--> بازداشت دوباره فاطمه ضیایی؛ زندانی سیاسی بیمار در معرض خطر جدی ~ کانون حقوق بشر ایران

کانون حقوق بشر ایران، بازتاب خبرها و صدای کلیه زندانیان با هر عقیده و مرام و مسلک از ترک و لر و بلوچ و عرب و کرد و فارس

بازداشت دوباره فاطمه ضیایی؛ زندانی سیاسی بیمار در معرض خطر جدی

۱۸ مرداد, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر


فاطمه ضیایی، ۶۶ ساله و ساکن تهران، پیش‌تر نیز بارها به دلیل فعالیت‌های سیاسی و عقیدتی خود بازداشت و به حبس محکوم شده است. آخرین بار او در شهریور ۱۴۰۲ به دلیل وخامت وضعیت جسمانی و ابتلا به بیماری‌های متعدد، با مرخصی استعلاجی موقت از زندان آزاد شده بود

کانون حقوق بشر ایران، شنبه ۱۸ مردادماه ۱۴۰۴ – روز پنجشنبه ۱۶ مردادماه، فاطمه ضیایی آزاد (حوریه)، زندانی سیاسی سابق، توسط مأموران وزارت اطلاعات در منزل شخصی خود در تهران بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد. یک منبع نزدیک به خانواده او با تأیید این خبر اعلام کرد که بازداشت در ساعات پایانی شب و بدون ارائه حکم قضایی صورت گرفته است. تا لحظه تنظیم این گزارش، هیچ اطلاعی از محل نگهداری، اتهامات یا دلایل بازداشت این شهروند به دست نیامده است.

سابقه بازداشت و محکومیت

فاطمه (حوری) ضیایی آزاد – متولد ۱۳۳۶، لیسانس علوم سیاسی، متاهل، مادر دو فرزند و ساکن تهران است. وی پیش‌تر نیز بارها به دلیل فعالیت‌های سیاسی خود بازداشت و به حبس محکوم شده است. آخرین بار او در شهریور ۱۴۰۲ به دلیل وخامت وضعیت جسمانی و ابتلا به بیماری‌های متعدد، با مرخصی استعلاجی موقت از زندان آزاد شده بود. این مرخصی به او امکان داده بود که روند درمان خود را دنبال کند، اما با بازداشت دوباره، این مسیر درمانی به‌طور کامل متوقف شده است.

بیماری‌های جدی و نیاز فوری به درمان

بر اساس گزارش‌های رسیده، فاطمه ضیایی به بیماری «ام‌اس» (MS) مبتلاست و هم‌زمان با عفونت پیشرفته ریه شبیه به سل و عفونت مزمن مثانه دست‌وپنجه نرم می‌کند. پزشکان زندان پیش‌تر صراحتاً اعلام کرده بودند که ادامه حبس برای این زندانی به‌طور مستقیم جان او را تهدید می‌کند و خواستار درمان او در مراکز مجهز خارج از زندان شده بودند.

با این حال، مقامات قضایی نه تنها با آزادی مشروط یا توقف اجرای حکم موافقت نکرده‌اند، بلکه اکنون با بازداشت مجدد او، عملاً درمان‌های ضروری‌اش را قطع کرده‌اند. یک منبع مطلع گفته است: «آزمایش‌ها نشان می‌دهد عفونت ریه او پیشرفته و مشابه سل است. این وضعیت، همراه با بیماری ام‌اس، شرایطی ایجاد کرده که نگه‌داشتن او در محیط بسته زندان می‌تواند به سرعت باعث وخامت غیرقابل جبران شود.»

مشکلات حرکتی و تنفسی

به دلیل پیشرفت بیماری، فاطمه ضیایی توانایی راه رفتن را تا حد زیادی از دست داده و نیازمند مراقبت دائم است. عفونت شدید ریه باعث مشکلات حاد تنفسی برای او شده و همین امر درمان بیماری ام‌اس را به تعویق انداخته است. کارشناسان پزشکی هشدار داده‌اند که وقفه در درمان ام‌اس، به‌ویژه در مراحل پیشرفته بیماری، می‌تواند باعث تشدید علائم و ناتوانی دائمی شود.

فشارهای روانی و جسمانی

بازداشت مجدد یک زندانی بیمار، آن هم در شرایطی که نیازمند مراقبت‌های تخصصی پزشکی است، نه تنها تهدیدی برای جان او به شمار می‌رود بلکه مصداق روشنی از اعمال فشار روانی و جسمانی بر زندانیان سیاسی محسوب می‌شود. فعالان حقوق بشر بارها نسبت به این رویکرد اعتراض کرده‌اند و آن را نوعی «شکنجه سفید» و استفاده از بیماری به‌عنوان ابزار فشار توصیف کرده‌اند.


وکیل آباد زندانی در سایه: تصویری تاریک از یک جهنم انسانی – ویدئوی اول

وخامت حال راحله راحمی پور در زندان قرچک؛ تداوم حبس یک زن ۷۳ ساله با تومور مغزی و بیماری قلبی

نقض حقوق بشر در پرونده فاطمه ضیایی

پرونده فاطمه ضیایی با چندین مورد نقض آشکار تعهدات بین‌المللی ایران همراه است:

ماده ۶ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (حق حیات): ادامه بازداشت و ممانعت از درمان، جان او را در معرض خطر مستقیم قرار داده است.

ماده ۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (منع شکنجه و رفتار غیرانسانی): نگه‌داشتن یک زندانی بیمار در شرایطی که نیازمند مراقبت فوری پزشکی است، مصداق شکنجه جسمی و روانی محسوب می‌شود.

ماده ۱۰ همین میثاق (رفتار انسانی با زندانیان): شرایط نگهداری و فقدان دسترسی به درمان، برخلاف الزام به رفتار انسانی با زندانیان است.

قواعد ماندلا – قاعده ۲۴ تا ۲۷ (حق دسترسی به خدمات درمانی): هر زندانی که نیازمند درمان تخصصی باشد باید بدون تأخیر به مراکز مجهز منتقل شود، امری که در مورد خانم ضیایی رعایت نشده است.

این موارد، نشان‌دهنده نقض سیستماتیک حقوق زندانیان سیاسی و بی‌توجهی به اصول بنیادین حقوق بشر در ایران است.

بازداشت مجدد فاطمه ضیایی، آن هم در شرایط حاد بیماری و نیاز فوری به مراقبت‌های پزشکی، نه‌تنها اقدامی غیرانسانی است، بلکه نشان‌دهنده رویکردی سیستماتیک در استفاده از فشارهای جسمی و روانی علیه زندانیان سیاسی است. تداوم این روند، علاوه بر تهدید مستقیم جان زندانیان، وجهه ایران را در عرصه بین‌المللی بیش از پیش مخدوش می‌کند. فعالان و نهادهای حقوق بشری بار دیگر بر این نکته تأکید می‌کنند که حق حیات و درمان، حتی برای زندانیان، از حقوق بنیادین و غیرقابل سلب است و باید بدون قید و شرط رعایت شود.

کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک


اشتراک:

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نوشته‌های پر بیننده

بایگانی وبلاگ

بازدید وبلاگ