--> پیوستن زندان دهدشت به کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»؛ صدای مخالفت با چرخه مرگ در ایران بلندتر شد ~ کانون حقوق بشر ایران

کانون حقوق بشر ایران، بازتاب خبرها و صدای کلیه زندانیان با هر عقیده و مرام و مسلک از ترک و لر و بلوچ و عرب و کرد و فارس

پیوستن زندان دهدشت به کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»؛ صدای مخالفت با چرخه مرگ در ایران بلندتر شد

 ۱ شهریور, ۱۴۰۴دسته‌بندی اعدام


با پیوستن زندان دهدشت به کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، این حرکت اعتراضی اکنون در ۵۰ زندان کشور جریان دارد و به یکی از مهم‌ترین نمودهای مقاومت علیه احکام اعدام در ایران تبدیل شده است

کانون حقوق بشر ایران، شنبه اول شهریورماه ۱۴۰۴ – به گفته منابع موثق، زندانیان زندان دهدشت در اعتراض به گسترش اعدام‌ها و سرکوب سازمان‌یافته، اعلام کرده‌اند که از سه‌شنبه چهارم شهریورماه ۱۴۰۴، هم‌زمان با دیگر اعضای کارزار، در هشتاد و سومین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» شرکت کرده و دست به اعتصاب غذا خواهند زد. این اقدام جمعی بخشی از سلسله اعتراض‌هایی است که تحت عنوان «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در زندان‌های مختلف کشور شکل گرفته است. بر اساس تصمیم زندانیان دهدشت، اعتصاب آنان از تاریخ ۴ شهریورماه آغاز و تا زمان توقف ماشین سرکوب و لغو احکام ناعادلانه اعدام ادامه خواهد یافت.

خیزش کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»

کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ماه‌های گذشته به‌عنوان یک حرکت هماهنگ در میان زندانیان سیاسی و عقیدتی شکل گرفت. زندانیان با اعتصاب غذا در روزهای سه‌شنبه، پیام مخالفت خود با مجازات مرگ را به جامعه داخلی و افکار عمومی بین‌المللی منتقل می‌کنند. این کارزار در ابتدا در چند زندان محدود آغاز شد اما به‌سرعت گسترش یافت و اکنون با پیوستن دهدشت، در ۵۰ زندان کشور فعال است.

این حرکت اعتراضی نه‌تنها پاسخی به موج فزاینده اعدام‌هاست بلکه نمادی از همبستگی زندانیان سراسر کشور در برابر سرکوب و خشونت حکومتی محسوب می‌شود.

انتقال سه زندانی سیاسی به بند جرائم عمومی در زندان ارومیه؛ تهدیدی علیه جان و نقض آشکار حقوق بشر

ویدئوی ۳بعدی از بند ۵ زندان وکیل آباد مشهد؛ روایتی از سرکوب، انزوا و مرگ خاموش

وضعیت اعدام‌ها در ایران

ایران یکی از بالاترین آمارهای اعدام در جهان را به خود اختصاص داده است. گزارش‌های نهادهای حقوق بشری حاکی است که تنها در سال گذشته صدها مورد اعدام، از جمله زنان، نوجوانان و زندانیان سیاسی، در ایران به اجرا درآمده است. بسیاری از این اعدام‌ها پس از محاکمه‌های ناعادلانه، تحت فشارهای شدید روانی و جسمی و بدون رعایت اصول دادرسی عادلانه صورت گرفته‌اند.

اعدام زندانیان سیاسی، اقلیت‌های مذهبی و قومی، و همچنین استفاده گسترده از مجازات مرگ برای جرایم غیرخشونت‌آمیز همچون جرایم مرتبط با مواد مخدر، بارها با اعتراض سازمان‌های بین‌المللی از جمله عفو بین‌الملل، گزارشگران ویژه سازمان ملل و نهادهای حقوق بشری مواجه شده است.

همبستگی زندان‌ها و گسترش اعتراض

آنچه اهمیت کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» را دوچندان می‌کند، پیوستن مستمر زندان‌های جدید به این حرکت است. از اوین و رجایی‌شهر تا زندان‌های شهرستانی مانند سنندج، مشهد، اردبیل و اکنون دهدشت، زندانیان با وجود فشارهای سنگین و تهدیدهای امنیتی، هم‌صدا شده‌اند. این همبستگی درون زندان‌ها نشان می‌دهد که مخالفت با اعدام به یک خواست ملی و عمومی بدل شده است.

زندان دهدشت، که اکنون به این کارزار پیوسته، شرایط دشواری دارد. گزارش‌ها حاکی است که زندانیان این زندان با کمبود امکانات بهداشتی، فشارهای امنیتی و محرومیت از حقوق اولیه مواجه‌اند. اقدام آنان برای پیوستن به اعتصاب سه‌شنبه‌ها، در چنین فضایی اهمیت بیشتری می‌یابد و نشان‌دهنده عزم و اراده آنان در مقابله با سرکوب است.

بازتاب‌های حقوق بشری

پیوستن ۵۰ زندان کشور به کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌ها و نهادهای حقوق بشری داشته است. بسیاری از سازمان‌های بین‌المللی تأکید کرده‌اند که این حرکت اعتراضی فرصتی است برای جلب توجه جامعه جهانی به نقض گسترده حقوق بشر در ایران.

کارشناسان می‌گویند استمرار این حرکت می‌تواند بر تصمیم‌گیری‌های نهادهای بین‌المللی و دولت‌های خارجی در فشار بر دیکتاتوری حاکم برای توقف اعدام‌ها تأثیرگذار باشد.

نقض آشکار حقوق بشر

کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» بار دیگر بر موارد گسترده نقض حقوق بشر در ایران تأکید دارد. در این میان، چند ماده از اسناد بین‌المللی به‌طور جدی زیر پا گذاشته می‌شود:

ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر: حق زندگی برای همه افراد به رسمیت شناخته شده، اما با اعدام‌های گسترده این حق بنیادی سلب می‌شود.

ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر: منع شکنجه و رفتارهای غیرانسانی نقض می‌شود، زیرا بسیاری از اعترافات منجر به صدور حکم اعدام تحت شکنجه اخذ شده‌اند.

ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر: حق دادرسی عادلانه رعایت نمی‌شود، زیرا بسیاری از محاکمات پشت درهای بسته و بدون حضور وکیل مستقل برگزار می‌شوند.

پیام کارزار به جامعه جهانی

زندانیان دهدشت و دیگر زندان‌های کشور با پیوستن به این کارزار، پیامی روشن به جامعه جهانی مخابره می‌کنند: مخالفت با اعدام تنها یک مطالبه فردی یا گروهی نیست، بلکه خواستی ملی برای پایان دادن به چرخه خشونت حکومتی است.

این پیام اکنون نه فقط در زندان‌های ایران، بلکه در میان خانواده‌های قربانیان اعدام، فعالان سیاسی و حقوق بشری و حتی در محافل بین‌المللی بازتاب یافته است.

کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک


اشتراک:

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نوشته‌های پر بیننده

بایگانی وبلاگ

بازدید وبلاگ