۳۰ مرداد, ۱۴۰۴دسته‌بندی گزارش ویژه
یکی از اساسی‌ترین مشکلات در بند ۷ زندان اوین، عدم رعایت اصل تفکیک جرائم است. بر خلاف قوانین بین‌المللی، زندانیان با جرائم کاملاً متفاوت در کنار یکدیگر نگهداری می‌شوند
کانون حقوق بشر ایران، پنج‌شنبه ۳۰ مردادماه ۱۴۰۴ – گزارش‌های متعددی که از درون زندان اوین به بیرون درز کرده است، نشان می‌دهد بند ۷ این زندان به یکی از نقاط بحرانی در نقض حقوق بشر و بی‌توجهی به ابتدایی‌ترین استانداردهای انسانی تبدیل شده است. زندانیان سیاسی، عقیدتی و امنیتی در این بند در شرایطی طاقت‌فرسا و غیرقابل تحمل نگهداری می‌شوند؛ شرایطی که نه تنها با اصول حقوق بشر و آیین‌نامه سازمان زندان‌ها مغایرت دارد، بلکه بر اساس شهادت زندانیان و منابع آگاه، زندگی روزمره آنان را به شکنجه‌ای دائمی تبدیل نموده است.
یکی از اساسی‌ترین مشکلات در بند ۷ زندان اوین، عدم رعایت اصل تفکیک جرائم است. بر خلاف قوانین بین‌المللی، زندانیان با جرائم کاملاً متفاوت در کنار یکدیگر نگهداری می‌شوند. در این بند، زندانیان سیاسی و عقیدتی در کنار متهمان به جرائم عمومی و حتی افراد معتاد جای داده شده‌اند. این در حالی است که بر اساس دستور «حیات‌الغیب»، رئیس سازمان زندان‌های تهران، مقرر شده بود زندانیان معتاد از زندانیان سیاسی تفکیک شوند، اما هیچ اقدامی در این زمینه صورت نگرفته است.
چنین شرایطی علاوه بر نقض آشکار قوانین، امنیت و آرامش روانی زندانیان سیاسی را به شدت مختل کرده و آنان را در معرض خشونت، تهدید و فشارهای مضاعف قرار داده است.
طبق گزارش‌ها، اعتیاد در بند ۷ بیداد می‌کند. نبود نظارت کافی و وجود شبکه‌های فساد در درون زندان باعث شده مواد مخدر به راحتی به این بند (که جدیدا راه اندازی شده) راه پیدا کند. این موضوع نه تنها سلامت زندانیان را به خطر انداخته بلکه عملاً فضای بند را به محیطی ناامن و آلوده تبدیل کرده است. برخی از زندانیان سیاسی نسبت به این وضعیت اعتراض کرده‌اند، اما با سکوت و بی‌توجهی مسئولان زندان مواجه شده‌اند.
شرایط بهداشتی و غذایی غیرانسانی
بند ۷ زندان اوین با مشکلات حاد بهداشتی و زیرساختی مواجه است. گزارش‌ها حاکی است:
بسیاری از دستگیره‌های سرویس‌های بهداشتی و سردوش‌های حمام خراب یا غیرقابل استفاده هستند.
سیستم بهداری ناکارآمد بوده و زندانیان به خدمات درمانی ابتدایی دسترسی ندارند.
جیره غذایی زندان با گذشت چند روز پس از انتقال از فشافویه، کیفیت خود را از دست داده و میزان مرغ، گوشت و میوه‌ای که به بند می‌رسد، به هیچ‌وجه کفاف نیاز زندانیان را نمی‌دهد.
اجاق گازها به اندازه نیاز زندانیان موجود نیست و پخت‌وپز و تهیه غذای مناسب با مشکل جدی روبه‌روست.
این وضعیت نه تنها کرامت انسانی زندانیان را خدشه‌دار کرده بلکه در موارد متعددی باعث بروز بیماری‌های جسمی و مشکلات روانی شده است.
ارتباط بین سالن‌های مختلف بند ۷ به طور کامل قطع شده و تمامی درهای ارتباطی بسته است. در سالن ۱۲، که محل نگهداری زندانیان متهم به جاسوسی است، وضعیت به مراتب بدتر است. هواخوری این زندانیان به یک راهروی کوچک و محدود خلاصه شده است؛ شرایطی که حتی با ابتدایی‌ترین استانداردهای زندانبانی نیز مغایرت دارد.
از سوی دیگر، زندانیان اجازه دسترسی به وسایل شخصی خود را هم ندارند. بسیاری از آنان که پیش‌تر (قبل از حمله به اوین و انتقال به فشافویه) در بندهای ۴ و ۸ بوده‌اند، بارها برای بازگرداندن وسایلشان پیگیری کرده‌اند، اما مسئولان زندان نه تنها همکاری نکرده‌اند بلکه صراحتاً اعلام نموده اند که بخش بزرگی از این وسایل سرقت شده یا از بین رفته است.
زندانیان بند ۷ که اخیرا از فشافویه به اوین منتقل شده اند، نسبت به شرایط غیرانسانی حاکم بر این بند اعتراض کرده‌اند، اما با سرکوب و مجازات‌های انضباطی مواجه شده‌اند. گزارش‌ها نشان می‌دهد که مسئولان زندان به جای رسیدگی به خواسته‌های قانونی زندانیان، آنان را تهدید کرده و در مواردی به سلول انفرادی منتقل کرده‌اند. این اقدامات به وضوح نشان می‌دهد که مدیریت زندان نه تنها به دنبال اصلاح شرایط نیست، بلکه سیاست سرکوب و سکوت را در دستور کار دارد.
تداوم بلاتکلیفی دو شهروند بلوچ از جمله یک نوجوان در زاهدان؛ ۱۰ ماه بازداشت و بلاتکلیفی
بحران انسانی در زندان قرچک ورامین؛ زندانیانی سیاسی میان بیماری، تحقیر و مرگ خاموش گرفتارند
بر اساس گزارش‌های موجود، اسامی برخی از مسئولان زندان اوین که در حال حاضر در اداره بند ۷ این زندان نقش مستقیم دارند به شرح زیر است:
هدایت‌الله فرزادی: رئیس زندان اوین
ولی محمدی: معاون سلامت
محمدی: مدیر داخلی (رئیس سابق حفاظت)
فتح‌الله‌پور و مرادی : مسئولان حفاظت
محمودی: رئیس بند ۷
معاونان فرزادی نیز شامل:
حسن قاسمی (فردی که در ربودن زندانی سیاسی بهروز احسانی که بعدا در قزلحصار اعدام شد، نقش اصلی و جدی را داشت)
شاه‌وردی (رئیس سابق سالن ملاقات)
هادی محمدی (افسر جانشین پیشین)
حق‌جو (رئیس اسبق بند ۴ و سالن ملاقات)
شادپور (عضو مددکاری و رئیس سابق بند ۸)
سیدی
حضور این افراد و نقش مستقیم آنان در اعمال فشار بر زندانیان نشان می‌دهد که نقض حقوق زندانیان در بند ۷ نه یک تخلف فردی، بلکه بخشی از یک سیاست سازمان‌یافته توسط دستگاه قضاییه در حاکمیت دیکتاتوری ولایت فقیه است.
نقض حقوق بشر و مسئولیت حاکمیت
شرایط غیرانسانی در بند ۷ زندان اوین، نقض آشکار اصول حقوق بشر، از جمله «منع شکنجه و رفتار غیرانسانی»، «حق برخورداری از شرایط بهداشتی مناسب»، «حق دسترسی به درمان» و «حق جداسازی زندانیان بر اساس نوع جرم» است. با وجود اعتراض‌های مکرر زندانیان و گزارش‌های متعدد نهادهای حقوق بشری، مسئولان زندان و دستگاه قضایی ایران همچنان به این وضعیت ادامه داده و عملاً بی‌توجهی کامل خود را به تعهدات قانونی و بین‌المللی نشان می‌دهند.
بند ۷ زندان اوین امروز به نمادی از نقض سیستماتیک حقوق بشر در ایران تبدیل شده است. شرایط اسفبار بهداشتی، عدم تفکیک جرائم، اعتیاد گسترده، فساد سازمان‌یافته و سرکوب اعتراض زندانیان، همگی نشان می‌دهد که این زندان نه محلی برای «اصلاح و تربیت»، بلکه ابزاری برای شکستن روح و جسم زندانیان است.
جامعه جهانی، نهادهای حقوق بشری و سازمان ملل باید نسبت به شرایط زندانیان در اوین، به‌ویژه در بند ۷، واکنشی جدی نشان دهند. سکوت در برابر این وضعیت، به معنای چشم‌پوشی از یکی از آشکارترین نمونه‌های نقض حقوق بشر در ایران است.
شرایط حاکم بر بند ۷ زندان اوین به روشنی نقض چندین اصل بنیادین حقوق بشر است:
ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر (حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی): تهدید و فشار روانی مداوم، همراه با محیط ناامن و پر از خشونت، امنیت زندانیان را به طور جدی سلب کرده است.
ماده ۵ (ممنوعیت شکنجه و رفتار غیرانسانی): ضرب‌وشتم زندانیان، نگهداری طولانی‌مدت در شرایط غیر بهداشتی و بی‌توجهی به درمان، مصداق بارز شکنجه جسمی و روحی است.
ماده ۹ (ممنوعیت بازداشت و تبعید خودسرانه): بسیاری از زندانیان سیاسی در اوین بدون روند قضایی عادلانه یا با احکام ناعادلانه در بند ۷ نگهداری می‌شوند.
ماده ۱۰ (حق محاکمه عادلانه): بی‌عدالتی قضایی و عدم دسترسی زندانیان به وکیل مستقل، این حق را نقض کرده است.
ماده ۲۵ (حق دسترسی به استانداردهای کافی زندگی و بهداشت): کیفیت بسیار پایین غذا، کمبود امکانات پزشکی و بهداشتی، و فقدان شرایط مناسب برای زندگی روزمره، نقض آشکار این ماده است.
این مجموعه تخلفات نشان می‌دهد که در بند ۷ زندان اوین نه تنها هیچ‌گونه احترامی به کرامت انسانی وجود ندارد، بلکه یک سیاست سازمان‌یافته برای سرکوب، تحقیر و نابودی روح و جسم زندانیان در جریان است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر