--> وخامت وضعیت پدر شاهرخ دانشورکار؛ پدر دادخواه در بخش آی سی یو ~ کانون حقوق بشر ایران

کانون حقوق بشر ایران، بازتاب خبرها و صدای کلیه زندانیان با هر عقیده و مرام و مسلک از ترک و لر و بلوچ و عرب و کرد و فارس

وخامت وضعیت پدر شاهرخ دانشورکار؛ پدر دادخواه در بخش آی سی یو

۲ شهریور, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر


https://youtu.be/M7wdYjbohOw

بازداشت و محکومیت شاهرخ دانشورکار پیامدهای سنگینی بر خانواده او به‌ویژه والدین سالخورده‌اش داشته است. پدر او که بارها برای دادخواهی دست به اعتراض زده بود، اکنون در بیمارستان و تحت مراقبت‌های ویژه بستری است


کانون حقوق بشر ایران، یک‌شنبه ۲ شهریور‌ماه ۱۴۰۴ – بر اساس گزارش‌های رسیده، پدر شاهرخ دانشورکار، زندانی سیاسی محکوم به اعدام، در پی تشدید مشکلات جسمی به دلیل فشارهای روحی و روانی ناشی از وضعیت فرزندش، به بخش مراقبت‌های ویژه (آی‌سی‌یو) منتقل شد. این پدر سالخورده که از ابتدای بازداشت فرزندش بارها برای دادخواهی اقدام کرده بود، پیش‌تر نیز با شنیدن خبر صدور حکم اعدام شاهرخ در بیمارستان بستری شده بود.


او طی ماه‌های گذشته در مقابل زندان‌های مختلف با در دست داشتن پلاکاردهایی خواستار آزادی فرزندش و سایر زندانیان سیاسی شده بود. اکنون وضعیت او به شدت وخیم گزارش شده و خانواده در نگرانی عمیق به سر می‌برند.

نقش شاهرخ دانشورکار در خانواده

شاهرخ دانشورکار که از او با نام اکبر دانشورکار نیز یاد می‌شود، متولد شهریور ۱۳۴۵، متأهل و دارای یک فرزند است. وی پیش از بازداشت به عنوان پرستار پدر و مادر سالخورده‌اش نقش حیاتی در زندگی خانوادگی ایفا می‌کرد. بازداشت و محکومیت او نه تنها ضربه‌ای سنگین بر پیکره خانواده وارد کرده، بلکه زندگی والدین سالمندش را نیز به شدت تحت‌تأثیر قرار داده است.

روند بازداشت و بازجویی

این زندانی سیاسی روز ۱۳ دی ۱۴۰۲ در منزل شخصی‌اش در تهران توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از انتقال به بند ۲۰۹ اوین، تحت بازجویی‌های طولانی قرار گرفت. پس از مدتی، او را به بند ۴ زندان اوین منتقل کردند.

پرونده او در ادامه با نام چند زندانی سیاسی دیگر از جمله وحید بنی‌عامریان، پویا قبادی، سیدمحمد تقوی، ابوالحسن منتظر و بابک علیپور ادغام شد و همگی به اتهام «عضویت در سازمان مجاهدین خلق» با اتهام سنگین «بغی» مواجه شدند.

برگزاری دادگاه و صدور حکم سنگین

جلسه رسیدگی به پرونده در تاریخ ۱۵ مهر ۱۴۰۳ در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری برگزار شد. سرانجام در آذرماه ۱۴۰۳ حکم صادر شد؛ حکمی که بار دیگر عمق بی‌عدالتی در نظام قضایی ایران را نشان داد.

بر اساس رأی دادگاه:

شاهرخ دانشورکار به اتهام «بغی» به دلیل عضویت در مجاهدین خلق، به اعدام محکوم شد.

به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور» به ۵ سال حبس تعزیری محکوم شد.

به اتهام «تشکیل دستجات غیرقانونی» به ۱۰ سال حبس تعزیری محکوم شد.

این احکام در حالی صادر شد که خانواده و نزدیکان او همواره هرگونه اتهام مطرح‌شده را بی‌اساس دانسته و تأکید کرده‌اند که بازداشت و محاکمه وی صرفاً به دلیل فعالیت‌های مدنی و سیاسی او بوده است.

انتقال به قزلحصار و محرومیت‌ها

در روز ۲۷ فروردین ۱۴۰۴، شاهرخ دانشورکار به همراه چهار زندانی سیاسی دیگر برای انتقال به زندان قزلحصار فراخوانده شد. این اقدام با اعتراض آنان همراه شد و باعث تنش در بند ۴ اوین گردید. در پی این اعتراض، هدایت‌الله فرزادی، رئیس زندان اوین، این زندانیان را به‌طور تنبیهی از حقوق اولیه همچون تماس تلفنی با خانواده و دسترسی به حساب بانکی در زندان محروم کرد.

وضعیت نگران‌کننده خانواده

بازداشت و محکومیت شاهرخ دانشورکار پیامدهای سنگینی بر خانواده او به‌ویژه والدین سالخورده‌اش داشته است. پدر او که بارها برای دادخواهی دست به اعتراض زده بود، اکنون در بیمارستان و تحت مراقبت‌های ویژه بستری است. مادر او نیز در شرایط جسمی و روحی نامناسبی قرار دارد و خانواده در وضعیت بحرانی به سر می‌برند.

انتقال به انفرادی جهت اجرای حکم اعدام در لاکان رشت

گلرخ ایرایی؛ کسانی که بی‌واهمه در برابر ستمگر ایستادند

نقض حقوق بشر و مسئولیت مقامات

پرونده شاهرخ دانشورکار نمونه‌ای آشکار از نقض حقوق بشر، حق دادرسی عادلانه و اعمال شکنجه‌های روحی بر خانواده زندانیان سیاسی است. صدور احکام اعدام بر اساس اتهاماتی مبهم و بدون ارائه مستندات معتبر، نه تنها خلاف موازین حقوق داخلی و بین‌المللی است، بلکه موجب تشدید فشار روانی بر خانواده‌های آنان نیز می‌شود.

فعالان حقوق بشری ضمن محکومیت صدور حکم اعدام برای شاهرخ دانشورکار و هم‌پرونده‌ای‌هایش، خواستار لغو فوری این احکام و رسیدگی پزشکی به وضعیت وخیم پدر بیمار او شده‌اند.

نقض حقوق بشر در پرونده شاهرخ دانشورکار

ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر: هر فردی حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی دارد. صدور حکم اعدام برای شاهرخ دانشورکار به دلیل فعالیت‌های سیاسی، نقض آشکار این حق بنیادین است.

ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر: هیچ‌کس نباید تحت شکنجه یا مجازات‌ها و رفتارهای بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد. گزارش‌ها از فشارها و محرومیت‌های اعمال‌شده علیه این زندانی و خانواده‌اش مصداق نقض این اصل است.

ماده ۹ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: هیچ‌کس نباید خودسرانه دستگیر، بازداشت یا زندانی شود. بازداشت و دادرسی ناعادلانه آقای دانشورکار نمونه‌ای بارز از نقض این ماده محسوب می‌شود.

ماده ۱۰ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: همه افراد محبوس باید با انسانیت و احترام به کرامت ذاتی انسان رفتار شوند. شرایط سخت زندان قزلحصار و محرومیت وی از حقوق اولیه چون تماس با خانواده و دسترسی به درمان، در تضاد آشکار با این اصل است.

کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک


اشتراک:

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نوشته‌های پر بیننده

بایگانی وبلاگ

بازدید وبلاگ