۴ شهریور, ۱۴۰۴دسته‌بندی اعدام
هشتاد و سومین هفته از کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام نشان داد که این حرکت نه تنها فراموش نشده بلکه به‌عنوان یکی از گسترده‌ترین اشکال اعتراض علیه سیاست‌های حاکمیت در ایران تثبیت شده است
هشتاد و سومین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»؛ صدای مردم بلندتر از همیشه
کانون حقوق بشر ایران، سه‌شنبه ۴شهریورماه ۱۴۰۴ – در هشتاد و سومین هفته از آغاز کارزار سراسری «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، بار دیگر موجی از همبستگی و اعتراض مردمی در شهرهای مختلف ایران به نمایش درآمد. روز سه‌شنبه ۴ شهریور ۱۴۰۴، صدها شهروند در ده‌ها شهر کوچک و بزرگ گرد هم آمدند تا فریاد جمعی خود علیه مجازات مرگ را بلندتر از همیشه سر دهند. این حرکت اعتراضی که به‌سرعت به یک نماد ملی برای مقابله با سیاست‌های اعدام‌محور حاکمیت تبدیل شده، همچنان هر هفته بر دامنه و گستره خود می‌افزاید.
پیوستن گسترده شهرها به کارزار
شعارهای شاخصی همچون:
«نه به اعدام»
«جای نخبگان زندان نیست»
«زندانی سیاسی آزاد باید گردد»
«اعدام بعدی قیامه»
«بیژن کاظمی را آزاد کنید»
«قسم به خون یاران، ایستاده‌ایم تا پایان»
«پاسخ ما به اعدام، آتش سرخ و قیام»
«پنج زندانی ما کجا هستند؟»
به‌وضوح در خیابان‌ها و محافل اعتراضی طنین‌انداز شد. این شعارها بار دیگر نشان داد که خواست جمعی مردم برای پایان دادن به چرخه خشونت حکومتی و لغو مجازات مرگ، گسترده و عمیق است.
یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، نقش پررنگ خانواده‌های زندانیان محکوم به اعدام است. مادران و پدران این زندانیان با وجود فشارهای امنیتی، تهدیدهای قضایی و مشکلات شدید معیشتی، همچنان در صف مقدم ایستاده‌اند. آنان تصاویر فرزندانشان را در دست می‌گیرند و با صدایی پر از درد اما استوار شعار می‌دهند:
«نه به اعدام»
«اعدام نکنید»
«بچه‌های ما بی‌گناهند، اعدام نکنید»
«بچه‌های ما مظلومند، اعدام نکنید»
«لغو احکام اعدام»
«جوانان را اعدام نکنید»
«از سه‌شنبه‌های نه به اعدام حمایت کنید»
این خانواده‌ها در واقع ستون اصلی این کارزار هستند. حضور آنان یادآور این حقیقت است که هر حکم اعدام، نه تنها یک فرد بلکه یک خانواده، یک محله و یک جامعه را درگیر سوگواری و زخم‌های عمیق می‌کند.
کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام از آغاز، با هدف ایجاد یک حرکت منظم و مداوم علیه مجازات مرگ شکل گرفت. انتخاب روز سه‌شنبه به عنوان روز ثابت اعتراضی، فرصتی فراهم کرده تا فعالان، خانواده‌ها و اقشار مختلف جامعه بتوانند در قالب یک چارچوب منظم صدای خود را به گوش برسانند. اکنون پس از گذشت بیش از هشتاد هفته، این حرکت نه‌تنها خاموش نشده بلکه دامنه آن به شهرهای بیشتری گسترش یافته و به بخشی از فرهنگ اعتراض مردم ایران تبدیل شده است.
این استمرار، نشان‌دهنده آن است که مردم ایران دیگر اعدام را به عنوان یک «مجازات عادلانه» نمی‌پذیرند، بلکه آن را ابزاری در دست حاکمیت برای ایجاد ترس و سرکوب جامعه می‌دانند.
همبستگی اجتماعی در برابر سیاست اعدام
کارزار «نه به اعدام» موفق شده لایه‌های مختلف جامعه را به هم پیوند دهد. دانشجویان، کارگران، بازاریان، فعالان مدنی، معلمان و حتی بازنشستگان در گردهمایی‌های سه‌شنبه‌ای دیده می‌شوند. این تنوع اجتماعی نشان می‌دهد که مخالفت با اعدام دیگر محدود به یک گروه خاص نیست، بلکه به خواست عمومی مردم تبدیل شده است.
این همبستگی، همچنین خانواده‌های داغدار و دردمند را در کنار بدنه عمومی جامعه قرار داده است. خانواده‌هایی که سال‌ها در برابر فشار و سکوت مجبور به تنهایی بودند، امروز در کنار هزاران نفر دیگر ایستاده‌اند و صدای جمعی‌شان قدرتمندتر از گذشته به گوش می‌رسد.
هشتادوسومین هفته کارزار «سه شنبه‌های نه به اعدام» در ۵۰ زندان
اعدام ۵زندانی در زندان‌های اصفهان، دزفول، نیشابور و گرگان
مقامات امنیتی و قضایی بارها تلاش کرده‌اند تا با تهدید، بازداشت و سرکوب، این حرکت اعتراضی را متوقف کنند. گزارش‌هایی از احضار خانواده‌ها، توقیف پلاکاردها و حتی یورش به تجمعات مردمی منتشر شده است. با این حال، کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام همچنان ادامه دارد و هر هفته جمعیت بیشتری به آن می‌پیوندند. این پایداری نشان می‌دهد که جامعه از سیاست‌های خشونت‌محور حکومت خسته شده و دیگر حاضر به پذیرش چرخه تکراری اعدام‌ها نیست.
شعار «نه به اعدام»؛ از ایران تا جهان
حرکت سه‌شنبه‌های نه به اعدام بازتابی فراتر از مرزهای ایران یافته است. فعالان حقوق بشری و سازمان‌های بین‌المللی بارها از این کارزار حمایت کرده‌اند و صدای آن در رسانه‌های جهانی نیز بازتاب داشته است. این حمایت‌های بین‌المللی به خانواده‌های زندانیان و معترضان انگیزه بیشتری داده تا در مسیر خود استوارتر بمانند.
هشتاد و سومین هفته از کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام نشان داد که این حرکت نه تنها فراموش نشده بلکه به‌عنوان یکی از گسترده‌ترین اشکال اعتراض علیه سیاست‌های حاکمیت در ایران تثبیت شده است. حضور پررنگ خانواده‌ها، پیوستن شهرهای بیشتر و صدای رسای مردم همه گواهی است بر اینکه مطالبه برای لغو اعدام، امروز به یک خواست عمومی و ملی تبدیل شده است.
مردم ایران در این کارزار اعلام می‌کنند که زندگی ارزشمندتر از چرخه خشونت است و عدالت واقعی تنها در سایه لغو مجازات مرگ امکان‌پذیر خواهد بود. سه‌شنبه‌های «نه به اعدام» اکنون فراتر از یک شعار، به نماد مقاومت، امید و همبستگی مردم ایران بدل شده است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر