۱۵ مرداد, ۱۴۰۴دستهبندی حقوق بشر
مأمورانی که اقدام به بازداشت روح الله کرکی کردند، لباس شخصی بر تن داشتند و گفته میشود وابسته به نهادهای امنیتی از جمله سپاه پاسداران بودند
کانون حقوق بشر ایران – چهارشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۴ – روح الله کرکی، از اعضای خانواده دادخواهان در اندیمشک، روز سهشنبه ۱۴ مردادماه ۱۴۰۴، در حالیکه همراه با دختر خردسالش از منزل خارج میشد، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل شد. این اقدام، تازهترین حلقه در زنجیره فشارهای امنیتی بر خانوادهای است که طی سالهای اخیر با بازداشت، شکنجه و حتی مرگ یکی از اعضای خود، بهای سنگینی بابت تلاش برای دادخواهی پرداختهاند
به گفته منابع مطلع، مأمورانی که اقدام به بازداشت روح الله کرکی کردند، لباس شخصی بر تن داشتند و گفته میشود وابسته به نهادهای امنیتی از جمله سپاه پاسداران بودند. پس از بازداشت، دختر خردسال او با گریه به خانه بازگشته و خانواده هیچگونه اطلاع دقیقی از محل نگهداری یا وضعیت سلامتی وی در اختیار ندارند.در حالیکه برخی شواهد حاکی از آن است که روح الله کرکی در همان شهر اندیمشک نگهداری میشود، اما منابع دیگر احتمال انتقال او به یکی از مراکز امنیتی در اهواز را نیز مطرح کردهاند. نکته قابل تأمل اینکه خانواده فقط از این موضوع آگاه شدهاند که بازداشت از سوی نیروهای اعزامی از اهواز صورت گرفته است.
خانوادهای در مسیر دادخواهی؛ هدف مستقیم نهادهای امنیتی
روح الله کرکی سومین عضو خانوادهای است که در مسیر دادخواهی از سرنوشت برادرشان، امین کرکی، با بازداشت، شکنجه و فشارهای امنیتی مواجه میشود. پیش از او، دو برادر دیگر خانواده، سیروس کرکی و کامین کرکی نیز در سال ۱۴۰۱ بازداشت شده بودند و هماکنون در شرایطی بغرنج، در زندانهای مختلف نگهداری میشوند.
امین کرکی، فرزند حسین، متولد ۱۳۶۶، پس از اعتراضات دیماه ۱۳۹۶ بازداشت و مدتی بعد، در حالیکه آثار شکنجه بر بدنش مشاهده شده بود، در بازداشت جان باخت. مسئولان امنیتی علت مرگ او را خودکشی اعلام کردند، اما خانواده و نزدیکان او بر این باورند که امین تحت شکنجه به قتل رسیده و روایت رسمی از مرگ او دروغی برای لاپوشانی این جنایت بوده است.شکنجه، اعتصاب غذا و تهدید به مرگ
سیروس کرکی، ۲۷ ساله، پس از بازداشت در ۹ مردادماه ۱۴۰۱، مدتها در بندهای ۲۴۰ و ۲۰۹ زندان اوین نگهداری شد. او در اعتراض به فشارهای طاقتفرسا در دوران بازجویی، بارها دست به اعتصاب غذا زد و در یکی از این موارد، دچار خونریزی معده شد. در آذرماه همان سال، او لبان خود را دوخت و دوباره اعتصاب غذا کرد. در پاسخ، مقامات زندان او را تحت فشار شدیدتری قرار دادند؛ تهدید، شکنجه روانی و حتی انتقال به سلول انفرادی و قطع ارتباط با خانواده.
او پس از مدتی به زندان گوهردشت کرج منتقل شد و هنوز از حق تماس و ملاقات با خانواده محروم است. سیروس کرکی در یک پرونده مشترک با کامین کرکی، از سوی شعبه ۲۹ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مظلومی، به یک سال زندان محکوم شده و همچنین پرونده دیگری در شعبه ۶ بازپرسی دارد که هنوز تعیین تکلیف نشده است.کامین کرکی، دیگر برادر این خانواده، دارای دو فرزند خردسال است. او نیز از زمان بازداشت در سال ۱۴۰۱، در سلولهای انفرادی بند ۲۰۹ اوین تحت شکنجههای شدید قرار گرفت. تنها جرم او و برادرش، تلاش برای اطلاعرسانی درباره قتل امین کرکی و پیگیری پروندهاش بوده است. او پس از اعتصاب غذا، به تیپ ۴ زندان تهران بزرگ – که محل نگهداری زندانیان متهم به جرایم خطرناک و عادی است – تبعید شد و در آنجا نیز تحت فشار برای شکستن اعتصاب غذایش قرار گرفت.
کامین کرکی از سوی شعبه ۲ کیفری بعثت به سه سال زندان و دو سال تبعید محکوم شده و در پرونده دیگری در دادگاه انقلاب همچنان بلاتکلیف است.
پرونده خانواده کرکی نمونهای از سرکوب بیامان خانوادههای دادخواه در ایران است. تلاش برای پیگیری قانونی و اطلاعرسانی درباره مرگ عزیزان در بازداشت، به عنوان «تبلیغ علیه نظام»، «اجتماع و تبانی» و «توهین به مقدسات» جرمانگاری میشود. نهادهای امنیتی نه تنها حاضر به پاسخگویی در قبال مرگهای مشکوک و شکنجههای صورتگرفته نیستند، بلکه تلاش میکنند با ایجاد جو رعب و وحشت، هرگونه صدای اعتراضی را خاموش کنند.
اعدام روزبه وادی در زندان قزلحصار
اعدام مهدی اصغرزاده؛ زندانی کرد اهل سنت پس از ۸ سال حبس
نقض سیستماتیک حقوق بشر
پرونده روح الله کرکی و خانوادهاش، نمود روشنی از نقض فاحش و سیستماتیک حقوق بشر در دیکتاتوری حاکم است. در این روند موارد متعددی از تخلفات حقوقی و قانونی به چشم میخورد:
ماده ۹ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسیبازداشت خودسرانه بدون حکم قضایی معتبر و بدون اطلاع خانواده از محل نگهداری، نقض آشکار این ماده است.
ماده ۱۴ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی
محرومیت از دسترسی به وکیل، پروندهسازی، و فشار برای گرفتن اعتراف اجباری ناقض اصول دادرسی عادلانه است.
ماده ۷ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی
شکنجه جسمی و روانی سیروس و کامین کرکی و نیز تهدید به مرگ، نقض صریح ممنوعیت شکنجه است.
ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر
پیگرد افراد به دلیل اطلاعرسانی و دادخواهی، نقض آزادی بیان و عقیده است.
ماده ۲۳ و ۲۵ کنوانسیون حقوق کودک
بیپناهی فرزندان خردسال کامین و روح الله کرکی پس از بازداشت پدرانشان، با اصول حمایت از حقوق کودک در تضاد است.
نهادهای حقوق بشری باید اقدام فوری کنند
با بازداشت روح الله کرکی، سطح فشارهای امنیتی بر این خانواده دادخواه به مرحلهای جدید رسیده است. این بازداشت نه فقط نقض جدی حقوق فردی او، بلکه تلاشی برای ساکتکردن صدای حقطلبی یک خانواده قربانی است. جامعه جهانی، سازمان ملل، نهادهای حقوق بشری و رسانههای مستقل باید با جدیت خواستار آزادی فوری روح الله کرکی و برادرانش شوند و مسئولیت نهادهای امنیتی و قضایی ایران را در نقض این حقوق پیگیری کنند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر