۱۵ آبان, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
زندانی سیاسی محمد شافعی گورابی، در تاریخ ۸آذرماه ۱۴۰۰ توسط نیروهای اطلاعات سپاه بازداشت شد
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، سه‌شنبه ۱۵آبان‌ماه ۱۴۰۳، زندانی سیاسی محمد شافعی به مرخصی پزشکی اعزام شده است. روز یکشنبه ۱۴ آبان ۱۴۰۳، زندانی سیاسی محمد شافعی به مرخصی برای درمان پارگی مینیسک پا اعزام شد. او به دلیل پارگی مینیکس پا از درد زانو رنج می‌برد اما با وجود درخواست‌های مکرر وی جهت رسیدگی پزشکی، مقامات زندان قزلحصار هیچ اقدامی برای اعزام وی به بیمارستان انجام نداده بودند. وی در این مدت به دلیل شدت درد تحت فشارهای جسمی زیادی قرار داشت. مخالفت مقامات زندان با اعزام وی به بیمارستان در راستای هر چه بیشتر شکنجه کردن وی بود.
زندانی سیاسی محمد شافعی گورابی، در تاریخ ۸آذرماه ۱۴۰۰ توسط نیروهای اطلاعات سپاه بازداشت شد. ماموران امنیتی با محاصره منزل وی هنگامی که وی به دلیل تردد‌های مشکوک، به بیرون منزل می‌آید وی را با ضرب و شتم به درون منزل برده و بازداشت نمودند. آنها در ادامه با یورش به منزل شخصی، به تفتیش منزل پرداخته و لوازم شخصی و ارتباطی محمد شافعی را با خود می‌برند.
زندانی سیاسی محمد شافعی گورابی، در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی به اتهام محاربه و بمب‌گذاری محاکمه شد. اما با تلاش‌های وکیل و خانواده‌اش این اتهام لغو و به اجتماع و تبانی علیه امنیت داخلی تغییر یافت. محاکمه وی در شعبه ۲۶دادگاه انقلاب تهران ادامه یافت و وی در دادگاه بدوی به ۳سال و ۹ماه حبس محکوم شد.
محمد حبیبی، احضار به دادسرای جهت اجرای حکم زندان
اعدام ۴زندانی در زندان‌های همدان، کهنوج و شیراز
بازداشت معترضان به وضعیت موجود در ایران نقض چندین ماده از قوانین حقوق بشر بین‌المللی است. این قوانین بین‌المللی در اسناد مختلفی، از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، به صراحت بیان شده‌اند. برخی از موارد نقض قوانین حقوق بشر در رابطه با این موضوع به شرح زیر است:
حق آزادی بیان و عقیده:
طبق ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد عقاید خود را به‌طور آزادانه بیان کند، و این حق شامل آزادی جست‌وجو، دریافت و انتشار اطلاعات و ایده‌ها، بدون مداخله از سوی مقامات دولتی است. بازداشت معترضان به دلیل ابراز عقیده، نقض آشکار این حق است.
حق آزادی تجمع مسالمت‌آمیز:
ماده ۲۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۲۱ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی بر حق مردم برای تجمع مسالمت‌آمیز تأکید دارند. بازداشت و سرکوب معترضان مسالمت‌آمیز، نقض این حق محسوب می‌شود.
ممنوعیت شکنجه و رفتارهای غیرانسانی:
ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی شکنجه و رفتارهای غیرانسانی و تحقیرآمیز را ممنوع کرده است. گزارش‌های زیادی از شکنجه و بدرفتاری با معترضان بازداشت‌شده در ایران وجود دارد که نقض این ماده را نشان می‌دهد.
حق دادرسی عادلانه:
طبق ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۴ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد که پرونده‌اش در دادگاهی عادلانه، علنی و توسط یک دادگاه مستقل و بی‌طرف بررسی شود. در بسیاری از موارد، معترضان در ایران بدون دسترسی به وکیل و محاکمه عادلانه بازداشت و محکوم می‌شوند، که این امر نقض این حق است.
حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی:
ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر تصریح می‌کند که هر فردی حق دارد از زندگی، آزادی و امنیت شخصی برخوردار باشد. بازداشت‌های خودسرانه و بدون دلیل قانونی از سوی مقامات، نقض این حق اساسی است.
در مجموع، سرکوب و زندانی کردن معترضان در ایران نقض صریح چندین ماده از اسناد بین‌المللی حقوق بشری محسوب می‌شود و این اقدامات از سوی نهادهای حقوق بشری بین‌المللی به‌شدت مورد انتقاد قرار گرفته است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر