۲۹ دی, ۱۴۰۳دستهبندی حقوق بشر
در اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، پس از ۳سال بلاتکلیفی، دادگاه انقلاب ماهشهر زندانی سیاسی مهران قره باغی را به ۱۰سال و یک ماه زندان محکوم کرد
کانون حقوق بشر ایران، ۲۹ دیماه ۱۴۰۳ – زندانی سیاسی مهران قرهباغی ششمین سال زندان خود را آغاز کرد. وی که در زندان شیبان اهواز زندانی است نیاز به رسیدگیهای پزشکی دارد اما به دستور مقامات زندان از دسترسی به آنها محروم است. او مدتها است که از ناراحتی چشم در رنج است اما مسئولین بهداری تنها به دادن قطره بسنده کرده و از اعزام وی به مراکز تخصصی خودداری میکنند.
زندانی سیاسی مهران قره باغی در تاریخ ۲۸ دیماه ۱۳۹۸ توسط ماموران اطلاعات سپاه در بهبهان بازداشت و پس از پایان دوران بازجویی و شکنجه به زندان بهبهان منتقل شد. وی در دیماه ۱۴۰۰ به زندان شیبان اهواز منتقل شده است. در اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، پس از ۳سال بلاتکلیفی، دادگاه انقلاب ماهشهر زندانی سیاسی مهران قره باغی را به ۱۰سال و یک ماه زندان محکوم کرد. اتهامات او «عضویت در گروههای معاند»، «فعالیت تبلیغی علیه نظام»، «توهین به خامنهای» اعلام شد.
او همچنین به عنوان مجازات تکمیلی به ۲سال اقامت اجباری در شهرستان تفت یزد، ۲سال ممنوعیت از عضویت در احزاب، گروهها و دستهجات سیاسی و اجتماعی و ۲سال ممنوعیت خروج از کشور نیز محکوم شد. از این حکم ۶ سال و ۳ماه زندان و مجازات تکمیلی قابل اجرا خواهد بود. درخواست تجمع احکام پرونده وی که به دیوان عالی ارسال داده شده تا کنون بیپاسخ مانده است.
افزایش آمار اعدامشدگان در خرمآباد به ۳زندانی
سید مالک موسوی، آخرین وضعیت زندانی سیاسی محکوم به اعدام
درخواست انتقال به زندان بهبهانخانواده زندانی سیاسی مهران قره باغی بارها از مقامات قضایی و سازمان زندانها درخواست کردهاند که وی به زندان بهبهان منتقل شود اما مقامات اطلاعات استان با این درخواست موافقت نکردهاند. در حال حاضر خانواده وی به دلیل مسافت زیاد و نداشتن امکانات قادر به انجام ملاقات با وی نیستند. ضمن اینکه مقامات زندان شیبان اهواز نیز از حداقل رسیدگیهای پزشکی به وی ممانعت به عمل میآورند.
زندانی سیاسی مهران قره باغی پیش از این در همین زندان، به دلیل عدم وجود امکانات بهداشتی به بیماری گال مبتلا شد و مدت طولانی از این بیماری رنج برد.
زندانی سیاسی مهران قره باغی همچنین به بیماری چشم و بیماری قلبی مبتلا شده است. اما حتی به او عینک مناسب شماره چشمش داده نشده است.
اولین بازداشت در سال ۱۳۹۶زندانی سیاسی مهران قره باغی اولین بار درسال ۹۶، همراه با مجید خادمی بازداشت شد. پس از قیام سال ۹۸، در تاریخ ۲۸ دیماه ۹۸ برای بار دیگر توسط ماموران اطلاعات سپاه بازداشت و پس از حدود یک ماه با پایان مراحل بازجویی به زندان بهبهان منتقل شد.
این زندانی سیاسی روز دوشنبه ۲۱ تیرماه ۱۴۰۰، همراه با محمدرضا انصاریفر، به طور ناگهانی از زندان بهبهان به بازداشتگاه اطلاعات اهواز منتقل وعلیه وی پروندهسازی شد. پس از پایان بازجویی به زندان شیبان اهواز منتقل شد. او در زندان شیبان اهواز به بیماری های مانندگال، بیماری قلبی و کرونا مبتلا شده بود. وی طی آن مدت از رسیدگی مناسب پزشکی و دارویی محروم بود، به طوری که از شدت بیماری بیهوش میشد ولی پزشک و امکاناتی وجود نداشت که به او رسیدگی شود.
مهران قره باغی در پرونده سال ۹۷، توسط دادگاه انقلاب به اتهاماتی همچون «توهین به خامنهای و تبلیغ علیه نظام» به ۳سال حبس محکوم شد که ۲سال آن اجرایی بوده است.
محکومیت دوباره به ۳.۵سال زندان
روز دوشنبه ۱۶مردادماه ۱۴۰۲، پس از ۴سال زندان، بار دیگر زندانی سیاسی مهران قره باغی در دادگاه کیفری۲ شهرستان بهبهان به اتهام «تخریب و نگهداری مواد محترقه و انفجاری» برای بار دیگر محاکمه شد. روز ۲۹ شهریور ماه ۱۴۰۲، توسط این دادگاه به اتهامات « تخریب اموال عمومی ، آتش زدن حوزه علمیه خواهران واحد بهبهان» به ۳سال و ۶ماه زندان دیگر و ۴۵ ضربه شلاق محکوم شد. ۲سال از این محکومیت به مدت ۵ سال به تعلیق درآمده است.
نقض قوانین جهانی حقوق بشر با زندانی کردن بیمارانزندانی کردن بیماران، به ویژه آنهایی که به بیماریهای سخت مبتلا هستند، نقض آشکار اصول بنیادین منشور جهانی حقوق بشر است. این عمل نه تنها خلاف اصول انسانی و اخلاقی است، بلکه با بسیاری از مواد این منشور نیز مغایرت دارد.
برخی از مهمترین موادی که با این عمل نقض میشوند، عبارتند از:
حق حیات (ماده ۳): این ماده به صراحت بیان میکند که هر فرد حق زندگی دارد. زندانی کردن بیمار به ویژه در شرایطی که دسترسی به مراقبتهای پزشکی مناسب وجود نداشته باشد، این حق بنیادین را نقض میکند.
منع شکنجه و رفتار غیرانسانی (ماده ۵):
این ماده هرگونه شکنجه یا رفتار یا مجازات بیرحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز را ممنوع میکند. زندانی کردن بیمار در شرایط نامناسب و بدون دسترسی به مراقبتهای پزشکی، میتواند نوعی شکنجه یا رفتار غیرانسانی محسوب شود.
اصل برابری (ماده ۷): این ماده بیان میکند که همه افراد برابر قانونند و حق دارند بدون تبعیض از حمایت برابر قانون برخوردار شوند. زندانی کردن بیمار به دلیل بیماری او، نوعی تبعیض محسوب میشود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر