیش از یک سال زندان، در اسفند ۱۴۰۲ با وثیقه آزاد شده بود، اما تنها کمتر از یک ماه پس از آزادی، مجدداً بازداشت شد.
جنایت خاموش؛ جلوگیری از درمان مرضیه فارسی در زندان اوین
فراخوان ۳۰۰ شخصیت جهانی برای توقف موج اعدام‌های سیاسی در ایران
بازداشت و بلاتکلیفی ارغوان فلاحی، یکی از جدی‌ترین نمونه‌های نقض‌های حقوق بشر محسوب می‌شود. این عمل، نه تنها آزادی فردی را سلب می‌کند، بلکه می‌تواند به سلامت جسمی و روانی فرد نیز آسیب جدی وارد کند.
ماده‌های مرتبط در منشور جهانی حقوق بشر عبارتند از:
ماده ۵: هیچ‌کس نباید تحت شکنجه یا مجازات یا رفتار یا کیفر بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد.
ماده ۹: هیچ‌کس نباید خودسرانه دستگیر، بازداشت یا تبعید شود.
ماده ۱۰: هر فرد حق دارد که در تمام موارد دادرسی عادلانه و علنی در مورد هر اتهامی که علیه او مطرح می‌شود، توسط یک دادگاه مستقل و بی‌طرف که به موجب قانون تأسیس شده است، به طور کامل مورد رسیدگی قرار گیرد.
به استناد به قوانین بالا، بازداشت و بلاتکلیفی زندانیان به معنای نقض آشکار حقوق اساسی فردی است که در منشور جهانی حقوق بشر به رسمیت شناخته شده است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر