۲۵ مرداد, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
بابک شهبازی به همراه ۵زندانی سیاسی محکوم به اعدام (وحید بنی‌عامریان، اکبر دانشورکار، پویا قبادی، محمد تقوی، بابک علیپور)، از زندان فشافویه به اوین منتقل شد. آن‌ها با ضرب‌وشتم وحشیانه از سایر زندانیان جدا شده و به زندان قزلحصار منتقل گردیدند، اما پس از آن، مسئولان قزلحصار هرگونه اطلاع از محل نگهداری او را نادیده گرفتند. از آن زمان تاکنون تماس خانواده با او قطع شده است.
کانون حقوق بشر ایران، شنبه ۲۵مردادماه ۱۴۰۴ – خانواده بابک شهبازی با تجمعی مقابل زندان قزلحصار، ضمن اعلام نگرانی جدی نسبت به سرنوشت او، خطاب به مردم درخواست کمک کردند. مادر بابک شهبازی که از صبح شنبه ۲۵ مرداد ۱۴۰۴،مستقیماً مقابل در زندان ایستاده بود در این رابطه می‌گوید:
« چند روز پیش به ما گفتند می‌توانید بیاید بچه‌هایتان را ببینید. من هر روز جلوی در زندان قزل حصار می آیم. هر روز یک قول الکی به ما میدهند. من و پدرش امروز از ساعت ۸ صبح اینجا بودیم. گفتند شنبه بیایید می‌توانی با بچه ات تماس بگیری از صبح آمدیم می گویند ممنوع الملاقات و ممنوع التماس است. مگر پسر من چکار کرده . به چه کسی باید دادمان را ببریم مردم به ما کمک کنید بچه ام را دارند بی گناه اعدام می کنند بدون هیچ مدرکی. الان ۹ روز ازش خبر نداریم نمی‌گذارند یک زنگ بزند. مردم به ما کمک کنید.»
این در حالی است که بابک شهبازی همراه با پنج زندانی سیاسی محکوم به اعدام (وحید بنی‌عامریان، اکبر دانشورکار، پویا قبادی، محمد تقوی، بابک علیپور)، از زندان فشافویه به اوین منتقل شد. آن‌ها با ضرب‌وشتم وحشیانه از سایر زندانیان جدا شده و به زندان قزلحصار منتقل گردیدند، اما پس از آن، مسئولان قزلحصار هرگونه اطلاع از محل نگهداری او را نادیده گرفتند. از آن زمان تاکنون تماس خانواده با او قطع شده است.
خودکشی محمد آزیش، در اعتراض به روند قضایی
دو راهی اوین ـ قزلحصار؛ دل‌نوشته محمد نجفی دررابطه با ناپدید شدن ۵زندانی سیاسی محکوم به اعدام
بابک شهبازی، متولد ۱۳۶۰، متأهل و پدر دو فرزند است. وی در تاریخ ۱۶ دی‌ماه ۱۴۰۲ توسط نهادهای امنیتی بازداشت شد و پس از بازجویی در خانه‌های امن و بازداشتگاه بند ۲۰۹ زندان اوین، به زندان تهران بزرگ منتقل گردید.
دادگاه بدوی در تاریخ ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۴، در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی، او را به اتهام «جاسوسی برای اسرائیل» به اعدام محکوم کرد. این حکم در تاریخ ۱۰ تیر ۱۴۰۴ توسط دیوان عالی کشور (شعبه ۳۹) تأیید شد. هم‌زمان، فرآیند انتقال او به زندان قزلحصار نیز انجام شد.
بازی بی‌خبر خانواده و تکذیب مسئولان
خانواده بابک شهبازی طی روزهای اخیر با مراجعه مکرر به زندان قزلحصار، همواره با وعده‌های بی‌پاسخ مواجه شده‌اند. آن‌ها می‌گویند:
«می‌گفتند شنبه تماس دریافت می‌کنید. ما از ساعت ۸ صبح آنجا بودیم. اما گفتند ممنوع‌الملاقات، ممنوع‌التماس است. اگر پسرم بی‌گناه است، چرا اجازه تماس نمی‌دهند؟»
این بی‌خبری مطلق و عدم پاسخگویی مسئولان، علاوه بر خطر اجرای قریب‌الوقوع حکم اعدام، چه از لحاظ روحی و چه از لحاظ حقوقی، فشار بسیار سنگینی را بر آنان وارد کرده است.
سازمان‌های بین‌المللی مدافع حقوق بشر، از جمله عفو بین‌الملل، در پرونده‌های مشابه بارها نسبت به استفاده از حکم اعدام علیه زندانیان هشدار داده‌اند. این نهادها:
اجرای اعدام در پرونده‌هایی با نقص اساسی در روند دادرسی را محکوم کرده‌اند.
خواستار آزادی یا حداقل بررسی مجدد احکام صادره و فراهم‌کردن امکان دفاع عادلانه شده‌اند.
در پرونده بابک شهبازی نیز فضا به‌شدت نگران‌کننده است. اتهام «جاسوسی برای اسرائیل» بدون ارائه مستندات قابل‌اعتماد، متهم‌شدن به جرمی به‌شدت سنگین و محرومیت از ملاقات، همگی در تضاد با استانداردهای بین‌المللی دادرسی عادلانه قرار دارند.
حق دادرسی عادلانه (ماده ۱۴ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی) – صدور حکم اعدام بدون ارائه مدارک معتبر و بی‌دسترسی به وکیل.
حق آزادی و ممنوعیت بازداشت خودسرانه (ماده ۹ میثاق) – انتقال به مکان نامعلوم، قطع تماس با خانواده.
ممنوعیت شکنجه یا رفتار بی‌رحمانه (ماده ۷ میثاق) – گزارش‌ها درباره ضرب‌وشتم در مسیر انتقال نشان از اعمال خشونت دارد.
حق برخورداری از دادرسی علنی (ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر) – محرومیت از ملاقات و اطلاع‌رسانی.
حق برخورداری از حق حیات (ماده ۶ میثاق) – اجرای سریع اعدام بدون روند قانونی و منطقی.
این پرونده بار دیگر ضرورت واکنش فوری دولت‌ها، سازمان‌های و نهادهای بین‌المللی را برای جلوگیری از اعدام‌هایی می‌طلبد که در پشت پرده بی‌عدالتی و تروریسم قضایی پنهان می‌شوند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر