۱۲ بهمن, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
کامران رضایی فر، کارشکنی در اعزام برای درمان، شرایط وخیم جسمی به دلیل تشدید بیماری
از اواسط آبان ۱۴۰۳، زندانی سیاسی کامران رضایی با بیماری گوارشی سخت مواجه بود. اما به دستور رئیس و حفاظت زندان و با کارشکنی های آنها از اعزام او به بیمارستان خارج از زندان ممانعت بعمل آمده بود
کانون حقوق بشر ایران، جمعه ۱۲ بهمن‌ماه ۱۴۰۳ – زندانی سیاسی کامران رضایی فر به دلیل کارشکنی های رئیس زندان با شرایط وخیم جسمی روبرو شده است. به گزارش منبع مطلع، از اواسط آبان ۱۴۰۳، زندانی سیاسی کامران رضایی با بیماری گوارشی سخت مواجه بود. اما به دستور رئیس و حفاظت زندان و با کارشکنی های آنها از اعزام او به بیمارستان خارج از زندان ممانعت بعمل آمد و بسیار دیر و در شرایطی وخیم به بیمارستان اعزام شد.
به همین دلیل پزشکان اعلام کردند که او باید شش ماه قبل به بیمارستان اعزام می شد. هم اکنون این زندانی سیاسی در شرایطی نامساعد در بیمارستان طالقانی بستری شده است.
آقای رضایی فر به بیماری گوارشی با علائم درد و ورم معده، سوءهاضمه و استفراغ های مکرر مبتلا شد. اما با وجود ضعف روزافزون جسمی و وضعیت اورژانس، هیچ اقدامی برای انتقال او به بیمارستان خارج از زندان و مداوای او صورت نگرفت.
زندانی سیاسی کامران رضایی فر ۵۹ ساله، اهل و ساکن تهران، متاهل و دارای فرزند است. او در شهریورماه ۱۴۰۲، دستگیر شد. دادگاه رسیدگی به پرونده او و ۴زندانی سیاسی دیگر، زهرا صفایی، پرستو معینی، محمدمسعود معینی و تیمور رضاییان در تاریخ ۲۷ آبان‌ماه ۱۴۰۲، در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری برگزار شد. اتهام او همکاری و ارتباط با مجاهدین خلق اعلام شد.
روز ۵ آذر ماه ۱۴۰۲، به این ۴زندانی سیاسی رای دادگاه ابلاغ شد. دادگاه مذکور زندانیان سیاسی زهرا صفایی و پرستو معینی و محمدمسعود معینی و کامران رضایی فر را به ۵ سال زندان محکوم کرد.
اولین بازداشت در دی ماه ۱۳۹۸
کامران رضایی فر در دی ۱۳۹۸ به اتهام ارتباط با سازمان مجاهدین خلق ایران توسط ماموران اطلاعاتی بازداشت و به بند ۲۴۰ و ۲۰۹ اوین جهت بازجویی منتقل شد. کامران رضایی فر پس از پایان بازجویی‌ها با قرار وثیقه سنگین از زندان آزاد شد.
کامران رضایی فر در اواخر خرداد ۱۳۹۹ به بازپرسی فراخوانده و به اتهام افساد فی الارض مجددا بازداشت و راهی زندان اوین شد. در جلسه دادگاهی که در ۸ دی ۱۳۹۹ به ریاست قاضی عموزاد برگزار شد، توسط این قاضی تهدید به اعدام و در نهایت در شهریور ۱۴۰۰ قاضی عموزاد حکم اعدام وی را در مرحله بدوی صادر کرد.
او سرانجام در دادگاه به ۵ سال زندان محکوم و در اواخر سال ۱۴۰۱، از زندان اوین آزاد شد.
آخرین بازداشت وی در شهریور ۱۴۰۲ بوده که هم اکنون در زندان اوین محبوس است.
محرومیت زندانی سیاسی کامران رضایی فر از رسیدگی پزشکی نقض چندین اصل مهم در قوانین حقوق بشری بین‌المللی است. این عمل با موارد زیر مغایرت دارد:
ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر: که به صراحت بیان می‌کند هیچ‌کس نباید تحت شکنجه یا رفتار یا مجازات‌های بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد. عدم ارائه مراقبت‌های پزشکی می‌تواند نوعی رفتار غیرانسانی و تحقیرآمیز تلقی شود.
ماده ۱۰ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: این ماده تأکید می‌کند که با تمامی افرادی که از آزادی‌شان محروم شده‌اند، باید به صورت انسانی و با احترام به کرامت ذاتی آنها رفتار شود. محرومیت از مراقبت پزشکی، مغایر با این ماده است.
قوانین استاندارد حداقل رفتار با زندانیان (قوانین نلسون ماندلا): این قوانین که توسط سازمان ملل متحد تدوین شده‌اند، به صراحت بیان می‌کنند که زندانیان باید به خدمات درمانی مناسب دسترسی داشته باشند و شرایط بهداشتی و درمانی زندان‌ها باید استانداردهای لازم را داشته باشد.
محرومیت از خدمات پزشکی به عنوان شکلی از شکنجه یا رفتار غیرانسانی در بسیاری از اسناد حقوق بشری محکوم شده و نقض کرامت انسانی افراد به شمار می‌رود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر