۲۵ مرداد, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
حمزه درویش در طول پنج سالی که در زندان لاکان محبوس بوده، بیش از ۲۰ ماه را در سلول انفرادی گذرانده و بارها مورد ضرب و شتم قرار گرفته است
کانون حقوق بشر ایران، شنبه ۲۵ مردادماه ۱۴۰۴ – حمزه درویش، زندانی سیاسی عقیدتی اهل سنت، وارد پانزدهمین روز اعتصاب غذای خود شد. او با انتشار پیامی از درون زندان، تأکید کرده است که در اعتراض به «بی‌عدالتی و ظلم سیستماتیک به دلیل باورهای مذهبی» دست به اعتصاب زده و خواستار انتقال از زندان لاکان رشت به یکی از زندان‌های اوین یا قزلحصار تهران است.
این زندانی سیاسی عقیدتی در طول ۹ سال حبس خود بارها به گفته نزدیکانش هدف شکنجه‌های روحی و جسمی قرار گرفته و معتقد است که تنها دلیل بازداشت و فشارها، اعتقاد او به مذهب اهل سنت است. منابع آگاه می‌گویند: «حمزه درویش در طول پنج سالی که در زندان لاکان محبوس بوده، بیش از ۲۰ ماه را در سلول انفرادی گذرانده و بارها مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.»
گزارش‌ها حاکی است که درویش طی سال‌های گذشته بارها از سوی مأموران اداره اطلاعات رشت و برخی مسئولان زندان لاکان تحت فشار قرار گرفته است. به گفته منابع مطلع، او نه تنها بارها مورد ضرب و شتم بوده، بلکه به‌طور مستقیم با تهدید جانی روبه‌رو شده است. با وجود طرح شکایت‌های مکرر این زندانی علیه مأموران دخیل در شکنجه، تاکنون هیچ‌یک از نهادهای قضایی یا نظارتی به این شکایات رسیدگی نکرده‌اند.
خانواده او نیز پیش‌تر اعلام کرده بودند که بارها برای پیگیری وضعیت حمزه درویش به نهادهای مختلف مراجعه کرده‌اند اما همواره با سکوت یا بی‌توجهی مسئولان مواجه شده‌اند. به گفته آنان، سکوت دستگاه قضایی در برابر این نقض آشکار حقوق بشر، به‌منزله چراغ سبز به ادامه فشارها بر زندانیان سیاسی عقیدتی است.
درخواست انتقال و نگرانی از خطرات جانی
این زندانی سیاسی عقیدتی در پیام خود اعلام کرده است که ادامه اعتصاب غذا تنها ابزار او برای رساندن صدایش به افکار عمومی و نهادهای حقوق بشری است. او خواستار انتقال فوری به زندان اوین یا قزلحصار شده تا در کنار سایر زندانیان سیاسی قرار گیرد و از «خطرات جانی» در زندان لاکان در امان باشد.
تا لحظه انتشار این گزارش، هیچ‌یک از مقامات قضایی یا امنیتی ایران واکنشی رسمی به اعتصاب غذای حمزه درویش نشان نداده‌اند. این سکوت نگرانی‌ها را درباره سلامت و جان او افزایش داده است. نهادهای حقوق بشری بارها هشدار داده‌اند که نگه‌داری زندانیان سیاسی عقیدتی اهل سنت در شرایط سخت و همراه با شکنجه، ناقض اصول بنیادین حقوق بشر و حتی قوانین داخلی ایران است.
حمزه درویش متولد ۱۳۷۳، از شهر تالش، مجرد است. او پیش از بازداشت به پرورش بلدرچین اشتغال داشته است.
زندانی اهل سنت حمزه درویش در خصوص دستگیری و اتهامش چنین گفته است که در سال ۹۳ یکی از دوستانش با فریب او را به ترکیه و سپس سوریه کشانده تا عضو نیروهای داعش شود؛ اما چون از پیوستن به آنها امتناع کرد توسط نیروهای داعش زندانی و شکنجه شد.
زندانی سیاسی حمزه درویش موفق به فرار از سوریه شده و در ترکیه خود را تسلیم سفارت ایران کرده و با شرح اتفاقی که برایش افتاده، خواستار بازگشت به ایران می‌شود. اما از بدو ورود به ایران، در سال ۹۳ راهی زندان اوین شده و زیر فشار گذاشته شد که مجددا به سوریه بازگشته و در جنگهای نیابتی عوامل و نیروهای وابسته به دیکتاتوری خامنه ای شرکت کند. کاری که وی از آن امتناع نمود. او را با وثیقه آزاد کردند.
