۱۷ دی, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
زندانیان در زندان قزلحصار برای تامین آب شستشو و نظافت و سرویس های بهداشتی مجبور هستند آب معدنی هر بطری ۱۰ هزار تومان خریداری کنند
کانون حقوق بشر ایران، دوشنبه ۱۷ دی‌ماه ۱۴۰۳ – بنا به گزارش‌های رسیده آب آشامیدنی در بند ۲زندان قزلحصار قطع شده و زندانیان با بحران وضعیت بهداشتی مواجه هستند. در بند ۲ زندان قزلحصار از روز ۱۴ دی آب قطع است وزندانیان با مشکلات زیادی روبرو هستند. زندانیان برای تامین آب شستشو و نظافت و سرویس های بهداشتی مجبور هستند آب معدنی هر بطری ۱۰ هزار تومان خریداری کنند. این وضعیت قابل ادامه دادن نیست و اکنون زندانیان در قزلحصار با بحران آب روبرو هستند.
این وضعیت می‌تواند با توجه به سطح پایین بهداشت در این زندان باعث بروز بیماری‌های گوارشی و شیوع بیماری‌های دیگر در بین زندانیان شود.
قطعی آب زندان قزلحصار در شهریورماه
پیش از این در شهریورماه نیز آب زندان قزلحصار مستمر در حال قطع و وصل می‌شد. این وضعیت در شرایطی بود که هوا بسیار گرم بود وکولرها نیاز به آب داشتند تا کار کنند. همچنین زندانیان به دلیل گرمای هوا، نیاز به استحمام و بهداشت فردی بیشتری داشتند. قطع آب در زندان قزلحصار برای زندانیان مشکلات فراوانی را به وجود آورده بود.
بر اساس همین گزارش آب زندان قزلحصار در طول روز چندین بار قطع می‌شد. یک بار صبح از ساعت ۱۰ تا ۱۳، بعداز ظهر از ساعت ۱۵ تا ۱۹. بعضا از ساعت ۱۷ تا ۲۳ زندانیان در زندان قزلحصار آب نداشتند.
این شرایط مشکلات زندانیان در این زندان را چندین برابر کرده بود. این وضعیت در روزهای گرم تابستان و در دمای بالا شدت گرفته بود اما رئیس زندان قزلحصار هم هیچ اقدامی برای رفع، قطعی آب انجام نداده بود.
اعدام ۷زندانی در زندان‌های تایباد، شیراز، کرمانشاه و همدان
نقض قوانین حقوق بشر در قطع آب و امکانات زندگی
قطع آب بروی زندانیان نقض حقوق بشر محسوب می‌شود و مغایر با چندین استاندارد بین‌المللی و قوانین حقوق بشری است.
ماده 25 اعلامیه جهانی حقوق بشر:
این ماده بیان می‌کند که هر فردی حق دارد از استانداردی از زندگی برخوردار باشد که سلامت و رفاه او و خانواده‌اش را از جمله غذا، لباس، مسکن، مراقبت‌های پزشکی و خدمات اجتماعی لازم را تضمین کند. آب به عنوان یکی از نیازهای اولیه انسان در این دسته قرار می‌گیرد، و قطع آب از زندانیان، مستقیماً این حق اساسی را نقض می‌کند.
ماده 10 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR):
این ماده تصریح می‌کند که با تمامی افرادی که از آزادی‌شان محروم شده‌اند باید با احترام به کرامت ذاتی انسانیت برخورد شود. محروم کردن زندانیان از دسترسی به آب آشامیدنی و بهداشتی، نوعی رفتار غیرانسانی و تحقیرآمیز است که کرامت ذاتی انسانیت را نقض می‌کند.
قوانین حداقل استاندارد برای رفتار با زندانیان سازمان ملل (قوانین نلسون ماندلا):
بر اساس این قوانین، زندانیان باید به نیازهای اولیه خود دسترسی داشته باشند، از جمله دسترسی به آب آشامیدنی سالم و بهداشتی. ماده 22 این قوانین تأکید دارد که باید به زندانیان غذای سالم و آب کافی ارائه شود تا سلامت و بهداشت آنان حفظ شود. قطع آب زندانیان، نقض مستقیم این استانداردهای حداقلی است.
کنوانسیون منع شکنجه و سایر رفتارها یا مجازات‌های بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز:
رفتارهایی که باعث محرومیت زندانیان از آب و دیگر نیازهای اولیه شود می‌تواند نوعی شکنجه روحی و جسمی تلقی شود. این امر مغایر با اصول این کنوانسیون است که هرگونه شکنجه و رفتار بی‌رحمانه را منع می‌کند.
حق برخورداری از سلامت:
سازمان جهانی بهداشت (WHO) آب سالم و بهداشتی را به عنوان یکی از پیش‌نیازهای اساسی برای حفظ سلامت عمومی در نظر می‌گیرد. قطع آب زندانیان می‌تواند به شیوع بیماری‌های عفونی و دیگر مشکلات بهداشتی منجر شود و حق آنان برای برخورداری از سلامت را نقض کند.
حق برخورداری از بهداشت:
بر اساس قوانین بین‌المللی، زندانیان حق دارند از محیطی بهداشتی و امکانات بهداشتی مناسب برخوردار باشند. قطع آب به معنای نقض این حق است و می‌تواند منجر به شرایط غیرانسانی در زندان‌ها شود.
این موارد نشان‌دهنده اهمیت حیاتی دسترسی به آب برای زندانیان و الزام دولت‌ها به رعایت حقوق اولیه و انسانی آنان است. قطع آب، نه تنها مغایر با اصول اخلاقی و انسانی است، بلکه نقض مستقیم چندین قانون بین‌المللی حقوق بشری به شمار می‌رود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر