زندان مرکزی ایلام،‌ محرومیت زندانیان از دسترسی به شرایط انسانی

۲۴ دی, ۱۴۰۳دسته‌بندی گزارش ویژه, بانک زندان

لیست بخش‌های مختلف

1. مدیریت زندان مرکزی ایلام

2. محیط آلوده و غیر بهداشتی زندان مرکزی ایلام

3. وضعیت درمان و بهداری

4. وضعیت غذایی

5. بوفه زندان

6. فشارها و مشکلات واردشده بر زندانیان

7. افشای جنایات در زندان‌های یک وظیفه انسانی

در زندان مرکزی ایلام، کمبود پزشک متخصص و اولیه‌ترین امکانات درمانی، باعث شده که رسیدگی‌های درمانی به زندانیان در پایین‌ترین حد خود قرار بگیرد

زندان مرکزی ایلام، در کمربندی شرقی شهر ایلام در دامنه کوه‌های ارغوانی واقع شده است. ظرفیت اعلامی این زندان بین هزار تا هزار و پانصد نفر است اما آمار واقعی آن دستکم ۴۵۰۰ نفر است.

زندان مرکزی ایلام دارای هفت بند شامل بند عمومی 1 و 2، بند سلامت، بند جوانان، بند قرنطینه، و بند سرای سلامت می باشد که در هر بند بطور متوسط بین ۶۰۰ تا ۹۰۰ زندانی محبوس هستند. بند سلامت عملاً نتوانسته به مشکلات روحی و جسمی زندانیان پاسخ دهد.

عکس هوایی زندان مرکزی ایلام

زندانیان سیاسی، مالی، و مرتکبان جرایم سنگین در بندهای مشترک و بدون رعایت اصل تفکیک جرائم نگهداری می‌شوند، که این خود منجر به ایجاد درگیری و تنش‌هایی در میان زندانیان می گردد.

مواد مخدر از جانب مدیریت زندان به‌راحتی در دسترس زندانیان قرار می گیرد با این تفاوت که قیمت آن تا 10 برابر قیمت بازار بیرون افزایش یافته است. اعتیاد به‌دلیل نبود برنامه‌های ترک اعتیاد و نظارت کافی، گسترده است.

قرنطینه ورودی به زندان، به‌عنوان مکانی نامناسب و غیربهداشتی توصیف شده است.

مدیریت زندان مرکزی ایلام

رئیس زندان: نظری (اصالتاً اهل دهلران است).

معاون امنیتی زندان مرکزی ایلام: مسئول کنترل ملاقات‌ها و تماس‌های زندانیان می باشد.

محیط آلوده و غیر بهداشتی زندان مرکزی ایلام

سردر زندان مرکزی ایلام

در این زندان شیوع گسترده ساس و شپش در آسایشگاه‌ها، به‌ویژه در فصل گرما، زندانیان را بسیار آزار می دهد و هیچ اقدام جدی از سوی مدیریت زندان صورت نمی گیرد و حتی مواد بهداشتی در اختیار زندانیان قرار نمی گیرد که خودشان محیط را نظافت و ضدعفونی کنند.

تعداد حمام ها در زندان ها در هر بند بسیار محدود و ناکافی است. حریم خصوصی زندانیان در محیط حمام ها و هنگام استحمام ضعیف است و به همین دلیل زندانیان مجبور هستند با لباس زیر حمام کنند.

در هر بند تنها 4 تا 5 دستشویی با جمعیت بالای زندانیان وجود دارد.

وضعیت درمان و بهداری

در زندان مرکزی ایلام، کمبود پزشک متخصص و اولیه ترین امکانات درمانی، باعث شده که رسیدگیهای درمانی به زندانیان در پایین ترین حد خود قرار بگیرد. زندانیان از امکان اعزام به بیمارستان و مراکز درمانی خارج زندان محروم هستند و حتی زمانی که در شرایط بسیار خطرناک و وخیم هم قرار می گیرند، آنان را برای رسیدگیهای فوری به مراکز درمانی خارج از زندان اعزام نمی کنند.

داروهای مورد نیاز زندانیان که برایشان حیاتی است به ندرت تهیه و تأمین می شود. برای مشکلات پوستی ایجاد شده بدلیل وضعیت وخیم بهداشتی، در بهداری زندان به زندانیان توصیه می کنند که از پودر لباسشویی استفاده کنند.

وضعیت غذایی

کیفیت غذا در زندان ایلام غیرقابل قبول است و زندانیان عموما گرسنه هستند. برای وعده صبحانه در میان زندانیان نان بسیار کوچک و مقداری کره با مربا یا پنیر توزیع می شود. غذایی که بعنوان ناهار توزیع می شود برنج نامرغوب با اندکی گوشت مرغ یا خورشت بدون گوشت است. غذایی که برای شام توزیع می گردد بسیار اندک و بی کیفیت است. قابل ذکر است که گوشت اساسا از وعده غذایی زندانیان حذف شده و هر چند هفته یک بار گوشت مرغ به زندانیان داده می شود. آنچه هم که خیرین برای توزیع در میان زندانیان به زندان می دهند، در میان زندانیان توزیع نمی شود و مدیریت زندان آن را به غارت می برد.

بوفه زندان

تخم‌مرغ، سیب‌زمینی و تن ماهی، از معدود مواد غذایی هستند که از بوفه تهیه می‌شوند و به نسبت غذای اصلی زندان کیفیت بهتری دارند.

فشارها و مشکلات واردشده بر زندانیان

در زندان مرکزی ایلام، شرایط محیطی، عدم دسترسی به پزشک و درمان، در دسترس نبودن امکانات بهداشتی برای شستشو و ضدعفونی کردن محیط، اتاقهایی کوچک که گاه تا ۴۰ نفر را در خود جای می دهند، حضور تعداد زیاد زندانیان کف خواب و نبود تخت کافی برای عموم زندانیان، فشارهای روحی و روانی زیادی را به زندانیان وارد می کند.

در این زندان، زندانیان سیاسی در بندهای عمومی، همراه با مجرمان خطرناک نگهداری می‌شوند. در صورت هرگونه اعتراضی به شرایط غیرانسانی حاکم بر زندان، زندانیان با تهدید به تنبیه و یا انتقال به انفرادی روبرو هستند.

علاوه بر اینها، زندانیان برای دسترسی به حقوق اولیه (مانند ملاقات، تماس تلفنی، یا دارو) با مانع‌تراشی و آزار و اذیت مدیریت زندان مواجه هستند.

سیستم اداری ناکارآمد مانع تأمین نیازهای زندانیان شده است.مدیریت و کارکنان زندان به شکایات و درخواست‌های زندانیان بی‌اعتنایی می‌کنند و برخوردهای توهین‌آمیز و غیرانسانی با زندانیان در این زندان رایج است.

افشای جنایات در زندان‌های یک وظیفه انسانی

وضعیت زندان‌ها در ایران به‌عنوان لکه ننگی بر پیشانی دیکتاتوری مذهبی محسوب می‌شود. گزارش‌های مختلف از زندان‌ها نشان‌دهنده وجود شکنجه‌های جسمی و روانی، رفتارهای تحقیرآمیز، عدم دسترسی به امکانات اولیه پزشکی و بهداشتی، و بی‌توجهی به حقوق ابتدایی زندانیان است. مواردی همچون بازداشت‌های خودسرانه، محرومیت از دسترسی به وکیل انتخابی و دادگاه‌های عادلانه، و حتی اعدام‌های مخفیانه بخشی از این عملکرد‌های این نظام سرکوب است.

افشای آنچه در زندان‌های دیکتاتوری حاکم می‌گذرد، مسئولیت اخلاقی و سیاسی هر شهروند است. در عصر فناوری و شبکه‌های اجتماعی، شهروندان می‌توانند با مستندسازی و انتشار اطلاعات، صدای زندانیان بی‌صدا را به گوش جهان برسانند. این اقدام نه‌تنها ابزاری برای مبارزه با این حکومت دیکتاتوری است، بلکه یک گام مؤثر در تقویت حرکت‌های بین‌المللی برای حمایت از حقوق بشر محسوب می‌شود.

کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک

اشتراک: