--> زندان مرکزی زاهدان، اعتراض زندانیان بخش رای باز به عملکرد مددکار این بند ~ کانون حقوق بشر ایران

کانون حقوق بشر ایران، بازتاب خبرها و صدای کلیه زندانیان با هر عقیده و مرام و مسلک از ترک و لر و بلوچ و عرب و کرد و فارس

زندان مرکزی زاهدان، اعتراض زندانیان بخش رای باز به عملکرد مددکار این بند

۲۷ دی, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر


زندانیان در زندان مرکزی زاهدان، خواستار رسیدگی فوری به مشکلات و بهبود شرایط خود هستند

کانون حقوق بشر ایران، پنج‌شنبه ۲۷ دی‌ماه ۱۴۰۳ – جمعی از زندانیان بخش رای باز زندان مرکزی زاهدان با اعتراض به عملکرد فردی به نام نیک‌فرجام، مددکار این بخش، خواستار رسیدگی فوری مسئولان به مشکلات خود شدند. بر اساس گزارش منابع مطلع، نیک‌فرجام مددکار زندان مرکزی زاهدان در انجام وظایف اداری خود، از جمله پیگیری درخواست‌های عفو، پابند و سایر امور مرتبط با زندانیان، کوتاهی می‌کند.

به گفته حال‌وش یکی از زندانیان در این‌باره گفت: «وقتی برای انجام کارهای اداری به او مراجعه می‌کنیم، اغلب با پاسخ‌هایی مانند “سرم شلوغه، بعداً بیا، فردا بیا، شنبه بیا” مواجه می‌شویم و بسیاری از این مراجعات بدون نتیجه باقی می‌مانند. به‌گونه‌ای که گاهی احساس می‌کنیم وی به جای مددکار، نقش قاضی را ایفا می‌کند.»

این زندانی که در زندان مرکزی زاهدان زندانی است، افزود: «من هفته قبل برای درخواست (….) مراجعه کردم. گفت برو شنبه بیا. شنبه رفتم، گفت برو فردا بیا. این مشکل تنها برای من نیست؛ بسیاری از زندانیان از این وضعیت شاکی‌اند. بسیاری از زندانیان به دلیل این تأخیرها و بی‌توجهی‌ها با وی درگیری لفظی پیدا کرده‌اند، اما او همچنان بی‌اعتناست. حتی پیش آمده که کسی اجازه ورود به اتاقش را پیدا نکند. لیوان چای جلوی اوست و مشغول تایپ حضور و غیاب است. زندانی‌ای که درخواست عفو مشروط دارد، چرا باید به دلیل کوتاهی مددکار ماه‌ها منتظر بماند؟ این حق زندانی است که درخواستش در زمان مناسب بررسی شود.»

سکونت زندانیان بند باز در سوله‌های غیربهداشتی

به گفته منابع مطلع، این مشکلات تنها به رفتار این مددکار محدود نمی‌شود. زندانیانی که پیش‌تر شب‌ها در بخش رای باز اقامت داشتند، بیش از یک سال در سوله‌های غیربهداشتی و نامناسب که به “اشغال‌دانی” معروف بودند، شب‌ها را سپری می‌کردند. این سوله‌ها فاقد حداقل استانداردهای گرمایش، سرمایش و بهداشت بوده و شرایط بسیار غیرانسانی داشتند.

هرچند این سوله‌ها حدود یک ماه پیش لغو شدند و دیگر از زندانیان خواسته نمی‌شود که در چنین شرایطی اقامت کنند، اما مشکلات دیگری همچنان باقی است.

زندانیان  در زندان مرکزی زاهدان، خواستار رسیدگی فوری  به این مسائل و بهبود شرایط خود هستند.

زندانی سیاسی مختار آلبوشوکه، افشای شکنجه‌ در بازداشتگاه‌های پلیس اهواز

کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، اعلام حمایت ۱۱ تشکل صنفی معلمان و فرهنگیان


زندان مرکزی زاهدان یا گورستان انسانیت

زندان مرکزی زاهدان در بلوار دانشجو تقاطع خیابان توکلی واقع شده است. این زندان، محل بسیار وحشتناکی است که کمتر گزارشی از درون آن به بیرون درز می‌کند. در حالی که جنایت زیادی در این زندان علیه زندانیان صورت می‌گیرد.


بندهای زندان مرکزی زاهدان

زندان مرکزی زاهدان دارای ۸ بند مردان و بندهای امنیتی و قرنطینه و یک بند زنان می‌باشد.

در هر بند ۴۰۰ زندانی محبوس هستند.

زندانی‌های سیاسی را در یک زیر زمین نمور و تاریک و بدون امکانات نگهداری می‌کنند و آنان را به این ترتیب مورد شکنجه قرار می‌دهند.

در بندهای مختلف زندان مرکزی زاهدان انواع مواد مخدر به صورت فراوان وجود دارد و در اختیار زندانیان قرار می‌دهند.

وضعیت وخیم بهداشتی در زندان مرکزی زاهدان

به دلیل کمبود و نبود مواد بهداشتی، وضعیت بهداشت در بندهای زندان بسیار وحشتناک است. به همین علت ساس و شپش بیداد می‌کند و زندانیان به شدت از این وضعیت رنج کشیده و به بیماری‌های سخت پوستی مثل گال مبتلا هستند.

چاه فاضلاب در سرویس‌های بهداشتی بندهای مردان و زنان همیشه پر شده و بالا می‌زند و بوی وحشتناکی را تولید می‌کند که زندانیان از آن رنج می‌برند. بسیاری از آنان به همین علت دچار بیماری‌های تنفسی شده‌اند. رئیس دزد زندان نیز هیچ اقدامی برای حل این مشکل نمی‌کند.

در بهداری به زندانیان رسیدگی نمیشود. عموما به زندانیان بیمار، قرص خواب و داروی اعصاب می‌دهند تا زندانی فقط بخوابد و بیدار نباشد.

در زندان مرکزی زاهدان آب آشامیدنی قابل استفاده وجود ندارد و آب موجود شور است. در صورتی که هر زندانی به این وضعیت اعتراض کند، پاسخ می‌شنود «آب معدنی بخرید».

در این زندان، در ماه رمضان روزه اجباری است. در ماه محرم نیز عزاداری اجباری است و در صورتی که هر زندانی در مراسم شرکت نکند و یا در ماه رمضان روزه نگیرد، با تنبیه و فرستادن به انفرادی و شکنجه روبرو می‌شود.

وضعیت غذایی زندان

وضعیت و کیفیت برنامه غذایی در وعده‌های ناهار و شام بسیار پایین است. غذایی که در زندان می‌دهند، قابل خوردن نیست و عموما زندانیان مجبور هستند با تهیه مواد غذایی، اقدام به پخت غذا کنند.

برنامه غذایی زندان از این قرار است:

برنج با سویا

ماکارونی با سویا                            بد بو و با کیفیت پایین است

عدسی

سوپ

تخم مرغ آب پز

املت خوراک بامیه و بادمجان            بد و غیرقابل خوردن است

خوراک سیب زمینی                       بسیار بی کیفیت و غیرقابل خوردن است.

کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:

تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک




اشتراک:

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نوشته‌های پر بیننده

بایگانی وبلاگ

بازدید وبلاگ