زندانی اهل سنت حمزه درویش مجددا در تیرماه ۹۵ بازداشت و پس از تحمل حدود ۱۰۰ روز بازداشت در بازداشتگاه اطلاعات رشت، زندان لاکان رشت و قرنطینه اوین به بند ۴ اوین منتقل شد.
در سال ۹۵ در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه به اتهام «محاربه از طریق عضویت در داعش» و «خروج غیرقانونی از کشور» محاکمه شد.
در سال ۹۶، به ۱۸ سال زندان محکوم شد. پس از اعتراض پرونده به دیوان عالی کشور رفت، اما دیوان عالی حکم را تایید کرد که ۱۵ سال از این حکم اجرایی است. او سپس به زندان گوهردشت منتقل شد.
حمزه درویش را در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۹، از زندان گوهردشت به زندان لاکان رشت تبعید کردند. او طی نامه ها و پیام هایی اعلام کرد که اطلاعات رشت او را در زندان به قتل تهدید کرده و در این زندان در معرض تهدید است. او در زندان لاکان رشت بارها به طور تنبیهی به سلول انفرادی فرستاده شده و مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.
حمزه درویش زندانی اهل سنت، هم اکنون در زندان لاکان رشت محبوس است. او در مردادماه ۱۴۰۲، به دلیل صدور حکم ۱۴ سال در یک پرونده سازی و فشارهای طاقت فرسا در زندان لاکان رشت دست به خودکشی زد. پس از شورش زندان لاکان رشت در مهرماه ۱۴۰۱، (در جریان قیام سراسری ۱۴۰۱) به اتهام شرکت در شورش بر علیه او پرونده سازی کردند. این در حالیست که وی در این زمان در سلول انفرادی بوده است.
حمزه درویش سپس در تاریخ ۸ مردادماه ۱۴۰۲، توسط شعبه اول دادگاه انقلاب رشت به ریاست قاضی احمد درویش گفتار به اتهام های «اجتماع و تبانی برضد امنیت کشور»، «مشارکت در تخریب عمدی به قصد مقابله با نظام»، «توهین به رهبری» و «احراق عمدی بنا و ساختمان زندان و متعلقات آن به قصد مقابله با نظام» به ۱۴ سال زندان و تبعید به رامهرز محکوم شد.
ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر: هیچ‌کس نباید تحت شکنجه یا رفتار ظالمانه قرار گیرد. گزارش‌ها درباره شکنجه‌های مکرر علیه حمزه درویش نقض مستقیم این ماده است.
ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر: هر فردی حق آزادی اندیشه، وجدان و مذهب دارد. فشار بر درویش صرفاً به دلیل اعتقاد به اهل سنت، نقض آشکار این ماده است.
ماده ۹ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: هیچ‌کس نباید خودسرانه بازداشت یا زندانی شود. تداوم نگه‌داری او در شرایط انفرادی طولانی‌مدت نمونه‌ای از بازداشت خودسرانه محسوب می‌شود.
فعالان حقوق بشر با ابراز نگرانی شدید از وضعیت حمزه درویش، خواستار مداخله فوری نهادهای بین‌المللی شده‌اند. آنان تأکید دارند که محرومیت این زندانی از دادرسی عادلانه، تداوم فشارهای جسمی و روحی، و نادیده گرفتن شکایات او، نشان‌دهنده تبعیض سازمان‌یافته علیه زندانیان سیاسی عقیدتی اهل سنت در ایران است.
این فعالان هشدار داده‌اند که ادامه بی‌توجهی مسئولان می‌تواند جان حمزه درویش را در معرض خطر جدی قرار دهد و مسئولیت هرگونه آسیب متوجه دستگاه قضایی و نهادهای امنیتی خواهد بود.
بی خبری، قطع تماس و ملاقات پنج زندانی سیاسی محکوم به اعدام به دستوررئیس زندان اوین
مادر بابک شهبازی: «مردم کمک کنید فرزندم را می‌خواهند اعدام کنند» + کلیپ
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر