۱۱ آبان, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
آزاد عباسی پیش از این۳ مرتبه در دی‌ماه ۱۳۹۸ و ۳۰شهریور ۱۴۰۱ و ۲۷شهریورماه ۱۴۰۲، بازداشت شده بود
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، جمعه۱۱آبانماه ۱۴۰۳، آزاد عباسی معلم زبان کردی و رئیس هیئت مدیره انجمن فرهنگی نوژین، صبح روز پنج‌شنبه ۱۰آبانماه جهت تحمل محکومیت بازداشت شد. آزاد عباسی پیش از این۳ مرتبه در دی‌ماه ۱۳۹۸ و ۳۰شهریور ۱۴۰۱ و ۲۷شهریورماه ۱۴۰۲، بازداشت شده بود.
وی در دی‌ماه ۱۳۹۸ به مدت ۲ماه در زندان مرکزی سنندج تحت شکنجه و در سلول انفرادی بود. آزاد عباسی در۳۰شهریور ماه ۱۴۰۱ همزمان با اعتراضات سراسری دستگیر و به مدت ۲ماه در زندانی سنندج زندانی بود. وی همچنین در ۲۷شهریورماه ۱۴۰۲، درسالگرد اعتراضات سراسری با ضرب و شتم بسیار دستگیر شده بود.
دادگاه کیفری یکصد ودوم دهگلان آزاد عباسی را به اتهام، اجتماع و تبانی علیه حکومت، به ۵سال حبس تعزیری محکوم کرده بود که با اعتراض به این حکم از این اتهام تبرئه شد. وی همچنین به اتهام توهین به خامنه‌ای به ۲ سال حبس و به اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس تعزیری محکوم شده است.
آزاد عباسی هم اکنون در زندان مرکزی سنندج زندانی می‌باشد.
انتقال زندانی سیاسی پرهام پروری به زندان زاهدان
نقض قوانین حقوق بشر با بازداشت معترضان
حق آزادی بیان و عقیده:
طبق ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد عقاید خود را به‌طور آزادانه بیان کند، و این حق شامل آزادی جست‌وجو، دریافت و انتشار اطلاعات و ایده‌ها، بدون مداخله از سوی مقامات دولتی است. بازداشت معترضان به دلیل ابراز عقیده، نقض آشکار این حق است.
حق آزادی تجمع مسالمت‌آمیز:
ماده ۲۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۲۱ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی بر حق مردم برای تجمع مسالمت‌آمیز تأکید دارند. بازداشت و سرکوب معترضان مسالمت‌آمیز، نقض این حق محسوب می‌شود.
ممنوعیت شکنجه و رفتارهای غیرانسانی:
ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی شکنجه و رفتارهای غیرانسانی و تحقیرآمیز را ممنوع کرده است. گزارش‌های زیادی از شکنجه و بدرفتاری با معترضان بازداشت‌شده در ایران وجود دارد که نقض این ماده را نشان می‌دهد.
حق دادرسی عادلانه:
طبق ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۴ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد که پرونده‌اش در دادگاهی عادلانه، علنی و توسط یک دادگاه مستقل و بی‌طرف بررسی شود. در بسیاری از موارد، معترضان در ایران بدون دسترسی به وکیل و محاکمه عادلانه بازداشت و محکوم می‌شوند، که این امر نقض این حق است.
حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی:
ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر تصریح می‌کند که هر فردی حق دارد از زندگی، آزادی و امنیت شخصی برخوردار باشد. بازداشت‌های خودسرانه و بدون دلیل قانونی از سوی مقامات، نقض این حق اساسی است.
در مجموع، سرکوب و زندانی کردن معترضان در ایران نقض صریح چندین ماده از اسناد بین‌المللی حقوق بشری محسوب می‌شود و این اقدامات از سوی نهادهای حقوق بشری بین‌المللی به‌شدت مورد انتقاد قرار گرفته است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر