--> تبعید ناگهانی ایمان جمالزهی به زندان اردبیل؛ نقض آشکار حقوق زندانیان بلوچ ~ کانون حقوق بشر ایران

کانون حقوق بشر ایران، بازتاب خبرها و صدای کلیه زندانیان با هر عقیده و مرام و مسلک از ترک و لر و بلوچ و عرب و کرد و فارس

تبعید ناگهانی ایمان جمالزهی به زندان اردبیل؛ نقض آشکار حقوق زندانیان بلوچ

۲۷ مرداد, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر


زندانی بلوچ ایمان جمالزهی پس از شش سال حبس در ایرانشهر، بدون اطلاع خانواده منتقل شد

کانون حقوق بشر ایران، دوشنبه ۲۷ مردادماه ۱۴۰۴ – ایمان جمالزهی، زندانی بلوچ و ساکن ایرانشهر، روز سوم مرداد ۱۴۰۴ به‌طور ناگهانی و بدون اطلاع خانواده به زندان اردبیل تبعید شد. او که از تیرماه ۱۳۹۸ در زندان ایرانشهر محبوس بود، در تمام این سال‌ها از حقوق اولیه قانونی و انسانی خود محروم مانده است. انتقال اخیر او در شرایطی صورت گرفت که خانواده‌اش حتی از خبر انتقال او مطلع نشدند و این اقدام واکنش‌های گسترده‌ای را نسبت به نقض آشکار حقوق زندانیان در حاکمیت برانگیخته است.

پیشینه پرونده و حکم سنگین

ایمان جمالزهی، فرزند رحیم‌بخش و متولد ۱۳۷۶ در شهرستان سرباز، در تیرماه ۱۳۹۸ بازداشت شد. اتهام اولیه او «خرید و فروش سلاح گرم» عنوان شد اما در روند رسیدگی قضایی، این اتهام به «محاربه» تغییر یافت و نهایتاً در دادگاه بدوی به ۲۷ سال حبس محکوم گردید. این در حالی است که بنا بر گزارش‌ها، روند دادرسی عادلانه طی نشده و حکم صادره با اعتراض کامل روبه‌رو شده بود. با وجود این، دستگاه قضایی بدون رعایت اصول آیین دادرسی کیفری، حکم را قطعی و اجرا کرد.

بازداشت همراه با خشونت

منابع آگاه می‌گویند روز بازداشت، نیروهای امنیتی با یورش به منزل پدربزرگ ایمان جمالزهی در خیابان کارگر ایرانشهر، او را بازداشت کردند. هنگام دستگیری، مأموران به سوی وی تیراندازی کرده و سپس او را به بازداشتگاه منتقل نمودند. در ادامه، شعبه بازپرسی دادگاه خیابان طالقانی ایرانشهر او را به مدت یک ماه در اختیار اداره آگاهی قرار داد. در حالی که پرونده نزدیک به چهار سال در بلاتکلیفی بود، نهایتاً در سال ۱۴۰۲ به شعبه ۱۰۲ ارجاع شد و قاضی موسوی حکم ۲۷ سال حبس را به استناد اتهام محاربه صادر کرد.

تبعید؛ ابزاری برای فشار مضاعف

تبعید زندانیان سیاسی و عقیدتی یکی از ابزارهای فشار حاکمیت علیه مخالفان به شمار می‌رود. در این روش، زندانیان به زندان‌هایی دور از محل سکونت خانواده فرستاده می‌شوند تا عملاً امکان ملاقات و ارتباط آنان با عزیزانشان سلب گردد. تبعید ایمان جمالزهی از ایرانشهر به اردبیل، مصداق بارز چنین سیاستی است؛ اقدامی که نه تنها خلاف قوانین داخلی است، بلکه آشکارا با تعهدات بین‌المللی ایران در تضاد قرار دارد.

وضعیت خانواده و بی‌خبری مطلق

خانواده ایمان جمالزهی پس از روزها بی‌خبری از محل نگهداری او، سرانجام از انتقال ناگهانی‌اش به زندان اردبیل مطلع شدند. این خانواده بارها در طول شش سال گذشته نسبت به روند غیرعادلانه دادرسی و شرایط نگهداری فرزندشان اعتراض کرده‌اند. اکنون نیز نگرانی آن‌ها از این است که تبعید به زندان اردبیل، شرایط زندگی و سلامت ایمان را بیش از پیش به خطر بیندازد.

عثمان مامه؛ بیش از ۳۳ ماه بازداشت و ناپدیدسازی قهری

کیانوش چراغی؛ محکومیت به ۱۳.۵ ماه حبس و ۴۰ ضربه شلاق

نقض دادرسی عادلانه

پرونده ایمان جمالزهی نمونه‌ای از نقض آشکار اصول دادرسی عادلانه است. از تیراندازی هنگام بازداشت تا نگهداری طولانی‌مدت در بلاتکلیفی، از تغییر ناگهانی اتهامات تا صدور حکم سنگین بدون رعایت آیین دادرسی، همه نشان می‌دهد که حقوق قانونی او نادیده گرفته شده است. افزون بر این، محرومیت از تماس و ملاقات خانواده در جریان تبعید، مصداق بارز نقض حقوق زندانیان طبق قوانین داخلی و معاهدات بین‌المللی است.

پرونده ایمان جمالزهی بار دیگر توجه نهادهای مدافع حقوق بشر را به وضعیت زندانیان بلوچ جلب کرده است. این زندانیان اغلب با اتهاماتی سنگین و مبهم مانند «محاربه» و «اقدام علیه امنیت» محاکمه می‌شوند و روند دادرسی آنان از شفافیت و عدالت تهی است. به گفته کارشناسان، تبعید اخیر او نشانه‌ای از استفاده ابزاری حاکمیت از زندان برای سرکوب اقلیت‌های قومی و مذهبی است.

موارد نقض‌شده حقوق بشر

تبعید ایمان جمالزهی به زندان اردبیل نشان می‌دهد که حاکمیت همچنان از ابزارهای فشار علیه مخالفان و اقلیت‌ها استفاده می‌کند. چنین اقداماتی با اصول حقوق بشری در تضاد است و ایران را در تعارض آشکار با تعهدات بین‌المللی‌اش قرار می‌دهد. تبعید بدون اطلاع خانواده، نگهداری طولانی‌مدت در بلاتکلیفی، و صدور حکم سنگین بدون رعایت دادرسی عادلانه، همگی مصادیق نقض حقوق بشر هستند که باید مورد توجه جامعه جهانی قرار گیرد.

ماده ۹ میثاق حقوق مدنی و سیاسی: منع بازداشت خودسرانه؛ تبعید ایمان جمالزهی بدون اطلاع خانواده مصداق آشکار بازداشت خودسرانه است.

ماده ۱۴ میثاق حقوق مدنی و سیاسی: حق دادرسی عادلانه؛ پرونده او بدون رعایت اصول آیین دادرسی و با اتهام تغییر یافته، نقض این حق را نشان می‌دهد.

ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر: حق محاکمه علنی و بی‌طرفانه؛ رسیدگی غیرشفاف و صدور حکم ۲۷ سال حبس بدون دادرسی کامل، ناقض این ماده است.

ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر: منع رفتار غیرانسانی و تبعید تنبیهی؛ تبعید بدون اطلاع خانواده و محروم کردن او از ارتباط با نزدیکان، رفتاری غیرانسانی محسوب می‌شود.

کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک


اشتراک:

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نوشته‌های پر بیننده

بایگانی وبلاگ

بازدید وبلاگ